O τρόπος που γίνεται μια γέννα είναι από αυτά τα θέματα που διχάζουν. Έντονα. Και με πάθη. Αντίστοιχα και οι πόνοι της γέννας. Υπάρχει μια τάση των “φυσικών” (όσων γενικά υποστηρίζουν τις φυσικές μεθόδους αντιμετώπισης των πραγμάτων) να δαιμονοποιούν τα φάρμακα. “Η γέννα είναι μια φυσική διαδικασία” το γενικό σκεπτικό. Προς επιστημονική εξερεύνηση πιο συγκεκριμένα επιχειρήματα όπως:
1. Ότι μπορεί να επηρεαστεί η ικανότητα θηλασμού
2. Αυξάνεται ο κίνδυνος επιλόχειας κατάθλιψης
3. Παράγεται τελικά περισσότερο στρες το οποίο μειώνει την πρόσληψη οξυγόνου στο μωρό
4. Μπορεί να προκληθούν μόνιμες καταστάσεις γύρω από τον πόνο στην μητέρα μετά.
Τι λέει η επιστήμη και τα στατιστικά σχετικά με αυτά; Ότι, πολύ απλά δεν ισχύουν! Η μεγαλύτερη meta ανάλυση έδειξε ότι δεν αυξάνεται καμία από τις πιθανότητες κάτι αρνητικού. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16235275 “There was no evidence of a significant difference in the risk of caesarean delivery (RR 1.07, 95% CI 0.93 to 1.23, 20 trials, 6534 women), long-term backache (RR 1.00, 95% CI 0.89 to 1.12, 2 trials, 814 women), low neonatal Apgar scores at five minutes (RR 0.70, 95% CI 0.44 to 1.10, 14 trials, 5363 women), and maternal satisfaction with pain relief (RR 1.18 95% CI 0.92 to 1.50, 5 trials, 1940 women).” Μόνο αυξάνεται λίγο η πιθανότητα να χρειαστεί υποβοήθηση (με εργαλεία) ώστε να βγει το μωρό. Σημειώστε όμως ότι αναφέρονται σε χρονολογίες που γίνονταν οι “παλιού τύπου” επισκληρίδιες ενέσεις. (Οι καινούργιες δεν αυξάνουν αυτή την πιθανότητα πια.)
“Μα θέλω να πονέσω!” ή “πρέπει να πονέσω!” είναι συνήθως αντιδράσεις ανθρώπων που παραρμηνεύουν την θρησκεία (προπατορικό αμάρτημα, υποχρέωση να πονάμε – εδώ ένας καλός αντίλογος) ή το βλέπουν σαν μια ευκαιρία για …extreme εμπειρίες.
Τα επιχειρήματα από την άλλη μεριά, δηλαδή υπέρ της μείωσης πόνου στην γέννα είναι πολλά. Πόσο μάλλον που έχει εξελιχθεί αρκετά η επιστήμη του θέματος. Οι υπερβολικές δόσεις πρωτόγονων παυσίπονων του παρελθόντος δεν υπάρχουν πια. Όπως ξέρουν όλοι όσοι έχουν περάσει από τον …οδοντίατρο είναι καλύτερο να αρχίσει η αντιμετώπισή του πόνου πριν φτάσει να γίνει αφόρητος. Οι γυναίκες που ξεκινούν σε στυλ “θα προσπαθήσω να το αντέξω” και μετά φτάνουν στο αμήν, συχνά καταλήγουν να λένε “δεν αντέχω άλλο, πάμε για καισαρική να ξεμπερδεύουμε”. Στην οποία περίπτωση είναι πολύ βολικό να υπάρχει ήδη η εγκατάσταση για επισκληρίδιο που θα χρειαστεί, αντί να ψάχνουν να την τοποθετήσουν τότε.
Άλλες μέθοδοι μείωσης του πόνου (εκτός επισκληριδίου) δεν είναι εξίσου αποτελεσματικές ή ασφαλείς. Υπάρχουν ενδείξεις από μελέτες ότι μπορεί μάλιστα η επισκληρίδιος να βελτιώνει ή και να επιταχύνει την φυσική γέννα. Στο κάτω κάτω είναι απλά μια τοπική αναισθησία. Καθώς ανακαλύπτει η επιστήμη καλύτερα τους ακριβείς μηχανισμούς της γέννας, γίνονται καλύτερες και οι τοπικές αναισθησίες ώστε να μπλοκάρουν μόνο τον πόνο και να μην επηρεάζουν άλλες απαραίτητες λειτουργίες.
Διαβάστε εδώ γιατί πιθανώς πρέπει να καθυστερούμε να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο μετά την γέννα.