Σήμερα πολύς κόσμος έχει στηθεί και περιμένει τον Ομπάμα στους δρόμους. Φανταστείτε ότι δεν έρχεται καν σήμερα αλλά είναι κάτι άλλοι μαύροι Κενυάτες που τρέχουν μπροστά σαν τελάληδες φαίνεται. Αμερικάνικα κόλπα, κάτι ξέρουν.
“Έτρεξα τον ημιμαραθώνιο!” σου λέει ο άλλος αντί να παραδεχτεί ότι τα παράτησε στη μέση. Σου δίνω συγχα. (Μισά κι αυτά για να είμαι δίκαιος.) Νομίζω οι μεγαλύτερες προκλήσεις για οποιονδήποτε πάρει μέρος είναι να μην τον πατήσουν στην εκκίνηση και να βρει σημείο για σέλφι στον τερματισμό. Σκεφτείτε το σοβαρότατα πάντως πριν αρχίσετε προπονήσεις για μαραθώνιο. Είναι μεγάλη δέσμευση. Όχι μόνο πρέπει να ρίξετε βάρος, να προπονήστε ώρες ατελείωτες και να καταφέρετε τα 42 χιλιόμετρα μια Κυριακή. Μετά για όλη σας τη ζωή πρέπει να το λέτε όπου σταθείτε! Ότι θέμα και να συζητάει ο άλλος στο πάρτυ, κάπως να το γυρίσετε στον μαραθώνιο. Δεν είναι πάντα εύκολο. Γιατί μπορεί για παράδειγμα να έχετε υιοθετήσει και ένα παιδάκι από τη Σομαλία. Τι να πρωτοπείς για φιγούρα;
Αντικειμενικά ο μαραθώνιος δρόμος θα έπρεπε να αλλάξει διαδρομή. Να περνάει από Ομόνοια, Λιόσια, Τουρκοβούνια. Να μην σταματάνε την κίνηση, όρμα ρε αν είσαι μάγκας Κηφισίας σε ώρα αιχμής ή βράδυ σε Προάστια με πιτσαδόρους να σου κάνουν σφήνες. Θα ήταν πολύ πιο θεαματικό άθλημα. Έλα Ομπάμα μια μέρα πιο νωρίς να τρέξεις στο Μπραχάμι και να σε κυνηγάνε αδέσποτα αν είσαι μάγκας.
