Η γριά βελανιδιά

One Reply to “Η γριά βελανιδιά”

1. Ξέρεις τί ακριβώς μου θυμίζει εμένα αυτή η υπέροχη σκιά της γριάς βελανιδιάς;;..όταν ήμουν 13χρ.στις Αλυκές πάλι στο Βόλο,καλοκαίρι όπως πάντα γίνονταν τα σημαντικά γεγονότα στη ζωή μου,ένα απόγεμα πούχε λυσσασμένο άνεμο,αύγουστος ήταν με τα μερομήνια που ξέρουμε και τους άγριους ανέμους..είχαμε φυτεμένη έξω απ’την αυλή μας,στο πεζοδρόμιο,για να φέρνει σκιά στην αυλή,πριν βάλουμε μεγάλη τέντα,μία υπέροχη τεράστια λεύκα…μιά λεύκα με χρυσοπράσινα φύλλα..Αχ αυτή η λεύκα πούταν φίλη μου,όχι αστεία,της έλεγα τα μυστικά μου καθήμενη από κάτω της μερικές φορές πούμουν πεσμένη και λες και μ’άκουγε κι απαντούσε με κείνο το σιγομουρμουριστό σύρσιμο των φύλλων της,κείνο το ανατριχιαστικό φυλλοθρόϊσμα που δε το ξεχνάω ποτέ…και είχε πιάσει μεγάλο μποφόρ αέρας εκείνο τ’απόγεμα..ξαφνικά ακούμε ένα τρομακτικό κρότο,λες και σκίζονταν η αυλή στη μέση από κάποιο σεισμό,σαν νάπεφτε το βουνό απέναντι απ’το βάρος του μόνο…ένας εκκωφαντικός κρότος που σπάραξε την καρδιά μας βγαίνοντας έξω και βλέποντας τη μεγάλη,υπερήφανη λεύκα μας κομμένη στα δυό,στη μέση του χοντρού κορμού της και νάχει μοιράσει το μισό σώμα της στο χώμα!!Δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου τη σπασμένη απ’τον άνεμο λεύκα νάχει γεμίσει διάπλατα το δρόμο μπροστά απ’το σπίτι με τα χρυσοπράσινα φύλλα και κλαριά της…Αυτό μου θύμισε η βελανιδιά σου φίλε μου..

Comments are closed.