Έχω πολλούς φίλους δικηγόρους. Και όλοι θα είναι στο συνέδριο το επόμενο Σαββατοκύριακο στην Θεσσαλονίκη. ” Έλα κι εσύ!” μου λένε όλοι. Δεν καταλαβαίνω. Αν πάτε για δουλειά, χρειάζεται να συγκεντρωθείτε στα θέματα. Αν πάτε για επαγγελματική δικτύωση, δεν πρέπει να είμαι εγώ εκεί γιατί δεν θα δικτυώνεστε με άλλους δικηγόρους. Αν πάτε για…τσίπουρα δεν υπάρχει λόγος να τρέχω 500 χιλιόμετρα μακριά – το κάνουμε και το επόμενο ΣΚ κάπου πιο κοντά αν είναι.
Όπως και να έχει μεγαλοδικηγόροι μου και μικροδικηγορίσκοι πασπαρτού που υποφέρετε αυτούς τους δύσκολους καιρούς κι εσείς, σκεφτείτε και αυτό: στην Νέα Υόρκη και στην Πενσυλβάνια οι τοπικοί δικηγορικοί σύλλογοι έβγαλαν ολόκληρη σειρά αποφάσεων και οδηγιών ως προς την σωστή χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης από δικηγόρους. Όχι αν επιτρέπεται να έχεις ιστοσελίδα (στην εποχή των σπηλαίων η Ελλάδα!) αλλά αν επιτρέπεται πχ να κάνεις “φίλο” κάποιον για να μάθεις περισσότερα για αυτόν από το Facebook του. Περισσότερες δικηγορίστικες λεπτομέρειες και αναλυτικά οι αποφάσεις είναι εδώ.
Παρόμοια και ο ιατρικός σύλλογος. http://www.ama-assn.org/amednews/2010/09/06/prl20906.htm Δεν είναι απλή υπόθεση από νομικής άποψης όταν μοιράζεσαι ιατρικές πληροφορίες. Και είναι χρήσιμη άσκηση να αναλογιζόμαστε πως τα νέα μέσα μετριούνται με παραδοσιακά μέτρα και σταθμά. Τα οποία συχνά είναι η κοινή λογική. Κάνεις “φίλο” στο Facebook τον ασθενή σου; Και ενώ στην Ελλάδα οι blogger το παίζουν παρθένες και αντιστέκονται σθεναρά στον οποιοδήποτε περιορισμό τους, στην Αμερική (πολύ ορθώς) αναγκάζουν όλους να κάνουν πιο ξεκάθαρο αν τα παίρνουν και από ποιους τα παίρνουν για να γράψουν κάτι. (http://www.ftc.gov/opa/2009/10/endortest.shtm)
Πάντως αν πάτε τελικά για τσίπουρα στην Θεσσαλονίκη αυτό το Σαββατοκύριακο, προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε το LinkedIn για δικτύωση. Και μην πάρετε φωτογραφίες μεθυσμένοι γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθούν εναντίον σας!
