Θέλω να μάθω να σε μισώ. Ναι, εσένα που με έμαθες τί σημαίνει έρωτας, φροντίδα και προσοχή.
Να μου δώσεις αφορμή να μην σε σκέφτομαι ούτε στιγμή. Ναι, εσένα που γέμισες το μυαλό μου με την παρουσία σου.
Να απεξαρτηθώ από σένα, ναι, από σένα, που ένα σου μήνυμα, είναι ο λόγος να σηκωθώ από το άδειο μου κρεβάτι νωρίς τα Κυριακάτικα πρωϊνά.
Να μην ακούω το γέλιο σου στα αυτιά μου.
Να μην φέρνω την μορφή σου μπροστά μου.
Να μη φωνάζω το όνομά σου στον ύπνο μου.
Να μην νιώθω να με λούζει κρύος ιδρώτας, σε κάθε μαχαιριά που μου πετάει ένα σου βλέμμα.
Να μη νιώθω το χάδι σου όταν φοβάμαι, ακόμη κι όταν σε φοβάμαι…
Να μην πνίγω την απουσία σου με δάκρυα, στο μαξιλάρι που κοιμόσουν.
Να σκίσω τα σεντόνια που μας έκαψαν και μας δρόσισαν μαζί.
Να μην μου ‘ρχεσαι στο νου όταν βλέπω την αγαπημένη σου ταινία.
Θέλω να σε βρίσω, λέμε.
Ξέρω τόσες λέξεις και φράσεις που θα κοκκίνιζαν και οι πέτρες.
Και δεν έχω φωνή να τις αρθρώσω. Δεν έχω ειρμό να τις δομήσω.
Ούτε μπροστά σου, ούτε πίσω σου.
Θέλω να ξεχάσω ότι με ξέρεις καλύτερα κι από τη μάνα μου. Ναι, καλύτερα κι απ’αυτήν.
Θέλω να ξεχάσω ότι σε γνώρισα, να ξεχάσω ότι με φίλησες, να ξεχάσω ότι με χώρισες. Να αναθεματίσω την μαύρη εκείνη ώρα, που βρέθηκα σε λάθος τόπο, την λάθος ώρα. Ξέρεις τι εννοώ.
Να ξεχάσω ότι με ξαναπλησίασες, χωρίς καν να έρθεις να με δεις, ένα τηλεφώνημά σου αρκούσε.
Να ξεχάσω ότι ξανακύλησα σε μονοπάτι χωρίς γυρισμό, με μια απλή κρούση των δακτύλων σου.
Να ξεχάσω να μαγειρεύω τα φαγητά που σου άρεσαν. Να ξεχάσω ότι έμαθα να φτιάχνω ρύζι.
Να σε αφήσω πίσω μου.
Να βάψω τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσες, γαμώτο σου!
Να σε βουτήξω από το λαιμό και να σε ρωτήσω: “τι σου φταίω ρε κάθαρμα; Τι σου έκανα; Γιατί με τιμωρείς έτσι;! Γιατί!”, αλλά και μόνο στη σκέψη, με παίρνουν τα κλάματα και σωριάζομαι καθιστή στο κρύο πάτωμα, που κάποτε το κρατούσαν ζεστό δυο σώματα.
Κι έτσι, εκεί που θέλω να ξεχάσω, εκεί είναι που θυμάμαι…
Κι εκεί που θυμάμαι, χτυπάει το κινητό μου, και απαντώ την κλήση σου.
Και ακούω την φωνή σου, και ακούω το γέλιο σου στα αυτιά μου, και φέρνω την μορφή σου μπροστά μου…
