Έφτιαξα αυτό εδώ ανάμεσα στα πολλά που φτιάχνω και κυκλοφορώ στο διαδίκτυο. Είναι ένας από τους τρόπους που προσπαθώ να “βελτιώσω” τον κόσμο ο δόλιος. Ένα ωραίο γραφικό για να “βοηθήσω” τους Έλληνες να μιλάνε και να γράφουν σωστά.
Στα Αγγλικά ο όρος είναι “grammar nazi” = “Someone who believes it‘s their duty to attempt to correct any grammar and/or spelling mistakes they observe. ” Κάποιος που πιστεύει ότι έχει υποχρέωση να διορθώνει ότι λάθος παρατηρεί στην γλώσσα άλλων.
Αλλά μετά έκατσα να το σκεφτώ πιο ρεαλιστικά. Κανείς δεν λέει “τας αρχάς” πια. Γιατί να λέμε “κατ’αρχάς” λοιπόν; Δεν είναι θέμα πιο είναι πιο εύηχο όπως η μοναχική μου άμυνα στην προφορά “Οκτώμβριος”. Είναι θέμα μιας ζωντανής γλώσσας η οποία μπορεί κάλλιστα να αποφασίσει να μείνει με μια μόνο μορφή και για τις δυο έννοιες. “Μα, θα είναι πιο φτωχή έτσι η γλώσσα μας!” Συνηθίστε το. Η γλώσσα εξελίσσεται. Αν το πλεονέκτημα της πρόσθετης έννοιας είναι σημαντικό, θα το προσέξουμε. Αν δεν είναι, θα τα βγάλουμε πέρα κι αλλιώς.
Ο παραλληλισμός με τους ναζί είναι ταιριαστός νομίζω. Γλωσσολογικά μιλώντας είναι η ιδέα ότι έχουμε υποχρέωση να υπαγορεύουμε σε όλους πως να μιλάνε και πως να γράφουν γιατί υπάρχει μια και μοναδική “σωστή” μορφή της γλώσσας. Η σωστή γλώσσα ενώνει έναν σωστό λαό. Την καθαρίζουμε από αλλοδαπούς μετανάστες – ξένες λέξεις. Ζητάμε τα ΜΜΕ να υποστηρίζουν φανατικά την “σωστή” γλώσσα για να μην “διαφθείρονται” τα παιδιά από “ξενόφερτες” ιδέες που κρύβουν οι νέες λέξεις. Δεν μας νοιάζει αν η πλειοψηφία μιλάει αλλιώς. Αποφασίζουμε εμείς που ξέρουμε καλύτερα πως θα έπρεπε να μιλάνε. κοκ.
Ποιος είπαμε ότι είναι ο φασίστας της υπόθεσης;
