Καλή χρονιά αγαπημένα μου προβατάκια.
Ο Λύκος έκανε διακοπές, πέταξε την προβιά για λίγο, μια και με τόση κρεατοφαγία στην Ελλάδα των γιορτών δε θα έπειθε και πολύ για πρόβατο, και επιστρέφει με μια νέα ενότητα που ονομάζεται “Λυκο-φιλίες” και καταπιάνεται με εξέχοντα πρόσωπα που μας απασχόλησαν, μας απασχολούν και δυστυχώς θα μας απασχολούν και στο άμεσο – τουλάχιστον- μέλλον!
Σαν πρώτο και “καλύτερο” διαλέγω τον αγαπημένο μας , τον άντρα της χρονιάς, τον Γιάννη που όλοι ξέρουμε και θαυμάζουμε, τον Υπουργό Δανεισμού και Περικοπών, αξιότιμο καθηγητή καπιταλιστικής παραοικονομίας, κο Στουρνάρ(ι)α, ένα όνομα απόλυτα ταιριαστό με τις έως τώρα προβλέψεις του για ανάκαμψη που χρόνο με το χρόνο παίρνουν ένα χρόνο παράταση, από την επόμενη δόση, ως το επόμενο μνημόνιο, “ώσπου να γίνουμε άγγελοι, να βγάλουμε φτερά!” που λέει και η Γλυκερία.
Ά(ο)ριστος μεταξύ α(ο)ρίστων , ο Γιάννης ο φραγκο-φονιάς (συγνώμη Νίκο Γκάτσο), αφού μεγάλωσε και ανδρώθηκε στη λαϊκή γειτονιά της Φιλοθέης, μπήκε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, βγήκε από εκεί και πήγε στην Οξφόρδη για μεταπτυχιακό και Διδακτορικό και τότε μυρίστηκε ανάπτυξη πίσω στο Ελλάντα και επέστρεψε την περίοδο 1986-1989 όπου και εργάστηκε ως ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών σε θέματα Δημοσίων Επιχειρήσεων και Εισοδηματικής Πολιτικής και στη συνέχεια της Τραπέζης της Ελλάδος (1989-1994) σε θέματα Νομισματικής Πολιτικής.
Από τότε και μέχρι το 2000, διετέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, οπότε και συμμετείχε στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής (ιδιαίτερα στην εκπόνηση των Προγραμμάτων Σύγκλισης) και εκπροσωπούσε το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στη Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Επίσης είχε την ευθύνη για τις ετήσιες διαβουλεύσεις με τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
Γιατί σας τα γράφω όλα αυτά προβατάκια μου; Πολύ απλά γιατί ο κος Γιάννης, ο άνθρωπος που κλήθηκε να δώσει- υποτίθεται- μια άλλη πνοή στα οικονομικά της χώρας, να φέρει κάτι διαφορετικό στο τραπέζι γιατί –δήθεν- είναι νέο πρόσωπο που δεν έχει πολιτική φθορά και χαίρει διεθνής αποδοχής, ήταν παρόν σε όλους αυτούς τους φορείς που χρόνια τώρα, σε διάφορες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είχαν συμβουλευτικό ρόλο στην οικονομική πολιτική και είχαν την υποχρέωση να μας οδηγήσουν σε μία ισχυρή, παραγωγική οικονομία. Το που πραγματικά μας οδήγησαν, το ξέρεις προβατάκι μου και δε θα σε κουράσω να στο θυμίσω.
Ο “σώγαμπρος” λοιπόν Υπουργός Δανεισμού Γιαννάκης, ακολουθώντας τις παροιμίες του, άρχισε με το “τι κάνεις Γιάννη ; Κουκιά σπέρνω”. Έσπειρε πρώτα συμβουλευτικά τους σπόρους της ελληνικής οικονομικής κρίσης, και μετά ήρθε ως “ατσαλάκωτος” σωτήρας, ως οικονομικός πατριάρχης και Πυθία που κάθε χρόνο προβλέπει Ηρωική Έξοδο στις αγορές και μετά “τη είχες Γιάννη , τι είχα πάντα” δεν βλέπουμε καμία έξοδο, ούτε παραθυράκι!
Και δώστου τα μέτρα, και δώστου τα μνημόνια , we couldn’t believe what we were seeing, – What the f*ck?
Ο Φραγκοφονιάς όμως αμετάκλητος, εμ δε μαζεύονται τα χρέη των μεγαλοφειλετών, εμ δε προχωράει η έρευνα για τη λίστα Λαγκάρντ, εμ δε μειώνεται ο φόρος στα καύσιμα και ο κόσμος καίγεται, τίποτα δε πτοεί τον Γιαννάκη. Δεν πα να μην έχει πλέον ούτε την αποδοχή του ΠΑΣΟΚ, ούτε καν όλων των βουλευτών της ΝΔ, έχει την κάλυψη του Αντωνίου Τσολάκογ…σόρρυ, Σαμαρά ήθελα να γράψω, κι αυτό του φτάνει. Έτσι κι αλλιώς τι έχουμε… δημοκρατία ;
Βέβαια ο Αντώνιος μάλλον έχει στο μυαλό του το “σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δε κάνει” γι αυτό και δεν αφήνει κανέναν να θίξει τον αγαπημένο του υπουργό-μετά τον Αηδόνι πάντα- και μονίμως τον καλύπτει.
Κλείνοντας λοιπόν το ειλικρινές βιογραφικό του Τσάρου της Τρόικας και βασικού σκηνοθέτη των Μνημονίων 1 και 2 (το sequel της καταστροφής), αλλά και προσεχώς, όπως έχει ήδη αφήσει να εννοηθεί ,του blockbuster «Μνημόνιο 3 : Ο αφανισμός της μεσαίας τάξης, να πούμε και τα υπόλοιπα»:
Από το 1994 έως το 1997 ήταν Αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), ενώ ήταν μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) από το 1998 έως τον Ιούλιο του 2000.
Από το 2000 μέχρι το 2004 ήταν Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών.
Από το 2005 μέχρι τον Αύγουστο του 2008 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος της ΚΑΠΠΑ Χρηματιστηριακής. Έως σήμερα έχει τη θέση του Γενικού Διευθυντή στο ΙΟΒΕ (Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών), και τέλος … Υπουργός Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Π. Πικραμμένου (Μάιος 2012)
Πάμε να δούμε τι έγινε σε αυτά με τα οποία ασχολήθηκε ο Γιάννης:
Η ΔΕΠΑ πωλείται ως ζημιογόνα, η Εμπορική Τράπεζα ήταν η πρώτη τράπεζα από την οποία μετά από λίγα χρόνια απεσύρθη ο κολοσσός CREDIT AGRICOLE και μεταπωλήθηκε στην Alpha ως προβληματική, όσο για το δημόσιο χρέος, πάλι τα ξέρεις προβατάκι μου!
Φαίνεται λοιπόν αγαπημένο μου πρόβατο , ότι ο “επιτυχής” Στουρνάρ(ι)ας δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα golden boy, τέρας μορφώσεως και θεωρητικής κατάρτισης, όπως ήταν δυστυχώς και όλοι οι συνάδελφοί του ανά τον κόσμο, που μας οδήγησαν με τη “σοφία” τους στην οικονομική καταστροφή και τώρα αντί να παραδεχτούν τα λάθη του μοντέλου τους, το υπεραμύνονται, μεταθέτουν την ευθύνη και πετάνε το μπαλάκι σε σένα!
Ναι, φταις εσύ, που μπορεί να μη πήρες θαλασσοδάνεια από την Εμπορική και άλλες τράπεζες, που υπέκυψες στην πίεση των “κυνηγών κεφαλών” των τραπεζών την περίοδο των παχιών αγελάδων και πήρες ένα καταναλωτικό 5000 ευρώ, άλλη μια κάρτα με όριο 2000 ευρώ, πήρες ένα σπιτάκι στην τριπλάσια αξία από ότι άξιζε για να βολέψεις και τον εργολάβο, που δεν πήρες απόδειξη, και όχι οι δικές τους μπίζνες και λοβιτούρες εκατομμυρίων, οι χρηματιστηριακές τους φούσκες και τα δομημένα τους ομόλογα, όχι οι δικές τους άστοχες – εσκεμμένα ή όχι- προβλέψεις και εκτιμήσεις!
Μόνο μια παροιμία έμεινε Γιάννη μου και στην αφιερώνω , με μια μικρή αλλαγή, γιατί το όνομά σου δε μου φταίει σε τίποτα, κι ας το μοιράζεται με σένα και ένας Pretender δημοσιοκόρακας :
45 Golden Boys, ενός κοκκόρου γνώση!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΝΝΗ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ!
