Μερικά (από τα πολλά) που δεν μας απαντάει το Ποτάμι

Όπως όλη η Ελλάδα ξέρω κάποιον “αξιόλογο” που κατεβαίνει υποψήφιος με το Ποτάμι.  Όπως έγραφε (για να δικαιολογηθεί) ο Γιατρομανωλάκης, “θες αριστερό;  Έχουμε!  Θες φιλελέ;  Έχουμε κι από αυτούς!  Θες πρώην ΠΑΣΟΚο κλασσικό;  Έχουμε βέβαια!   ΔΗΜΑΡ κουλτουριάρη;  Πάρε κόσμε!”  Το Ποτάμι δεν είναι κόμμα, είναι πασαρέλα!    Λογικό είναι να θέλει να μας πείσει ότι δεν έχει σημασία το κόμμα αλλά οι άνθρωποι.   Αλλά δεν στέκει η προσέγγιση από όπου κι αν το πιάσεις.

1. Κανείς δεν μας πείθει ότι δεν είναι προσωποκεντρική δικτατορία του Θεοδωράκη.  Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ακόμα και όσοι υποστηρίζουν το Ποτάμι, όταν κάνεις κριτική στον (γενικά πάντα πουλημένο κομματόσκυλο στην ζωή του όσο μπορούσε) Θεοδωράκη, δεν τον υπερασπίζονται.   Οπότε τι σημασία έχει να ψηφίσω έναν αξιόλογο υποψήφιο του Ποταμιού;  Ο Θεοδωράκης λύνει και δένει εκεί μέσα, μόνος του αποφασίζει ποιος θα βγει, τι θα κάνουν, πως θα πορευτούν.  (Η ευγενική βερσιόν.  Η άλλη είναι ότι πέφτει τηλέφωνο από όποιους τον πληρώνουν.  Δεν μου κάνει διαφορά εμένα.)  Το Ποτάμι δεν έχει κανέναν ουσιαστικό μηχανισμό, δεν έχει δείξει ικανότητα να χειρίζεται “συνιστώσες” ή να βγάζει θέσεις ή αποφάσεις συλλογικά.   Φανταστείτε τι θα γίνει μετά τις εκλογές εκεί μέσα!

2. Δεν λέει ξεκάθαρα τι θα κάνει μετά τις εκλογές.  Θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ;  Θα συνεργαστεί με την ΝΔ;  Ποιές είναι οι κόκκινες γραμμές;   Κυβέρνηση με ΚΚΕ ή ΧΑ θα παίξει;  Μην μου πείτε “α, στην πολιτική δεν λέγονται αυτά!”   Στην παλιά πολιτική, αυτή που υποτίθεται ότι πολεμάει το Ποτάμι δεν γίνονταν.   Τώρα γιατί να μην μας πει;  Πως να μην πιστέψουμε ότι είναι κόμμα οπορτουνιστή που απλά θα κοιτάξει από που θα βολευτεί καλύτερα;

3. Δεν κάνει διαφορά αν το Ποτάμι πιάσει 4% ή 6%.  Αφού θα μπει που θα μπει στην Βουλή, γιατί να μην προτιμήσω κάποιο άλλο κόμμα που πολεμάει να πιάσει το όριο καλύτερα;   Είμαστε μερικοί που έχουμε πάγια θέση ότι ο δικομματισμός είναι το κύριο πρόβλημα, η έλλειψη συζήτησης επί θέσεων, η έλλειψη πλουραλισμού.   Όπως και να το πιάσουμε το Ποτάμι είναι δεκανίκι του δικομματισμού.  Θα στηρίξει όποια κυβέρνηση πάει να γίνει από ένα από τα δυο, ίδια, σάπια κόμματα που τώρα κάνει ότι κριτικάρει.  Κάτι σαν την ΔΗΜΑΡ με καλύτερο marketing.

4. Δεν έχει νόημα να ψηφίσω τον “αξιόλογο” φίλο ή γνωστό, ή τον παλιό μου καθηγητή ή τον αγαπημένο μου συγγραφέα που ξαφνικά αποφάσισε να “συμπορευτεί” με το Ποτάμι γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται να βγει.   Δηλαδή η ψήφος μου θα πάει στους πρώτους που θα έχει προαποφασίσει ο Θεοδωράκης.  Τους Τατσόπουλους και κάτι άλλα εκτρώματα παλαιοπολιτικότατα, ίσως με κάποιον άσχετο για ξεκάρφωμα στην γωνία.

5. Ακόμα και αν έβγαιναν αξιόλογοι υποψήφιοι και ακόμα κι αν έμπαιναν στην Βουλή, δεν έχουν δείξει καμία απολύτως ικανότητα στην πολιτική ή την διακυβέρνηση.   Γιατί βιάστηκαν;  Αυτό το κολπάκι της τελευταίας στιγμής, όπως και του Παπανδρέου, δεν πείθει αν το καλοσκεφτείς.   Άνθρωποι που ποτέ δεν είχαν ασχοληθεί με τα κοινά, ούτε σε έναν σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, ξαφνικά αποφάσισαν να μας σώσουν.   Έτσι εύκολο είναι μάγκες νομίζετε;   Τόσοι ήδη παραιτήθηκαν από το Ποτάμι, άλλοι τόσοι θα φύγουν μόλις δούνε τα δύσκολα.   Βασικά δεν έχουν ιδέα και αποτελεί ξεφτίλα της Δημοκρατίας ότι δεν έχει κάποιον μηχανισμό να μας προστατεύει από τόσο αδαείς.

Δεν ασχολούμαι καν με το γεγονός ότι δεν έχουν ουσιαστικά θέσεις ή υλοποιήσιμες προτάσεις.  Φαντάζομαι αν αντέξουν, σε 5-6 χρόνια θα αποκτήσουν ίσως.  Στο μεταξύ όμως δεν θα τους ανταμείψω με την ψήφο μου όμως…