Ακούω για καμπάνιες στο Facebook πολύ τελευταία. Προφανώς σαν νέο παιχνίδι έλκει υπερβολές για όσους ενθουσιάζονται με αυτό. Μερικά παραδείγματα:
Η Adidas είναι μεγάλη επιτυχία του Facebook με τα Adidas Originals, άπειρες πληροφορίες για προϊόντα και εκδηλώσεις και 2.1 εκατομμύρια οπαδούς. Αντίθετα η Nike, τόσο πετυχημένη σε τόσα άλλα μέσα (και πρόσφατα νικήτρια του παγκοσμίου κυπέλου ποδοσφαίρου σαν brand buzz) δεν φτάνει καν τους 400,000 με μια σχεδόν νεκρή σελίδα. (Αλλά διαβάστε εδώ πως κατάφερε να βγει κερδισμένη στο Μουντιάλ παρότι δεν ήταν επίσημη χορηγός.)
H Publicis έφτιαξε τον Woody, έναν χαρακτήρα για το TgI Friday’s. Δεν έγινε τίποτα δραματικό. Η τηλεοπτική όμως διαφήμιση για την σελίδα στο Facebook την απογείωσε.
Η Ford είχε μια παρουσία στο FB αλλά ουσιαστικά πήρε μπρος όταν αποφάσισε να κάνει κανονική υποστήριξη πελατών μέσα από αυτή στα σοβαρά και να το επικοινωνεί και σε άλλα σημεία όπως στα γκαράζ.
Η Pepsi έχει βέβαια σελίδα στο Facebook με “μόλις 250,000 fans”. Αντίθετα η – κατά τα άλλα διαφημιστικά και επικοινωνιακά πιο βαρετή – Κόκα Κόλα είναι κοντά στα 4 εκατομμύρια από μια σελίδα που δεν την ξεκίνησε καν η ίδια αλλά δυο απλοί οπαδοί της. Τους κάλεσε για κουβέντα στα κεντρικά της γραφεία, τους υποστήριξε και η σελίδα εκτοξεύτηκε.
Αυτά είναι μερικά παραδείγματα τρανταχτών και γνωστών μεγάλων ονομάτων. Οι αρχές όμως είναι κοινές και για το σουβλατζίδικο της γειτονιάς. Δείτε πχ http://www.facebook.com/coldstonecreamery ή StarBucks (4.5 εκατομμύρια fans!) για να καταλάβετε πόσο απλό αλλά περίτεχνο είναι το νέο αυτό επικοινωνιακό μέσο για προώθηση.
Εδώ το άρθρο “buzz και buzzακίες” σχετικά με την πρόσφατη μόδα/μανία να βρούνε “φίλους” στο facebook.
