Ήρθα να μείνω με την οικογένειά μου στον Διόνυσο αρχές της δεκαετίας του ’80. Σαν να πηγαίναμε στην Άγρια Δύση, έρχονταν θειές και μας ξορκίζαν ότι “θα σας φάνε οι λύκοι εκεί στην ερημιά”… Απογευματινή διασκέδαση μας να περπατάμε δυο ώρες, να πάμε ως τον καταρράκτη (τον κατέστρεψαν τα λατομεία) και τα Σαββατοκύριακα κάναμε camping. Εννοώ ότι βγαίναμε από το σπίτι και μπαίναμε στο δάσος (δίπλα ήταν), περπατούσαμε όσο αντέχαμε και στήναμε σκηνή. Πλατάνια, ποταμάκια και άλλα μαγικά πράγματα….μέχρι που ήρθε το ΠΑΣΟΚ στη γειτονιά μας. Βλέπετε ο Διόνυσος είναι κοντά στο Καστρί. Οι νεόπλουτοι ΠΑΣΟΚοι δεν είχαν λεφτά για Εκάλη, πλάκωσαν σε εμάς. Κάθε οικοδομή και μια BMW απέξω. Κάθε σπίτι σαν το Ζάππειο σε χλιδή. Τα παλιά σπίτι ήταν κρυμμένα μέσα στα δέντρα. Με περηφάνια όταν ανεβαίναμε απέναντι στην Πεντέλη ψάχναμε να δούμε τα λίγα κεραμίδια που φαίνονταν. Αντίθετα τα καινούργια σπίτια δεν άφηναν ούτε ένα πεύκο, ξύριζαν το οικόπεδο και έμπαιναν βαθιά οι μπουλντόζες για να βγει το δεύτερο υπόγειο που θα γίνει playroom ή δωμάτιο για την υπηρέτρια.
Ήρθαν και οι πυρκαγιές. Απανωτές καταστροφές στην χώρα και στο δάσος μας. Κάθε τρελός ανοίγει δρόμο όπου γουστάρει. Κάθε δρόμος φέρνει κόσμο. Ο κόσμος έχει τσιγάρα. Καήκε το βουνό πολλές φορές. Για έξτρα…ΠΑΣΟΚική ασυδοσία έριχναν τα γίδια γίδια μετά να βοσκήσουν. Κάθε φορά κάποιος πανηλίθιος έλεγε “είδατε; Πρασίνησε το βουνό καλέ αμέσως!” Αγνοεί βέβαια την πολυπλοκότητα που χάνεται.
Σήμερα βγήκα βόλτα να επιθεωρήσω τους χωματόδρομους. Στην επόμενη φωτιά όλο και κάποιο πυροσβεστικό θα χρειαστεί να καθοδηγήσουμε, πρέπει να ξέρουμε τι μας γίνεται. Όταν ήμουν μικρός έβλεπα στον ύπνο μου ότι είχε εφευρεθεί ένας μαγικός κισσός. Μεγάλωνε στους παράνομους χωματόδρομους με ρυθμούς που θα ζήλευε ο Τζακ και η φασολιά του. Ήταν τόσο σκληρός που ούτε αλυσοπρίονο, ούτε μπουλντόζα μπορούσε να τον κόψει. Έτσι το βουνό επανερχόταν. Στην φαντασία μου.
Στην αλήθεια δυστυχώς απλά επέρχεται ερημοποίηση. Καίνε τα δέντρα, φεύγει το χώμα και ναι, διαλύονται και μερικοί χωματόδρομοι καμιά φορά. Αλλά δεκάδες είδη ζώων και φυτών δεν επανέρχονται εύκολα. Οπότε πριν πείτε “ε, πρασίνισε” άλλη φορά, κάντε πρώτα μια πιο προσεκτική βόλτα παρακαλώ.
