Όταν ο Λεόν και η Σολάνζ έκαναν την είσοδό τους στην εκκλησία, όλοι εντυπωσιάστηκαν από τη διαφορά του ύψους τους, μόλο που εκείνος φορούσε πρόσθετα εσωτερικά τακούνια και στεκόταν ολόισιος σαν I. Πράγματι, μετά βίας της έφτανε λίγο πάνω από τον ώμο. Κανείς δεν σκανδαλίστηκε, μήτε οι θεούσες που σιγομουρμούριζαν πίσω από τα προσευχητάριο τους, μήτε η οικογένεια της Σολάνζ: στην αρχή, αυτή η αντίθεση σοκάρισε, αλλά τώρα έσβηνε μπροστά στα προσόντα του μελλοντικού συζύγου. Ήταν ένδειξη πνευματικής ευρύτητας για μια γυναίκα να ερωτευθεί έναν πιο μικρόσωμο άντρα, ενώ μέχρι τώρα υπερίσχυε το αντίστροφο. Έβλεπαν σε αυτό ένα καλό προμήνυμα:
επιτέλους η αντρική υπεροχή αμφισβητούνταν. Ένας μικροκαμωμένος άντρας μπορούσε να παντρευτεί μια γιγάντισσα, μια ώριμη γυναίκα να λιμπιστεί ένα νεαρούλη. Οι προκαταλήψεις του παλιού καιρού διαλύονταν.
Πόσο μάλλον που ο γαμπρός ήταν εξαιρετικά ευπαρουσίαστος. Ο Λεόν ήταν ομορφάντρας, με μαύρα μαλλιά χτενισμένα προς τα πίσω σύμφωνα με τη ρομαντική μόδα. Με τα μεγάλα γκριζογάλανα μάτια και το οβάλ πρόσωπό του με τα σαρκώδη χείλη, περιποιούσε τιμή στη Σολάνζ, ένα αστραφτερό πλάσμα με πλουσιοπάροχο κορμί, μια εντυπωσιακή κοκκινομάλλα. Το πέρασμά της στον κεντρικό διάδρομο, στο μπράτσο του πατέρα της, με το επιβλητικό γεμάτο κρίνους μπούστο της και με τη φαρδιά, ηλιοκαμένη, μισόγυμνη πλάτη της, ξεσήκωσε ψιθύρους θαυμασμού. Ακόμα και ο παπάς ταράχτηκε και αναγκάστηκε να χαμηλώσει τα μάτια για να μπορέσει να συνεχίσει τη δουλειά του. Για να πούμε την αλήθεια, ο Λεόν δεν ήταν και τόσο κοντούλης, ένα μέτρο και εξήντα έξι είναι ένα ύψος καθόλα σεβαστό: εκείνη που χτυπούσε στο μάτι ήταν η Σολάνζ με το ένα και ογδόντα της. Η αντίθεση ήταν αρκετά έντονη. Αλλά το ζευγάρι είχε μεταμορφώσει αυτή την ανομοιογένεια σε προσόν, σχεδόν σε κάτι το αξιοζήλευτο.
Ο Λεόν ήταν τρελός με τη γυναίκα του, την πλημμύριζε δώρα, περιποιήσεις, φροντίδες. Εκείνη, πολύ ευσεβής, είχε αρνηθεί να υποχωρήσουν πολύ νωρίς στον αμοιβαίο τους πόθο, κι είχε απαιτήσει πατροπαράδοτους αρραβώνες πριν από τον γάμο. Τον έψησε σε σιγανή φωτιά επί ένα χρόνο. Τρισευτυχισμένη με το φλερτ του, δεν του παραχωρούσε παρά μικρές εύνοιες, τόσο απειροελάχιστες που δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ανήθικες, αλλά αρκετά υποσχετικές για να υποδαυλίζουν τη φλόγα του. Την ημέρα του γάμου, όταν ο παπάς έκανε τις τυπικές ερωτήσεις, υπενθύμισε στους συζύγους το καθήκον τους για αλληλοσυμπαράσταση σε περίπτωση ασθένειας και τους πέρασε τις βέρες, ο Λεόν σηκώθηκε στις μύτες των ποδιών για να αποθέσει ένα φιλί στα χείλη της Σολάνζ. Εκείνη, αδυνατώντας να σκύψει, από φόβο μη χαλάσει το μακρύ λευκό φουστάνι της και χάσει το λουλουδένιο στεφάνι που περίζωνε το μέτωπό της, αναγκάστηκε να τον αδράξει από τη μέση για να τον ανεβάσει ως το στόμα της. Έμοιαζε κατηγορίας φτερού ανάμεσα στα χέρια της και στην κυριολεξία πετούσε κάποια εκατοστά πάνω από το πάτωμα. Η ομήγυρη, συγκινημένη από αυτή την τρυφερή κίνηση, χειροκρότησε.
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΑΝΤΡΟΥΛΗΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Λόισκα Αβαγιανού
Πασκάλ Μπρούκνερ