Οι αντιδράσεις πολλών στην υποψηφιότητα της γνωστής μοντέλας είναι αστείες. Σαν να χρησιμοποιεί η ΝΔ την ομορφιά της μόνο για να πάρει ψήφους. Ενώ οι άλλοι υποψήφιοι είναι για τα μυαλά και το ήθος τους…. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όσοι δεν έχουν ασχοληθεί πρακτικά με την ελληνική πολιτική είναι ότι οι παλιές 
καραβάνες πάντα αυτό κάνουν. Με έχουν προσεγγίσει προσωπικά πολλές φορές για να κατεβώ υποψήφιος τόσο στις τοπικές εκλογές όσο και στις εθνικές. Όχι γιατί είμαι κάτι ιδιαίτερο, μάλλον χάλια πολιτικός θα γινόμουν. Αλλά δεν τους νοιάζει. Ουσιαστικά ρίχνουν δολώματα γιατί ξέρουν ότι κάθε ψήφος σε εμένα τελικά θα πηγαίνει στους δικούς τους.
Το σύστημα είναι απλό, σταθερό και γελοίο το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα οι πιο πολλοί δεν το καταλαβαίνουν για να ψηφίσουν αντίστοιχα. Κλασσικό παράδειγμα σε αυτές τις εκλογές είναι το Ποτάμι. Ακούω από πολλούς ότι “έχει αξιόλογους ανθρώπους”. Εννοούν ότι εκείνος ο καθηγητής Πανεπιστημίου που διάβαζαν στο ΒΗΜΑ τα έλεγε καλά συνήθως, ή ο δημοσιογράφος του Protagon τους έφερνε πολλά like. Ο εναλλακτικός μελισσοκόμος λέει ότι εξάγει προϊόντα, καλός θα είναι. Ο κουμπάρος του ξαδέλφου ξέρει προσωπικά την κοινωνική λειτουργό που κατεβαίνει στην Αμφιλοχία και μια φίλη της γυναίκας μου λέει ότι αυτή που γράφει ότι είναι “πολεμίστρια του φωτός” στο βιογραφικό της στην Κορινθία είναι φοβερό άτομο.
Και πες τους ψηφίζεις. Δεν έχουν ελπίδες να βγούνε πρώτοι σε σταυρούς. Στους σταυρούς θα κερδίσουν οι παλιές καραβάνες, οι Τατσόπουλοι, τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, κάτι πρώην ΠΑΣΟΚοι έμπειροι που κρύβονται στο Ποτάμι και όσοι έχουν κάνει συμφωνίες με τον Θεοδωράκη να βγαίνουν συχνά στην τηλεόραση. Οπότε η ψήφος σου βάζει τους ίδιους σάπιους στην Βουλή, όχι τον ακτιβιστή για τα δικαιώματα της Βακτριανής καμήλας που σε είχε πείσει από το φυλλάδιό του και τον ψήφισες.
Αλλά έστω ότι γίνεται κάποιο θαύμα και βγαίνει πρώτος σε σταυρούς ο δικός σου. Πιάνει 7-8% το Ποτάμι και…μπήκαμε στην Βουλή! Αμ δε. Κατ’αρχάς θα πρέπει να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας με κάποιον. Στην προκειμένη με τον ΣΥΡΙΖΑ, με ΝΔ δύσκολα θα βγάλουν 151. Αλλά έστω ότι γίνεται αυτό το θαύμα (!) και παίρνοντας δεύτερος την εντολή ο Σαμαράς φτιάχνει μια τρικομματική ή τετρακομματική περίπου σαν τις προηγούμενες εκλογές. Ποιούς θα βάλει από το Ποτάμι σε υπουργεία; Τους γνωστούς μάλλον, πάλι ο δικός σου στην γωνία μόνος. Και με έντονο άρωμα ότι ξεπουλήθηκε και απογοήτευση μεγάλη.
Αλλά έστω ότι σπάει ο διάολος το ποδάρι του και ο Σαμαράς αποφασίζει να βάλει τον δικό σου. Κάτι όπως έβαλε Βορίδη και Γεωργιάδη κάποτε στην κυβέρνηση συνεργασίας υπό Παπαδήμου ένα πράγμα. Συγχαρητήρια, αυτός που ψήφισες έγινε υπουργός! Και τώρα; Ούτε το “ιδεολογικό στίγμα” σου μεταφέρει ο άνθρωπος υπό τέτοιες συνθήκες, ούτε καν του έκανες καλό. Γιατί θα φύγει νύχτα και ντροπιασμένος μάλλον και αυτός.
Ποια είναι η λύση; Πάντως όχι το Ποτάμι, όσο κι αν σας “αρέσει” κάποιος υποψήφιος. Αν δεν βελτιωθεί όλο το πολιτικό σύστημα, ένας κούκος, ακόμα κι αν πετύχει όλες τις παραπάνω δύσκολες εξαιρέσεις και φτάσει κάπου, δεν θα φέρει την πολιτική άνοιξη. Πρέπει ένα σωστό κόμμα, με σαφές πολιτικό στίγμα, με αργή αλλά σταθερή πορεία και συνειδητοποιημένο κόσμο γύρω του, να φτάσει εκεί, όχι ένας “συμπαθητικός” υποψήφιος. Ένα κόμμα που δεν θα πει ποτέ ψέμματα στα μέλη του, ούτε πολιτικάντικα μισοψέμματα. Θέλουμε να πιστέψουμε. Αλλά όχι με one night stand.
