Ο προβληματισμός μου έγινε έντονος όταν άρχισαν βουλευτές να προτρέπουν τον κόσμο να μην πληρώνει τα διόδια στην Κορίνθου – Πατρών. Εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας να μας λένε να κάνουμε κάτι παράνομο, ωραίο αυτό. Και ποια η λογική; Ότι λέει δεν είναι καλή η ποιότητα του δρόμου, κατά τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Και πότε ήταν κάποιος δρόμος στην Ελλάδα παιδιά, τώρα το πήρατε πρέφα;
Τα εξωφρενικά επιχειρήματα συνεχίζονται όμως. Λέει πρέπει να είναι «αναλογική η χρέωση ως προς την απόσταση». Άρα, οι ακτιβιστές στις Αφίδνες εικάζουν ότι δεν πρέπει να πληρώνουν τόσο πολύ. Και πότε ήταν τα διόδια αναλογικά μάγκες στην χώρα μας για να το απαιτούμε τώρα ξαφνικά; Τα διόδια είναι από αυτά τα θέματα που συγκινούν κάποιον μόνο όταν έρθουν στην πόρτα του.
Και έτσι διάφοροι περνάνε τα διόδια χωρίς να πληρώνουν κατά τις οδηγίες διαφόρων blog, άρθρων και video στο YouTube. Οι υπόλοιποι είμαστε οι χαζοί της υπόθεσης. «Δεν είναι τίποτα. Απλά σου κρατάνε τα στοιχεία για να ελέγξουν ότι είσαι μόνιμος κάτοικος.» Ναι, καλά. Και νομίζεις ότι δεν ετοιμάζουν μια ομαδική μήνυση από την κοινοπραξία μόλις μαζευτούν αρκετές για να αξίζει τον κόπο τους;
Οι αντάρτες των διοδίων πιάνονται από ότι σανίδα βρούνε χωρίς να την πολυεξετάσουν. Ένας διαμαρτύρεται γιατί λέει οι μπάρες δεν πληρούν ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Άλλος μπλέκει την πολιτική. Άλλος αναλύει την σύμβαση με την εταιρεία και τις λεπτομέρειες που δεν πληρούνε τώρα. Πολλά αποσπάσματα του Συντάγματος παρερμηνεύονται, αναφέρονται νόμοι και ΦΕΚ που δεν υπάρχουν ή δεν έχουν καμία σχέση. Γενικά το κουτόχορτο πάει σύννεφο. Και δεν βλέπω να διαμαρτύρεται κανείς που η Ιονία Οδός έχει παραδώσει ένα εξαιρετικό κομμάτι στην κίνηση χωρίς να χρεώνει τίποτα!
Το θέμα είναι πολύ απλό. Από τη στιγμή που αποφασίστηκε να ιδιωτικοποιηθούν οι δρόμοι το χάσαμε το μπαλάκι. Ας ψηφίζαμε άλλες κυβερνήσεις, κι εγώ διαφωνώ ότι πρέπει να είναι τόσες υποδομές ιδιωτικές. Το ελληνικό δημόσιο είναι πολύ πιο ένοχο από τις εταιρείες. Τώρα που δεν έχει λεφτά καθυστερεί τις απαλλοτριώσεις για παράδειγμα. Οπότε μπείτε στην θέση της εταιρείας. Φτιάχνει ένα σχέδιο, υπολογίζει τα κόστη και ξαφνικά είναι δυο χρόνια πίσω από το πρόγραμμά της επειδή περιμένει την όποια κυβέρνηση να το πάρει απόφαση. Κάθε μέρα που περνάει χάνει λεφτά, όλοι τους βρίζουν για πράγματα που δεν ελέγχουν. Δεν μπορούν να φτιάξουν τον καινούργιο δρόμο επειδή περιμένουν το Κράτος, δεν αξίζει να επισκευάσουν τον παλιό. Ότι κι αν κάνουν για έσοδα τους βρίζουν όλοι. Τις μέρες που έχει κίνηση έρχεται η αστυνομία και λέει να ανοίξουν τα διόδια. Από την άλλη όταν ζητάει η κοινοπραξία κάτι από την αστυνομία εξαφανίζονται.
“Ελεύθεροι δρόμοι”, “όχι στα διόδια!” “Δεν πληρώνουμε.” Βαράει από μακριά η υποκρισία της υπόθεσης. (Εδώ μια ανάλυση του αλτρουισμού σαν σύγχρονη κοινωνική λογική. ) Αν είναι να φερόμαστε έτσι στα διόδια να το κάνουμε και αλλού ρε παιδιά. Ούτε λογαριασμό ΔΕΗ να πληρώνουμε λόγω της χρέωσης για την ΕΡΤ. Ούτε ΟΤΕ τώρα που ξεπουλήθηκε στους Γερμανούς με επιχείρημα ότι ήταν λάθος η τιμή πώλησης ή ότι ήταν σκάνδαλο με την Cosmote ή ότι άλλο θέλουμε. Οποιαδήποτε συμφωνία από τις δεκάδες πρώην κρατικές υποδομές της χώρας μας έχει ξεπουληθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα μπορούμε να την κάνουμε κομματάκια, να βρούμε τα λάθη. Ακόμα και αν δεν ήταν άκρως διεφθαρμένη οποιαδήποτε κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, θα είχε λάθη μια τέτοια συμφωνία. Όλα τα δημόσια έργα στα οποία βασιζόμαστε, οι παλιότεροι δρόμοι, έγιναν με παρατυπίες και πραξικοπήματα. Ακόμα και αν ήταν άψογα οργανωμένο το κράτος και οι συμφωνίες υποδειγματικές, τέτοια μεγάλα έργα γίνονται πάντα με ψαλιδιές. Ο Παρθενώνας δεν θα είχε χτιστεί αν οι παλιοί Αθηναίοι ήταν σαν τους σημερινούς στην γκρίνια τους!
Η Κορίνθου-Πατρών με εξοργίζει πιο πολύ από όλες. Κάποιοι ιδιώτες πλήρωσαν για να τοποθετήσουν παντού τεράστιες πράσινες πινακίδες με ανόητα σλόγκαν όπως “Προσοχή! Συμβαίνουν ατυχήματα στα επόμενο 3 χιλιόμετρα”. Αν ήταν πιο λίγες, ίσως να τους πιστεύαμε. Τώρα που είναι η μια πίσω από την άλλη όμως; Η επιλογή φρασεολογίας τους μοιάζει πολύ με το αμερικανικό “shit happens”. Δεν είναι μόνο ότι ο δρόμος είναι πανέμορφος. Με ελάχιστες βελτιώσεις θα μπορούσε να βελτιωθεί η ασφάλειά του χωρίς να μετατραπεί σε γιαπί όλη η περιοχή για μια δεκαετία. Όταν πέρασαν με ειδικό μηχάνημα την παλιά άσφαλτο για να μην γλιστράει μειώθηκαν άμεσα 30% τα ατυχήματα. Αν θέλετε να κάνετε κάτι χρήσιμο, ανεβάστε στο internet πραγματικά στοιχεία και λεπτομέρειες για τα ατυχήματα, πόσα και που συμβαίνουν, πως ακριβώς. Για να μαθαίνουμε.
Προφανώς και έχουμε πρόβλημα κοινωνικής συνοχής που επιβαρύνεται από την οικονομική κρίση. Αλλά ακόμα και έτσι πρέπει να βρούμε τρόπο να συζητάμε λογικά και στο ίδιο επίπεδο τα θέματα. Παραπληροφόρηση και ακραίες συμπεριφορές δεν βοηθάνε.
ΔΕΙΚΤΗΣ ΑΛΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ 5 (ΠΕΝΤΕ) – Γιατί αυτοί που θέλουν να ζούνε ανεξάρτητα φροντίζουν να μην χρειάζεται να μετακινούνται τόσο πολύ, ειδικά από τους δρόμους και σίγουρα όχι με αυτοκίνητο.
Εδώ η συνέχεια του θέματος βάση της συζήτησης που έγινε στα σχόλια στο άρθρο “ναι, ο οδηγός που πέθανε έφταιγε”.
106km korinthou patron 29 iouniou 2002. thanathforo troxaio logo ths ksafnikhs steneushs tou dromou k ksafnikh “eksafanish” diaxoristikou toixeiou. apoleia enos atomou, 10 hmeres meta upekise sta traymata tou. merikous mhnes meta topothetithikan (akoma yparxoun) plastika kolonakia proektashs tou diaxoristikou toixeiou kathos k extra pinakides, to aparaithto eikonostasio k fysika mia tampelitsa (apo aytes pou koroideueis) gia thn epikundynothta tou shmeiou. an sta baloume ola edo tha ta dimosieuseis na apodothei h alitheia pou anazhtas? h tha to kaneis gargara oste na perasei to diko sou?
Να υποθέσω ότι ήταν δικός σου άνθρωπος που χάθηκε. Τα συλληπητήριά μου. Κανείς δεν πεθαίνει λόγω ξαφνική στένωσης του δρόμου εκτός αν πηγαίνει με υπερβολική ταχύτητα, δεν προσέχει ή πάθει κάτι άλλο. (Σκληρή αλήθεια, λυπάμαι που πρέπει να το κάνω λιανό.)
Δεν λέω ότι δεν είναι επικίνδυνος ο δρόμος σε σημεία σε σχέση με έναν υπερσύγχρονο δρόμο τριών λωρίδων. Αλλά σε κάθε δρόμο οδηγούμε ανάλογα με τις συνθήκες και το οδόστρωμα. Στην Ελλάδα πόσοι δρόμοι πληρούν τις σωστές τεχνικές προδιαγραφές; Ο εξής ένας! (Αττική οδός)
Πολύ ευχαρίστως να δημοσιεύσετε εδώ όλα τα ατυχήματα που αναφέρετε αρκεί να έχουμε πλήρη εικόνα. Προσφέρομαι δωρεάν να σας στήσω ειδική ιστοσελίδα για αυτό τον σκοπό. Θα βοηθήσει στην σωστή ενημέρωση των άλλων οδηγών αν έχει λεπτομέρειες. Αλλά φορούσαν ζώνες όλοι οι εμπλεκόμενοι; Σε τι κατάσταση ήταν το αυτοκίνητο, τα φρένα και τα ελαστικά του; Με τι ταχύτητα κινούταν; Τι εμπειρία είχε ο οδηγός; Πως ακριβώς κινήθηκε στον δρόμο; Δεν λέω ότι πάντα φταίει ο οδηγός…όχι ψέματα…αυτό λέω! Σχεδόν πάντα φταίει οδηγός!! (Καμιά φορά άλλος οδηγός που πέφτει πάνω σου βέβαια…)
Μόνο αν πρόκειται για περίπτωση κογιότ και μπιπ μπιπ με κρυφές τρύπες και παγίδες μπορεί να πει κανείς το αντίθετο.
Τα κολωνάκια, εικονοστάσια και οι πινακίδες μακροπρόθεσμα μπορεί κάλλιστα να προκαλέσουν πολλά περισσότερα ατυχήματα. Αλλά προφανώς δεν σε ενδιαφέρει το μακροπρόθεσμο. Μόνο το εντυπωσιακό και τραγικό γεγονός του χαμού ενός ανθρώπου.
Συγχρόνως δεν πληρώνουν διόδια οι περισσότεροι και εταιρείες, τράπεζες κλπ αποχωρούν από τα έργα που δεν θα τελειώσουν ποτέ αφήνοντας ημιτελείς δρόμους…
Αγαπητέ Alexander Chalkikdis
Διαφωνώ τελείως με το σκεπτικό σου και εξηγώ γιατί:
1. Πληρώνω πανάκριβα τέλη κυκλοφορίας από τα οποία (με βάση τον προϋπολογισμό της χώρας) το κράτος έχει έσοδα άνω των 2 δις κάθε χρόνο. Με τις νέες αυξήσεις μάλιστα τα έσοδα από τέλη κυκλοφορίας θα προσεγγίσουν τα 2,5 δις.
2. Κάθε φορά που βάζω βενζίνη, το 10% των φόρων που βαρύνουν την τιμή της (πάνω από τα 2/3 της τιμής ειναι φόροι) πηγαίνουν υπέρ του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (υποτίθεται) για την επέκταση και τη συντήρηση του Οδικού Δικτύου.
3. Όταν πληρώνω ασφάλιστρα για το αυτοκίνητο, μέσα στις διάφορες εισφορές υπέρ τρίτων (που φουσκώνουν κατά πολύ το τελικό ποσό) εμφανίζεται ως δικαιούχος πάλι το Ταμείο Εθνική Οδοποιίας.
4. Από τους πολλούς, παράλογους και άδικους φόρους που πληρώνω κάθε χρόνο (έμμεσους και άμεσους) χρηματοδοτούνται τα δημόσια έργα (ανάμεσά τους και οι δρόμοι για τους οποίους καλούμε να ξαναπληρώσω για 5η φορά μέσω των διοδίων)
5. Αν πας να μου πεις ότι τα έργα αυτά πλέον γίνονται από ιδιώτες μάθε ότι η ιδιωτική συμμετοχή κεφαλαίων δεν ξεπερνά ποτέ το 10%. Τα έργα αυτά υπάγονται στην κατηγορία ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα) που θεσμοθέτησε στη χώρα ο Λαλιώτης για την Αττική Οδό, με 1ο τυχερο τον Μπομπολα του Άκτωρα, του Έθνους και του MEGA. Το υπόλοιπο 90% καλύπτεται από χρήματα του Ελληνικού Δημοσίου, από Ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις και από δάνεια τα οποία όπως λαμβάνονται με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, όχι των ιδιωτών. Με ΣΔΙΤ γίνονται πλέον και οι υπόλοιποι μεγάλοι δρόμοι της χώρας.
6. Οι υπεκοστολογήσεις των έργων αυτών είναι ο κανόνας. Η eurostat εχει εκτιμήσει ότι στην Ελλάδα τα δημόσια έργα κοστίζουν 10-12 φορές παραπάνω από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο 1ος διδάξας αυτής της τεράστιας κλοπης που υφιστάμεθα ως φορολογούμενοι είναι πάλι ο Μπόμπολας με την Αττική Οδό. Ένα κυβικό μέτρο μπετόν οπλισμένο κοστίζει στην αγορά 200-250 €. Για να κατασκευαστεί η Αττική Οδός το μπετόν αγοραζόταν από θυγατρική εταιρία του Άκτωρα προς 850 € το κυβικό. Ο ασφαλτοτάπητας κοστίζει λιγότερο από 100€ το μέτρο. Στην Αττική Οδό κόστισε 450€ το μέτρο. Το κέρδος των ιδιωτών προβλεπόταν στο 12% της αρχικής τους επένδυσης (το έργο κόστισε συνολικά 1,7 δις, μαζί με τις επεκτάσεις που δεν έχουν παραδοθεί ακόμα όλες!!! Η συμμετοχή των ιδιωτών ήταν 170 εκατομμύρια. Το νόμιμο κέρδος τους ήταν λοιπόν 20 εκατομμύρια. Αυτό το ποσο το έχουν εισπράξει προ πολλών ετών. Αναλογίσου ότι η Αττική Οδός έχει πλέον έσοδα ένα εκατομμύριο ευρώ την ημέρα! Τα κέρδη κρύβονται μέσω 3 θυγατρικών εταιριών στις οποίες συμμετέχουν μόνο ελάχιστοι εκλεκτοί ιδιώτες που απολαμβάνουν πακτωλό εσόδων που θα έπρεπε να αποδίδονται στο Δημόσιο, καθώς υπάρχει ρήτρα που προβλέπει την επιστροφή του δρόμου στο Ελληνικό Δημόσιο μόλις οι ιδιώτες αποκομούσαν το νόμιμο κέρδος τους. Φυσικά οι ρήτρα αυτή δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ. Τα ίδια ισχύουν και στους υπόλοιπους δρόμους που εκμεταλλεύονται ιδιώτες.
7. Οι ιδιώτες (Έλληνες και ξένοι) δεν αποσκοπούν στο να επενδύσουν τα χρήματά τους και να αποκομίσουν ένα νόμιμο κέρδος όπως συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Θέλουν να αρπάξουν όσο πιο πολλά χρήματα μπορούν εκμεταλλευόμενοι το άθλιο καθεστώς που επικρατεί στη Δημόσια Διοίκηση της χώρας. Οι ίδιες εταιρίες που στο εξωτερικό λειτουργούν υποδειγματικά, εδώ γίνονται οι χειρότεροι ληστές και εκμεταλλευτές. Γιατί; Πολύ απλά: Γιατί μπορούν! Δεν είναι ευαγή ιδρύματα. Σκοπός τους είναι το μέγιστο κέρδος και όπου αυτό μπορεί να επιτευχθεί και παράνομα, όπως στην ένδοξη πατρίδα μας, το κάνουν.
Επίσης, αν και έχουν γίνει εκατοντάδες χιλιάδες δωρεάν διελεύσεις από ανθρώπους που αρνούνται να πληρώσουν διόδια, δεν έχει γίνει ούτε μία προσφυγή από τις εταιρίες εις βάρος των οδηγών. Γιατί άραγε; Πόσοι πρέπει να μαζευτούν κατά τη γνώμη σου για να γίνει συμφέρουσα η δίωξη; Έχουν κατατεθεί μερικές μηνύσεις μόνο σε κάποιους που πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις, όχι για τη μη καταβολή του αντιτίμου, αλλά για ψευδής και ανυπόστατες κατηγορίες όπως σύσταση συμμορίας και καταστροφή ξένης περιουσίας με σκοπό να τους τρομοκρατήσουν για να σταματήσουν τη δίκαιη (κατά τη γνώμη μου πάντα) διαμαρτυρία τους.
Παραλογισμοί συμβαίνουν στα διόδια αλλά όχι από αυτούς που αρνούνται να πληρώσουν.
Το σκεπτικό μου με προβληματίζει με τον ίδιο τρόπο που με προβληματίζουν οι Αγανακτισμένοι.
Αν θεωρείς ότι το Κράτος μας δεν λειτουργεί ικανοποιητικά, η μη πληρωμή διοδίων θεωρείς ότι βοηθάει στην βελτίωσή του; Συμφωνώ απόλυτα σχετικά με τους έμμεσους φόρους και έχω κάνει καμπάνια εναντίον αρκετούς από αυτούς στο παρελθόν. Για παράδειγμα για το αγγελιόσημο ζήτησα να πάω το συντομότερο σε δικαστήριο για να τοποθετηθώ σχετικά με το θέμα και να προσπαθήσω να αλλάξω την νομοθεσία. Έκανα lobbying όσο μπορούσα, έγραψα γράμματα σε εφημερίδες, μάζεψα τους υπεύθυνους του κλάδου μου να κάνουμε αντιπροτάσεις.
Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ της αντίδρασης είναι που με απασχολεί. Στο συγκεκριμένο θέμα συμφωνώ μαζί σου στα περισσότερα που γράφεις. Δεν μας δίνει όμως αυτό το δικαίωμα να αναγκάσουμε την υπόλοιπη κοινωνία να πράξει όπως νομίζουμε. Ο κάθε φόρος στον οποίο αναφέρεσαι έχει ένα τεράστιο πλέγμα από πίσω του σε επίπεδο πραγμάτων που θέλει να καλύψει. Προέκυψε επειδή κάποια κοινωνική ομάδα χρειαζόταν κάτι (ΟΚ και σε πολλές περιπτώσεις επειδή κάποιοι πολιτικοί ήθελαννα τα τσεπώσουν!).
Οι μηχανισμοί αλλαγής στο Κράτος μας προφανώς και δεν ανταποκρίνονται στην ταχύτητα των αλλαγών στον κόσμο, ειδικά σε περιόδους κρίσης. Αλλά προσωπικά δεν θεωρώ την αναρχία πιθανή λύση. Οπότε θα ήθελα να διαβάσω τις αντιπροτάσεις σου για όλη την οργάνωση του Κράτους για να σου απαντήσω αν βγάζει νόημα ή όχι η άρνησή σου να πληρώνεις διόδια. Αν το συμπέρασμά σου είναι ότι για να το αλλάξουμε το σύστημα πρέπει να βγούμε έξω από αυτό θα σου φέρω χιλιάδες παραδείγματα από την υπόλοιπη ζωή μας όπου δεν το κάνουμε αυτό.
Αναφέρεις για παράδειγμα Μπόμπολα και Λαλιώτη. Η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας ψήφισε το κόμμα που ανέδειξε αυτούς τους ανθρώπους και τους ξαναψήφισε ακόμα και μετά τα σκάνδαλα όπως την Αττική Οδό. Η δημοκρατία μας ανέδειξε το ίδιο κόμμα και σχεδόν τους ίδιους ανθρώπους για τωρινή μας κυβέρνηση. Και (το πιο πιθανό για τις επόμενες 2-3 εκλογές νομίζω) θα συνεχίσει να ψηφίζει ένα από τα δυο μεγάλα κόμματα και στο μέλλον. Οπότε αφού πετάμε την ευκαιρία που μας δίνεται κάθε τέσσερα χρόνια να μιλήσουμε σαν λαός, μετά θέλουμε “δεν πληρώνω”; Μου θυμίζει έναν βουλημικό που αφού χλαπακιάσει πάει να προκαλέσει εμετό στον εαυτό του…