Καθότι ήξερε καλύτερα Αρχαία από εμένα υπέθεσα ότι κάτι σκεφτόταν τόση ώρα. Μια απλή επιτύμβια στήλη ήταν άλλωστε, για την ατμόσφαιρα την έφερα, μπας και μου κάτσει επιτέλους εδώ στην εξοχή με την ωραία θέα. Αλλά αυτή εκεί, στ’αρχαία. Ένας φίλος μου είχε πει κάποτε ότι οι αρχαιολόγες είναι ηφαίστεια στο κρεβάτι. Είχε πάρει μια ολόκληρη φουρνιά αυτός σε μια ανασκαφή. Δυο καλοκαίρια κόλαση, είχε ρέψει από το πήδημα καλοκαιριάτικα. Το πρωί έσκαβε και σούρωνε το χώμα, το βράδυ τις σούρωνε και έσκαβε. Ε, μετά ήταν χώμα. Αλλά μάζεψε τρομερές ιστορίες. Από αυτές που θυμάσαι όταν μαζεύεις τον εμετό των δίδυμων στις τρεις το πρωί και σε βρίζει η γυναίκα σου που τους έδωσε λίγο από το σουβλάκι σου και έπαθαν γαστρεντερίτιδα.
“Εδώ όμως δεν καταλαβαίνω γιατί έχει “ν” στο τέλος της λέξης”. Κοίταξα τη στήλη που έδειχνε καθώς μιλούσε κι εγώ. Με όσο ενδιαφέρον μπορούσα να κάνω ότι είχα. Κάτι θυμόμουν από το σχολείο. Στην πράξη βέβαια ήταν πολύ πιο δύσκολα από επιγραφή, γιατί στο σημείο που έδειχνε, τα γράμματα ήταν κολλημένα . Όλα! Σιγά σιγά θυμήθηκα ότι οι Αρχαίοι έτσι έγραφαν. Οι λέξεις όλες μαζί χωρίς κενά. Και πιο πριν, μέχρι τον 6ο αιώνα περίπου πΧ, τα έγραφαν και πουστροφηδόν. Έτσι το έλεγα εγώ γιατί το σοκ ότι έγραφαν όπως πήγαιναν τα βόδια και το άλλο της παιδεραστίας στην αρχαιότητα, έσκασαν περίπου ταυτόχρονα στο εφηβικό μου κεφαλάκι.
“Φίλα με!” Δεν είχα προλάβει καλά καλά να σκύψω τάχα μου με ενδιαφέρον εκεί που μου έλεγε για το “ν” και με είχε αρπάξει. Ηφαίστειο! Α, ρε Νίκο, πόσο δίκιο είχες όταν μας τα έλεγες… Όπως με τράβηξε όμως έπεσα πάνω της και οι δυο μαζί πάνω στην στήλη. Τα κυβικά της κοπέλας μαζί με τα δικά μου ήταν σαφώς περισσότερα από την επιτύμβια στήλη. Με μια μικρή δραματική καθυστέρηση καθώς σκάλωσε στην βάση της, έπεσε σαν ντομινό πίσω μας και έγινε θρύψαλα.
Έκανα ότι κάθε φυσιολογικός άνθρωπος. Σηκώθηκα να φύγω γρήγορα πριν μας πιάσουν. Αλλά η Ελίνα ακούνητη. Λες να την βρίσκει έτσι; Κάποιο βίτσιο συνδυασμού σεξ και καταστροφής αρχαίων; Ξέρω ότι φιλάω καλά, μου έχει τύχει να μείνει με κλειστά μάτια μετά για λίγη ώρα κοπέλα. Αλλά όχι κι έτσι.
“Είσαι καλά;” ρώτησα για να το παίξω ευαίσθητος. Ο συνδυασμός μπρουτάλ και ρομαντικού που σκοτώνει.
“Ναι, τώρα, έρχομαι, ξεκίνα εσύ πριν έρθει ο φύλακας.”
Ε, αφού μου το είπε κιόλας, εγώ επιτάχυνα και εξαφανίστηκα. Λίγο αργότερα με βρήκε κι αυτή. Μου φάνηκε ότι κρατούσε κάτι. Δεν έδωσα σημασία γιατί έλαμπε ολόκληρη. Ροδοκόκκινη και ξαναμμένη. Ε, είπαμε, είμαι μάστορας του έρωτα, πως να το κάνουμε;
“Πάμε και δίπλα στο Ασκληπιείο;”
Μου πήρε το χέρι και κατευθυνθήκαμε στο διπλανό αρχαιολογικό χώρο. Κοινό το εισιτήριο, ψηλή πιθανότητα να μου την ξαναπέσει, δεν έφερα αντίρρηση. Περπατούσε γρήγορα και αποφασιστικά. Σαν να ήξερε ακριβώς που θα με πήγαινε. Όταν φτάσαμε στο ιερό έκατσε με το ίδιο λάγνο ύφος και με ξανάρπαξε. Κυλήσαμε λίγο σαν κλασσική ταινία πάθους. Βασικά προσπαθούσα να την χουφτώσω και αυτή όλο ξεγλιστρούσε αλλά απέξω θα έμοιαζε σαν πάθος. Νομίζω. Μπορεί και σαν δυο χοντρούς που τους έχει πάρει η κατηφόρα, δεν είμαι σίγουρος. Στο τέλος χτύπησα το κεφάλι μου κάπου και λιποθύμησα για λίγο.
“Αλέξη, έλα, πάμε!” Σηκώθηκα. Με σκούπισε λίγο και φύγαμε.
Ήταν ένα τρελό καλοκαίρι. Όχι ακριβώς όπως μου το είχε περιγράψει ο φίλος. Σεξ δεν είχε, αλλά πολύ μπαλαμούτι σε αρχαιολογικούς χώρους. Βίαιο πάθος, όλο πέφταμε πάνω στις πέτρες. Μετά από δυο μήνες είχα μαζέψει αποκόμματα από κάθε γωνιά της Ελλάδας και πολλούς μώλωπες. Δεν πήγαινε άλλο. Της μίλησα.
“Έχεις δίκιο Αλέξη. Ότι είχαμε μεταξύ μας τελείωσε. Ήσουν υπέροχος, δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό που ζήσαμε.”
Έφυγα από το αρχαίο θεατράκι με το κεφάλι σκυμμένο και το πουλί ολόρθο για μια ακόμα φορά. Θα έπρεπε να νιώθω ανακούφιση που τελείωσε αυτό το τρελοκομείο αλλά αντ΄αυτού παντρεύτηκα την πρώτη που μου έκατσε μετά και βρήκα τον μπελά μου. Έβαλα τα σεντόνια των δίδυμων στο πλυντήριο και έκατσα να δω λίγο τηλεόραση μπας και με πάρει ο ύπνος. Δεν άντεχα να πάω στο κρεβάτι, η γυναίκα μου έγκυος ροχαλίζει σαν τραίνο. Και όσο και να έτριψα, λίγο εμετός μύριζε ακόμα εκεί μέσα.
“Η νέα υπουργός ανακοίνωσε το φιλόδοξο σχέδιο για την ανακατασκευή χιλιάδων αρχαιοτήτων σε όλη την Ελλάδα….” μια νοστιμούλα κάπως γεμάτη κυρία, ρε, η Ελίνα είναι! Ευτυχώς που δεν κρατούσα μπύρα για θα ξανασφουγγάριζα όταν μου έπεφτε. Οι κάμερες ήταν πάνω της για δηλώσεις:
“Ελπίζουμε ότι η τόνωση του τουρισμού θα είναι άμεση καθώς σε όλη την Ελλάδα θα μπορούν να βλέπουν Έλληνες και ξένοι επισκέπτες τα μνημεία στην παλιά τους κατάσταση. Με την ευκαιρία μάλιστα στο υπουργείο αποφασίσαμε να διορθώσουμε τις επιγραφές οι οποίες είχαν το γράμμα “ν” σε σημεία τα οποία δεν προβλέπονται από την σύγχρονη γραμματική μας….”
