“Οι ήρωες του Ναυτικού, πήγανε στην Λιβύη. Και την ίδια ώρα τους έκαναν στην Βουλή μειώσεις στους μισθούς.” Κάπως έτσι, αλλά συνήθως με περισσότερο συναίσθημα, περιγράφανε οι φίλοι μου την πρόσφατη αποστολή φρεγάτας. Την συνόδευαν, όπως πάντα με σχόλια τύπου “για να κάνετε εσείς τα μπάνια σας, κάποιοι κινδυνεύουν” και άλλα αντίστοιχα. Επικοινωνιακά αν μπορώ να βοηθήσω εστιάζοντας σε μερικά εύκολα και προφανή:
1. Το “εσύ δεν καταλαβαίνεις, είναι μυστικά του κράτους” σαν επικοινωνιακή τακτική έχει τα όριά της. Στρατοί άλλοι χωρών, μια χαρά εξηγούν τι κάνουν όπου μπορούν. Η NASA είναι πλέον υπόδειγμα διεθνώς ακόμα και στα social media. Είτε 20 χρόνια αργότερα ή σε αποστολές που δεν είναι και τόσο μυστικές, αναλύουν στο κοινό τι έγινε. Αφήνουν κάνα πρώην πεζοναύτη που έχει καλή πένα να γράψει bestseller. Να καταλάβουμε γιατί ήταν τόσο δύσκολο να πάει ένα πλοίο ως την Λιβύη και γιατί δεν στείλαμε φέρυ μποτ της γραμμής όπως έχει γίνει αλλού τόσες φορές. Αν δεν μου εξηγείς ποτέ, δεν θα με πείσεις ποτέ ότι δεν είσαι απλά άλλος ένας τεμπέλης δημόσιος υπάλληλος που απλά κρύβει καλύτερα τις βρωμιές του με το άλλοθι του “μυστικού¨.
2. Οι πρώην στρατιωτικοί (ή πρώην Αστυνομικοί) είναι οι χειρότεροι πρεσβευτές συνήθως. Ακροδεξιοί, απόλυτοι, περίεργοι, άντε το πολύ να γράφουν κάτι άκυρα βιβλία περί Αρχαίας Ελλάδας ή άρθρα στην τοπική εφημερίδα. Αν υπάρχουν κάπου πιο επικοινωνιακά χαρισματικοί πρώην στρατιωτικοί βγάλ’τε τους στα κανάλια αμέσως!
3. Κάποτε μικρός ήθελα να γίνω αστυνομικός. Πολλά παιδιά περνάνε τέτοια φάση. Αλλά δεν ήρθε στο σχολείο κανείς να μας πουλήσει την ιδέα όπως κάνουν στο εξωτερικό. Δεν είναι προσιτοί στον δρόμο να τους θαυμάσεις και να θέλεις να γίνεις σαν κι αυτούς. Δεν σε βοηθάνε να σου πούνε οδηγίες αν έχεις χαθεί όπως ο Άγγλος bobby αντίστοιχα. Γενικά δεν συμμετέχουν. Μπορεί να είναι κατάλοιπα εμφυλιακά αυτά, μπορεί να ζούμε με το φάντασμα της Χούντας αλλά δεν βλέπω η αστυνομία ή ο Στρατός να βοηθάνε καθόλου να το αντιμετωπίσουμε. Οι αστυνόμοι έχουν βελτιωθεί αισθητά τα τελευταία χρόνια σε επαγγελματισμό αλλά δεν αρκεί αυτό. Αφού με σταματήσεις και με ελέγξεις βρε, ρώτα και τον γιο μου αν έχει μπει ποτέ σε αστυνομικό αυτοκίνητο, κάνε κάτι να σε συμπαθήσει.
4. Το παραμύθι με το αγοράκι που φώναζε “Λύκος” όλοι το ξέρουμε. Ε, ο Ελληνικός Στρατός έχει φωνάξει λύκος όχι τρεις αλλά τριακοσιεςτριαντατρείς φορές. Αυτό με την “Τουρκική απειλή” ή ότι είμαστε σε “στρατηγικό σταυροδρόμι” δεν πουλάει όταν περάσεις μερικές δεκαετίες που το πιλαλάς. Υπάρχουν δυο ενδεχόμενα: η πρώτη περίπτωση είναι ότι είμαστε συνέχεια σε λεπτή ισορροπία δυνάμεων. Πολύ λεπτή και συνέχεια. Δεκαετίες ολόκληρες κάνουμε ισορροπία σαν ακροβάτες. Δεν στέκει σαν επιχείρημα. Γιατί όλοι βλέπουμε την Τουρκία να αλλάζει, να εξελίσσεται, να γιγαντώνει τον Στρατό της ενώ ο δικός μας είναι στάσιμος (το λέω ευγενικά). Άρα πως υπάρχει ισορροπία; Η άλλη περίπτωση είναι απλά να μεγαλώνουν τα ψέματα από Ελληνικής πλευράς.
5. Δυστυχώς για τον Στρατό, ο μισός πληθυσμός της χώρας έχει ζήσει από μέσα την κατάσταση. Πάμε φαντάροι. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι πρόκειται για χείριστη δημόσια υπηρεσία με πλήρη παραλογισμό. Ανάλογα με τις εμπειρίες του καθενός εκεί μπορεί ή μπορεί όχι να παραμείνει σαν ιδέα στο μυαλό σου ότι κάπου, κάποιες μονάδες είναι αξιόμαχες. Γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι αυτή που έζησες εσύ, το μπάχαλο στην μονάδα, οι σάπιοι εξοπλισμοί, οι χείριστοι διοικητές όχι πόλεμο, ούτε πικ νικ ως τα σύνορα δεν μπορούν να οργανώσουν αποτελεσματικά. Κόψτε τους κληρωτούς. Το φάντασμα της Χούντας διαλύθηκε. Τουλάχιστον να είναι μυστήριο τι γίνεται πίσω από την Πύλη του στρατόπεδου. Μην με αφήνεις μήνες ολόκληρους στην Σχολή Ευελπίδων, να βλέπω από πρώτο χέρι πόσο ανίκανοι είναι οι διοικητές του στρατού μας και γιατί ακριβώς βγαίνουν τόσο ανίκανα αυτά τα παιδάκια από την επαρχία που βασικά ήρθαν εκεί για μια θέση στο Δημόσιο. Καλύτερα να μπούνε επαγγελματίες που να καταλαβαίνουν αυτά που γράφω εδώ και να τα αντιμετωπίσουν.
Δεν μπαίνω σε θέματα στρατηγικής και γεωπολιτικής επειδή είναι αυτό ακριβώς που καταστρέφει τον Ελληνικό στρατό. Όλοι έχουν μια άποψη και επειδή είναι μυστικά τα μισά, κάθε άποψη είναι εξίσου “σωστή”. Κουβέντες καφενείου βασικά. Ένας υπολοχαγός μας εξηγούσε στα σοβαρά ότι οι Τούρκοι δεν μπορούν να μας νικήσουν ποτέ επειδή λόγω θρησκείας δεν πολεμάνε την νύχτα. Οπότε όσο και να μπούνε στην χώρα το πρωί, εμείς το βράδυ θα τους καθαρίσουμε όλους! Άλλος μας έδειχνε φωτογραφίες από παρατημένα τεθωρακισμένα κατά μήκος της εθνικής οδού όταν χρειάστηκε να βγούνε όλα να πάνε προς τα σύνορα σε ένα έκτακτο γεγονός. Ούτε το 1/3 δεν μπορούσε να κινηθεί….αριστερά και δεξιά στην εθνική σαν σκουπίδια αφημένα, η παρακμή ενός στρατού που μόνο βάφει και ξαναβάφει τα παγκάκια γαλάζια κάθε χρόνο για τα μάτια του κόσμου….
Είναι ήρωες οι άντρες του Στρατού, του Ναυτικού και της Αεροπορίας; Ναι, χωρίς αμφιβολία υπάρχει ένα ποσοστό ανθρώπων σε αυτές τις υπηρεσίες, όπως και στην Πυροσβεστική ή την Αστυνομία, για το οποίο είμαι παντελώς ανάξιος να μιλάω. Που δίνουν πραγματικά το αίμα τους για την πατρίδα. Τι ποσοστό είναι αυτό; Εγώ θα έλεγα 5-10% το πολύ αριθμητικά μιλώντας. Οι υπόλοιποι μπορεί να ξεκίνησαν έτσι αλλά από τα απανωτά σκαμπίλια του συστήματος στο οποίο λειτουργούν εγκατέλειψαν και έγιναν δημόσιοι υπάλληλοι του κερατά. Με την χειρότερη έννοια. Προσβάλλω με αυτά που γράφω τους ήρωες; Όχι καθόλου. Γιατί αν δεν αντιμετωπίσουν οι ίδιοι την σαπίλα γύρω τους και τα ποσοστά είναι όπως τα περιγράφω η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι. Αν εγώ πιστεύω ότι είναι μόλις 5% οι χρήσιμοι και είναι στα αλήθεια 50%, κάτι κάνουν λάθος γιατί προσωπικά δεν έχω καμία προδιάθεση, ούτε συμφέρον, ούτε διάθεση να υποστώ αυτό που θα υποστώ στα σχόλια για αυτά που γράφω εδώ τζάμπα και βερεσέ!
Κατά καιρούς τα βάζω με διάφορους κλάδους με το ίδιο σκεπτικό: καθαρίστε μόνοι σας αλλιώς θα έρθει άλλος να καθαρίσει! Στον στρατό μας έχουν το άλλοθι του “ειδικού ρόλου” αλλά και αυτό δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα. Σε άλλες χώρες βλέπουμε απίστευτες αλλαγές. Αγγλία και Γαλλία να μοιράζονται εξοπλισμούς για να μειώσουν τα κόστη, αλλού να συνεργάζονται με ιδιώτες, ένα σωρό διαφορετικές λύσεις. Αν μη τι άλλο, δείχνουν στην κοινωνία ότι προσπαθούν.
Ο Ελληνικός Στρατός, η Αστυνομία και η Πυροσβεστική δείχνουν απολιθωμένοι, ανήμποροι και ανίκανοι να αντιμετωπίσουν έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία. Δεν λέω ότι φταίνε. Και στεναχωριέμαι για αυτό που γίνεται. Αλλά κάτι πρέπει να αλλάξει και μάλιστα σύντομα. Μπορεί η λύση να είναι να τριπλασιάσουμε τις στρατιωτικές δαπάνες, δεν γράφω σαν αριστερός αντιδραστικός που τα ξέρει όλα. Αλλά σε μια χώρα με ήδη τεράστιο ποσοστό σε στρατιωτικές δαπάνες και χωρίς κάποιες αποδείξεις ότι αυτό θα βοηθήσει, δεν μου φαίνεται η καλύτερη λύση για την χώρα που δίνει ενάμιση χιλιάρικο σε καθαρίστριες και δακρύζει σε συναυλίες υπερ αυτών….
http://www.haniotika-nea.gr/kaliteres-ipiresies-epigonton-axiologisi/