Συγγνώμη χωρίς φιλότιμο-Άρια Σωκράτους

«Ξέρετε τι είναι η συγγνώμη; Είναι η αδιαφορία γι’αυτό που δεν μας αγγίζει», είχε κάποτε πει ο Αλεξανδρος Δουμάς.
Η ζημιά που μπορεί να επιφέρει μια συγγνώμη, ενδεχομένως να είναι και ανεπανόρθωτη.
Κάνεις τεράστια σφάλματα, βάζεις το μαχαίρι βαθιά στην καρδιά του άλλου και αφού βγάλεις από μέσα σου τα απωθημένα χρόνων κι εκσφενδονίσεις όλη τη χολή σου προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, μετά επαιτείς και απαιτείς από τον δαρμένο άλλο, να σε συγχωρέσει.
Όχι επειδή έχεις μετανιώσει για όσα είπες ή ακόμη χειρότερα έκανες αλλά για να ικανοποιήσεις την άρρωστη ματαιοδοξία σου.
Όταν όμως αυτός ο άλλος δεν το κάνει επειδή κουρέλιασες την αξιοπρέπεια του κι εκμηδένισες την υπόσταση του, τότε τον μέμφεσαι  επειδή δεν έχει το μεγαλείο ψυχής να σε συγχωρέσει.
Το νόμισμα όμως έχει πάντα δύο όψεις και την καλύτερη στην προκειμένη περίπτωση την έχει αυτός ο οποίος είναι αρκετά έξυπνος ούτως ώστε να μπορεί να διαβάζει ανάμεσα στις γραμμές και κατά συνέπεια τα σημαινόμενα που απορρέουν από τις πράξεις σου.
Εκείνος ο οποίος γνωρίζει πως αν σε συγχωρέσει, θα θέσει αυτόματα και τις βάσεις για ακόμα μεγαλύτερες προσβολές.
Επειδή πάνω στο θυμό και στην οργή ξετυλίγεται ο πραγματικός σου χαρακτήρας και ανακτάς το θάρρος και το θράσος να εκφράσεις αυτά που πραγματικά πιστεύεις αλλά ποτέ προηγουμένως δεν τόλμησες.
Επενδύεις τον φθόνο και τη ζήλια μ’ένα μανδύα συγκεκαλυμμένης μετάνοιας που σε καμία περίπτωση δεν είναι αληθινή επειδή αν ήταν δεν θα τολμούσες καν να δικαιολογήσεις την πράξη σου και ν’απαιτήσεις να συγχωρεθείς γι’αυτήν.
Η συγχώρεση ποτέ δεν απαιτείται, σου προσφέρεται χωρίς καν να την ζητήσεις αν πραγματικά την αξίζεις.
Η συγγνώμη είναι απλά εγωισμός με τη λάθος πλευρά απ’έξω.
Μερικές φορές μάλιστα είναι πιο άσχημη από την ενοχή επειδή η ενοχή εμπερικλείει κι ένα βαθμό μεταμέλειας.
Είχα διαβάσει κάποτε σ’ένα βιβλίο μια πολύ σοφή φράση.
«Ένας καλός κανόνας για τη ζωή είναι ποτέ να μην ζητάς συγγνώμη. Οι σωστοί άνθρωποι ποτέ δεν θέλουν να τους ζητάς συγγνώμη και οι κακοί πάντα το εκμεταλλεύονται εις βάρος σου».
Να συγχωρείς προυποθέτει την ικανότητα να ξεχνάς παρόλο που θυμάσαι.
Όμως, το να ζητάς συγγνώμη προυποθέτει την ικανότητα να υπερκαλύπτεις την αλήθεια σου μ’ένα ωραιοποιημένο ψέμα.
Αυτός που συγχωρεί εύκολα, απλά προκαλεί περισσότερες προσβολές από εκείνον που ζητάει συγχώρεση εύκολα.