Συνέντευξη στη Νεφέλη Π.Ζ
Ο Πατέρας Χριστόφιλος κατάγεται και διαμένει στον Πύργο Ηλείας, σε ηλικία 19 χρονών χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Τριφυλίας. Τελείωσε την Ριζάρειο Εκκλησιαστική σχολή και κάνει πράξη εκείνο που από μικρός ονειρευόταν, να γίνει κληρικός. Δεν έγινε απλά κληρικός, αλλά με την αγάπη που τον διακατέχει για τον συνάνθρωπο βοηθάει όσο μπορεί, προσφέρει στους ανθρώπους απαλύνοντας όσο αυτό είναι εφικτό, τον πόνο τους, την λύπη τους, την ανασφάλειά τους.
Έχοντας μιλήσει αρκετά σε προσωπικό επίπεδο μαζί του διαπίστωσα πως πρόκειται για έναν σπουδαίο άνθρωπο, διαφορετικό από τους κληρικούς που συναντάμε για αυτό άλλωστε και συνέχεια τον πολεμάνε και τον απειλούν. Η φωνή του, ο τρόπος που απαντάει-αφού πρώτα ακούει με προσοχή-αποπνέει μια γαλήνη και μια σιγουριά, απαλύνει στην κυριολεξία τον πόνο. Χαμηλών τόνων, μας ακούει ακούραστα ολημερίς παραγκωνίζοντας τα δικά του προβλήματα τα οποία-γνωρίζοντας μερικά και από σεβασμό στο πρόσωπό του δεν θα αναφέρω-δεν είναι καθόλου εύκολο να τα βιώνει κανείς.
Προσφέρει καθημερινό, ουσιαστικό κοινωνικό έργο σε φτωχές οικογένειες, άνεργους, άπορους, ορφανά, επίσης έχει αποτρέψει πολλούς από την αυτοκτονία και κάθε λογής άνθρωπο που τον χρειάζεται.
Για όσους επιθυμούν να επικοινωνήσουν μαζί του μπορούν να τον βρουν:
https://www.facebook.com/patirxristofilos2
Πώς προέκυψε το να γίνετε κληρικός; Ήταν κάτι που το θέλατε ή έγινε για βιοποριστικούς λόγους;
Από μικρό παιδί και σε ηλικία επτά ετών, έλεγα θα γίνω κληρικός. Όταν ερχόμουν από την εκκλησία έκανα αναπαράσταση αυτά που έβλεπα από τον ιερέα.
Ποια ήταν η πιο όμορφη και ποια η πιο άσχημη στιγμή σας μέσα στην εκκλησία;
Η πιο όμορφη στιγμή ήταν την 1 Μαΐου του 1994 ημέρα χειροτονίας μου, Μεγάλο Σάββατο. Η πιο άσχημη, που τιμωρήθηκα για το fb να μισθοδοτούμαι αλλά να μην λειτουργώ.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι λένε πως ναι μεν πιστεύουν στον Χριστό αλλά δεν πηγαίνουν στην εκκλησία, ισχυριζόμενοι πως δεν χρειάζονται μεσάζοντες για την επαφή τους με τον Θεό. Είναι δηλαδή θρησκευόμενοι και όχι θρησκόληπτοι. Ποια η γνώμη σας πάνω σ’ αυτό;
Ο Χριστός και η Παναγία είναι παντού! Δεν αγιάζει ο τόπος αλλά ο τρόπος!
Τι πιστεύεται πως φταίει-αν φταίει κάτι-και οι άνθρωποι έφυγαν απο τον δρόμο του Θεού;
Εμείς οι ρασοφόροι διώξαμε τους ανθρώπους απο το δρόμο του Θεού. Ειδικότερα τους νέους…τους νέους εμείς τους διώξαμε.
Οι ιερείς θεωρείται πως συμβάλλουν στην απομάκρυνση του κόσμου απο τις εκκλησίες; Ξέρουμε πως υπάρχουν πολλοί απο αυτούς που είτε είναι αυστηροί, είτε δεν εκτελούν κατά πως πρέπει το έργο τους με αποτέλεσμα πολλοί απο τους πιστούς να απομακρύνονται.
Θα συμφωνήσω μαζί σας, πολλοί κληρικοί δεν κάνουν διάλογο με τους ανθρώπους και δη τους νέους και δεν τηρούν βασικά πράγματα της εκκλησίας μας.
Στην εποχή της κρίσης-που δεν είναι μόνο οικονομική-όλα ισοπεδώθηκαν, ποια η θέση της εκκλησίας; Πιστεύεται ότι βοηθάει αρκετά ή χρειάζεται περισσότερο να δίνει το παρόν της;
Δυστυχώς η εκκλησία είναι απούσα και νιώθω άσχημα για αυτό.
Και ενώ ο Χριστιανισμός διδάσκει την αγάπη, ο Χριστός είναι η αλήθεια και η αγάπη, γιατί κάποιοι νιώθουν πως πρόκειται για μια θρησκεία με απαιτήσεις και απαγορεύσεις;
Είναι δύσκολος δρόμος, Γολγοθάς να πας κατά τους κανόνες της εκκλησίας, για αυτό ο κόσμος αντιδρά έτσι. Π.χ. θέλουν να κοινωνήσουν ενώ συζούν και δεν έχει γίνει γάμος τι θα πει ας με κοινωνήσουν; Άλλωστε ο Χριστός μας είπε: “Όσοι θέλει οπίσω μου έλθειν”.
Ξέρω πως δεν θέλετε να μιλάτε δημόσια για το Θεάρεστο έργο σας, ωστόσο θα ήθελα να μου μιλήσετε λιγάκι για αυτό. Πώς βοηθάτε; Ποιους βοηθάτε και που μπορεί κανείς να σας βρει έχοντας πραγματικά ανάγκη;
Βοηθάω πολύ κόσμο καθημερινώς. Π.χ. με παίρνει τηλέφωνο μια κυρία με πέντε παιδιά, χωρισμένη, από Β.Ελλάδα και αμέσως το κοινοποιώ ή περιπτώσεις τροχαίων που ζητούν αίμα ή άνθρωποι που είναι άνεργοι κλπ. Το ανακοινώνω και υπάρχει ανταπόκριση, δεν χάθηκε ακόμα η ανθρωπιά, ευτυχώς.
Τι θα μας συμβουλεύατε να κάνουμε ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όσο πιο θετικά γίνεται το σημερινό χάος που επικρατεί;
Μόνο προσευχή παιδιά μου, ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει.
Γίνονται θαύματα σήμερα;
Φυσικά και γίνονται… Γίνονται πάρα πολλά καθημερινώς.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που δεχτήκατε να κάνουμε αυτή την συνομιλία και σας εύχομαι καλή δύναμη στο έργο σας.