Τελειώνει η συνάντηση και εκφωνούν – όπως πάντα – τους λόγους τους. Ακούμε τον Κο Σαμαρά με πολλούς παρελθοντικούς χρόνους:
Ο Κος Χριστόφιας προλαβαίνει να βάλει πολλά “ευχαριστώ”, δεν χρησιμοποιεί το όνομα “Σαμαράς” αλλά τον τίτλο “πρωθυπουργός”, τονίζει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία. Πολύ πιο προσεκτική ομιλία σε διπλωματικό επίπεδο με συγκεκριμένες φράσεις- κλειδιά τα οποία έχει προαποφασίσει όπως το “διεθνής προσωπικότητα”.