Ο μικρός είχε κουραστεί. Σηκώνει από το τετράδιο τα μάτια και ρωτάει:
“Δεν υπάρχει μηχάνημα που να βάζει μέσα στο μυαλό σου όλα αυτά με την μία;”
Σίγουρα δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος ταλαιπωρημένος από το εκπαιδευτικό σύστημα να το αναρωτηθεί αυτό. Το ξέρουμε όλοι. Αλλά κυκλοφορούνε όλο και περισσότερο εταιρείες, άνθρωποι και τεχνολογίες που το υπόσχονται πάραυτα.
Πολύ πολύ παλιά γκρινιάζαμε στο software ότι “αν σκεφτούμε κάτι καλό, απλά το βάζει η Microsoft στα επόμενα Windows”. Δηλαδή σχεδόν το χαρίζει. Μετά αναδείχθηκε σε επιχειρηματικό μοντέλο αυτό. Η Google μας χάρισε YouTube. Μας χάρισε Google Maps και έκλεισε το σπίτι σε μια ολόκληρη βιομηχανία.
Στον χώρο της εκπαίδευσης πρόσφατα είχα την ατυχία να βιώσω το “τζάμπα Microsoft” για μια ακόμα φορά. Οι ακαδημαϊκές τιμές της εταιρείας είναι πραγματικά σχεδόν τζάμπα. Πάρε ένα CRM, Sharepoint, 365 και πολλά ακόμα σχεδόν τζάμπα σου λέει. Α, έχει ένα κόστος βέβαια ετήσιο. Ε, και πρέπει να τρέχεις ένα σωρό άλλα προϊόντα Microsoft. Και εννοείται ότι κάπως πρέπει να παραμετροποιηθεί όλο αυτό. Βέβαια σκουντουφλάει χοντρά στην διασύνδεση με εμπορικά συστήματα. Κατά τα άλλα όμως τζάμπα!
Αλλά βλέπω τώρα ότι εξελίσσεται και το Google Classroom. Το οποίο ξεκίνησε, όπως συχνά στην Google, σαν μια μεγαλεπήβολη ιδέα. Κάτι σαν αυτό που ξεκίνησαν για τον χώρο της υγείας. Ο καθένας μας να έχει την καρτέλα του και…. τελικά τίποτα για τώρα. Είναι προφανές ότι η Google δικαιολογεί οτιδήποτε θα της φέρει ανθρώπους που να χρησιμοποιούν περισσότερο τον λογαριασμό τους με αυτήν. Πάρ’τε Android κόσμε! Γιατί; Για να σας έχουμε στο οικοσύστημά μας καταρχάς. Μετά βλέπουμε.
Τώρα λοιπόν ξανασπρώχνει το Google Classroom με την λογική του “κάθε καθηγητής μπαϊράκι”. Οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί είναι γενικά προσεκτικοί στις επενδύσεις τους. Ή δημόσιο κανονικό. Οπότε ας δώσουμε εργαλεία στους καθηγητές στο μεταξύ, να δουλεύουν, να έχουν όλοι Google λογαριασμούς, Google Drive και Google από όλα. ..
Η Microsoft ακολουθεί πεπατημένες στην δωροδοκία. Γραφτείτε για το Bing Classroom και σας χαρίζουμε ταμπλέτες…. Το θέμα του eLearning είναι πολύπλοκο. Από την μια κάποια πράγματα είναι σίγουρα λάθος. Αν και άνθρωπος της τεχνολογίας τα φωνάζω από το 1998 περίπου που ήμουν στην πρώτη επιτροπή του ΣΕΠΕ για το eLearning. Υπάρχουν και σοβαρά επιστημονικά δεδομένα (σε εξέλιξη γενικά οι έρευνες όμως) σχετικά με τις διαφορές ανάμεσα στην μάθηση σε χαρτί και οθόνη.
Προφανώς παρά την κρίση, η Παιδεία έχει λεφτά. Είναι από τα τελευταία πράγματα που κόβονται στον οικογενειακό προϋπολογισμό και από τα πρώτα που επιχορηγούνται από κυβερνήσεις, φιλανθρωπίες και οργανισμούς. Η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει. Αλλά όχι πάντα έτσι όπως νομίζουν ότι είναι “αυτονόητο”. Η διαδικασία της μάθησης ακολουθεί ρυθμούς …Δαρβινικούς, όχι τεχνολογικούς. Μαθαίνουμε όπως μαθαίναμε πάντα από άλλους ανθρώπους (δάσκαλους, γονείς, παραδείγματα) και αυτό απαιτεί χρόνο. Δεν ωριμάζουν οι ιδέες πιο γρήγορα επειδή κυκλοφορούν πιο γρήγορα. Και δεν ωριμάζουμε οι ίδιοι πιο γρήγορα κάπως μαγικά.
Διάβασε λοιπόν το βιβλίο σου σιγά σιγά γιόκα μου. Να το συζητήσουμε αν θέλεις. Άσε το κάτω όταν κουραστείς. Βγες, παίξε και ξαναέλα μετά. Εδώ θα είναι. Και θέλει τον χρόνο του…
