Gianni Potamussis
Μέσ΄ του μυαλού μου τα στενά η σκέψη τριγυρνά.
Σ΄έχω δέσει, σ΄έχω δέσει με δυό κόμπους και εφτά καρφιά
στο σταυρό σου επάνω μοναχός νά’σαι.
Είπε φωναχτά, σκοτώστε τον δεν δέχεται τον θάνατο
Γι αυτό είναι καταδικασμένος
Όχι, όχι σήμερα δεν φτάνει σήμερα
αρκετό δεν είναι το πνεύμα
στο τραπέζι δεν χωρά.
Σε σένα η τελευταία μου διαθήκη
με τις πολλές οξείες και τα φωνήεντα …δεν θα καταλάβεις.
Γνωριστήκαμε για να ξεχαστούμε
με ένα αποτσίγαρο σε μεθυσμένα τραπέζια λιμανιών
να φωνάζουν απεγνωσμένα επιστροφή
σε κολώνες σταθμών χορεύοντας χαμένοι…
Εγώ την μοίρα μου στους σταθμούς και τα λιμάνια την έχω χάσει.