Έγραφα αλλού μερικά από τα καλά που έχω βρει στην ενασχόληση των παιδιών μου με online παιχνίδι. (Ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά το θέμα είναι να ξεκολλήσουν τα μυαλά κάποιων επικριτών κυρίως…; ) Προχθές όμως μια νέα εξέλιξη με έβαλε σε ακόμα πιο βαθιές φιλοσοφικές σκέψεις. Το θέμα ήταν ο μεσαίος μου γιος και οι φόβοι του στο clan war. Έτσι λέγεται στο συγκεκριμένο παιχνίδι η στιγμή που πάμε όλοι μαζί να πολεμήσουμε ενάντια σε άλλες ομάδες. Υπό αυτές τις συνθήκες υπάρχει καταρχάς ανάγκη για μεγαλύτερη επικοινωνία και συντονισμό. Σε αυτά ο Μήτσος τα πάει καλά. Θέλει λίγο εξάσκηση να τα εξωτερικεύει, αλλά είναι ομαδικός παίχτης, του αρέσει. Στο clan war πρέπει επίσης να είσαι αλτρουιστής, να δίνεις στρατεύματα στην ομάδα. Και εδώ σαν χαρακτήρας το ευχαριστιέται. Η δυσκολία του ήταν στις μάχες. Όσο κι αν τις μελετούσε (είναι λίγο σαν το σκάκι από στρατηγική η υπόθεση) τελευταία στιγμή μου το έδινε εμένα. “Μπαμπά, μπορεί να την κάνω λάθος.” Η πίεση ήταν πιο μεγάλη από ότι μπορούσε να διαχειριστεί ένα εννιάχρονο παιδί. Τι θα γίνει αν κάνει λάθος; Αν κρεμάσει την ομάδα και πάρει δυο αστέρια στην μάχη αντί για τρία;
Και εγένετο xmod. Μια μετατροπή στο παιχνίδι. Όχι, δεν σου δίνει “άπειρες ζωές” ή “άπειρα λεφτά”. Ουσιαστικά δεν κλέβει σε τίποτα. Κάνει κάτι πολύ πιο σημαντικό: Σου επιτρέπει να προπονηθείς στις μάχες του clan war χωρίς επιπτώσεις στο παιχνίδι. Μπορείς δηλαδή όσες φορές θέλεις να δοκιμάσεις διαφορετικές στρατηγικές ή να εξασκηθείς στην τοποθέτηση των στρατευμάτων σου χωρίς να χάσεις αστέρια στα αλήθεια ή να καταστρέψεις τον στρατό σου.
Η διαφορά στην ψυχολογία του και στην αυτοπεποίθησή του δεν περιγράφεται. Μέχρι και στον τρόπο που παίζει μπάσκετ στην ομάδα του (παρόμοιο πρόβλημα αυτοπεποίθησης) είδα διαφορά, πιθανώς λόγω αυτού του mod! Αλλά κάπου εκεί άρχισα να αναρωτιέμαι πιο φιλοσοφικά πράγματα. Πως μπορούμε να φέρουμε την λογική του xmod στον κόσμο των επιχειρήσεων; Να μοντελοποιήσουμε κάπως μια οικονομία για να δοκιμάζουμε επιχειρηματικές ιδέες; Να μετατρέψουμε δύσκολες και επίπονες διαδικασίες σε παιχνίδι;
Για τώρα το πλησιέστερο που έχουμε σε τέτοια ιδανική κατάσταση πειραματισμού και εκμάθησης είναι ο online κόσμος. Έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια συχνά παίρνω μια ιδέα που μου φέρνουν και ψάχνω τρόπους να δοκιμαστεί στο internet. Θέλεις να κάνεις eshop; Μην κάθεσαι να σκέφτεσαι τις πρακτικές δυσκολίες. Φτιάξε το online κατάστημα όπως το φαντάζεσαι, βάλε φωτογραφίες των προϊόντων που φαντάζεσαι και τιμές και …αν έρθει παραγγελία βλέπουμε τι επιχείρηση θα στήσουμε για να την εξυπηρετήσουμε. Θέλεις να βρεις συνεργάτες στο εξωτερικό για κάτι; Φτιάξε ένα site, ξεκίνα να γράφεις σαν να την έχεις και δες τι κόσμος θα μαζευτεί γύρω από αυτήν. Έχω αναπτύξει ένα σωρό τεχνικές…καλής απάτης, ώστε να μπορεί να φτάσει η ιδέα όσο πιο μακριά γίνεται με όσο το δυνατόν λιγότερο κόστος και μπελά. Όπως το καθετί στις επιχειρήσεις βέβαια, αν δεν το προσέχεις από κοντά, δεν θα μάθεις πολλά. Πρέπει να το ζεις και να το αναπνέεις για να πιάσεις τον ειρμό του.
Στην χειρότερη περίπτωση, η online δοκιμή μιας επιχειρηματικής ιδέας (ή σκέλους αυτής) δεν θα σας τονώσει την αυτοπεποίθηση για το εγχείρημα. Απλά θα ξέρετε ότι δεν περπατάει. Και πάμε για άλλα. “Μπαμπά αυτόν τον αντίπαλο, και διπλάσιο στρατό να είχα, δεν τον παίρνω αυτή τη στιγμή. Πρέπει να αναβαθμίσω πολλά. Θα τον προσπαθήσω σε λίγο όμως πάλι.”
Κάπως έτσι…
Υπάρχουν από παλαιότερα «παιχνίδια» με τα οποία παίζεις στο πραγματικό χρηματιστήριο με πραγματικές τιμές, αλλά με φανταστικά χρήματα 🙂
Ναι, δεν είναι τέλειο, διότι οι κινήσεις σου δεν προκαλούν αντιδράσεις στον πραγματικό κόσμο…