Μερικές φορές ο νους δημιουργεί μια φανταστική εικόνα για κάποιον άνθρωπο, με τον οποίο δε γίνεται να είστε μαζί. Είναι σαν ένα δωμάτιο μέσα στο σπίτι του νου, όπου μπαίνεις όποτε θέλεις και ζεις μια φαντασίωση. Αλλά αν πιστέψεις ότι υπάρχει κάτι αληθινό σ’ αυτή, είναι σίγουρο ότι θα απογοητευτείς.
Αρκετοί μου έχουν διηγηθεί εμπειρίες όπου γνώρισαν κάποιον μέσω του διαδικτύου. Άρχισαν να στέλνουν μηνύματα ο ένας στον άλλον και σιγά-σιγά σχημάτισαν στο μυαλό τους μια εικόνα για το τι άνθρωπος είναι ο άλλος.
Με τον καιρό ερωτεύτηκαν αυτή την εικόνα. Μάλιστα, αντάλλαξαν και φωτογραφίες, χωρίς όμως να ξέρουν αν η φωτογραφία που τους έστειλε ο άλλος τραβήχτηκε πριν από μια βδομάδα ή πριν από 25 χρόνια.
Και δεν ήξεραν καν αν η φωτογραφία απεικόνιζε όντως τον άλλον.
Όταν έκανα συνεδρίες συμβουλευτικής πριν κάποια χρόνια, είχε έρθει κάποιος, που ενώ ενδιαφερόταν για την πνευματική αφύπνιση, μου μιλούσε συνέχεια για μια γυναίκα που είχε γνωρίσει δια αλληλογραφίας.
Μου έλεγε ότι έπρεπε να παντρευτούν και να ζήσουν μαζί γιατί ήταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον. Τον απασχολούσε κάθε μέρα αυτή η σκέψη.
Του πρότεινα λοιπόν πολλές φορές, αντί να συνεχίσει να επικοινωνεί μ’ αυτή τη γυναίκα με γράμματα, να πάει να τη γνωρίσει από κοντά. Μετά από δύο μήνες πήγε και τη συνάντησε.
Κι εκεί τελείωσε η σχέση τους.
Αντιλήφθηκε ότι η φωτογραφία που του είχε στείλει η άλλη ήταν αρκετά παλιά και είχε τραβηχτεί πριν από 25 με 30 χρόνια.
Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι επειδή είχε ερωτευτεί την εικόνα της τόσο έντονα, ώστε πριν πουν αντίο για πρώτη και τελευταία φορά, έκαναν έρωτα. Τόσο δυνατή ήταν η ενέργεια που είχε δημιουργήσει μέσα του αυτός ο άνθρωπος με το να τη σκέφτεται συνέχεια.
Αναφέρω αυτή την περίπτωση για να δείτε πώς μία σκέψη μπορεί να σας εξαπατήσει και να καταλήξετε να δημιουργήσετε τελικά μια έντονη σχέση με μία σκέψη, αντί με έναν άνθρωπο.
Η σκέψη μπορεί να καταλάβει ολοκληρωτικά τον νοητικό χώρο μέσα στο κεφάλι σας. Ως ένα βαθμό, αυτό συμβαίνει και όταν οι άνθρωποι ερωτεύονται, όχι διαδικτυακά, αλλά στην πραγματικότητα.
Δεν μπορούν να δουν καθαρά ποιος είναι ο άλλος, γιατί τον έχουν εξιδανικεύσει με τον νου τους. Τελικά ερωτεύονται μια εικόνα που αποτελείται από σκέψεις εξιδανίκευσης, έντονα συναισθήματα και φυσική έλξη.
Αργότερα, όταν αποφασίσουν να συζήσουν, ή χάνεται ο έρωτας, ή ξεκινάει κάτι καινούριο και πιο αληθινό.
Στις μέρες μας, όσοι χρησιμοποιούν το Facebook δημιουργούν για τον εαυτό τους μια εικόνα, στην οποία ανατρέχουν και στην πραγματική τους ζωή.
Σκέφτονται συνεχώς «τι θα ανεβάσω σήμερα στο Facebook;», «πώς θα φαίνομαι αν ανεβάσω αυτό ή το άλλο;».
Για αρκετούς η εικόνα τους στο Facebook είναι πιο σημαντική από τον πραγματικό τους εαυτό. Έτσι όμως χάνουν τον εαυτό τους μέσα στο νου τους και ζουν με μια φανταστική εικόνα, αντί να πάνε βαθιά μέσα τους να βρούνε το αληθινό τους Είναι.
Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία δημιουργούν μια εικόνα μέσα από την οποία θέλουν να τους βλέπουν οι άλλοι και σιγά-σιγά υιοθετούν αυτή την ταυτότητα.
*Το παραπάνω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Έκχαρτ Τόλλε. Μετάφραση: Ν. Μπάτρας
