Διάβαζα ξανά το “περι συγγραφής” του Stephen King (εδώ ένα απόσπασμα) και σκεφτόμουν πόσο βαριέμαι τα μυθιστορήματα. Όλο επιστημονικά διαβάζω ή ιστορικά. Έχει να κάνει με τον τρόπο που δουλεύει το μυαλό μου. Θέλω διάδραση, θέλω σκέψη, θέλω συμμετοχή. Θέλω να κάνω copy-paste από τη σελίδα, να την αλλάξω, να την πειράξω.
Ε, τότε έτυχα σε αυτή την απίστευτη ιστορία. Ήταν διήγηση ερωτικής απογοήτευσης. Και έπεισα την συγγραφέα να έρθει για ένα πείραμα. “Εσύ θα γράφεις κι εμείς θα σου λέμε”. Τόσο απλά. Έχουμε το πρώτο κεφάλαιο – εισαγωγή ήδη στον αέρα και δουλεύει ως εξής:
- Διαβάζεις το κεφάλαιο.
- Γράφεις στα σχόλια ότι σου έρθει εκείνη την ώρα. (ορθογραφικά, δομή προτάσεων κλπ).
- Γράφεις στη ενότητα κριτικής ότι πιο σύνθετο έχει να κάνει με τεχνική ή προτάσεις για την εξέλιξη της πλοκής.
H συγγραφέας επιθυμεί να μείνει ανώνυμη, ονόματα, φύλα και ότι μπορεί τα αλλάζει, μην το κάνουμε θέμα αυτό. Στην πλοκή!