Κι όμως σύμφωνα με αναθεωρημένες οδηγίες που εστάλησαν στους Βρετανούς παιδοψυχολόγους η εφηβεία δεν είναι απαραίτητο να κλείνει τον περίεργο και δύσκολο κύκλο της στην ηλικία των 18 ετών, αλλά μπορεί να «κρατήσει» μέχρι τα 25.
Όπως αναφέρει το BBC, ειδικοί στον τομέα της παιδοψυχολογίας εξέδωσαν τις νέες οδηγίες προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι η μετάβαση από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή δεν γίνεται ανολοκλήρωτα και βιαστικά και κυρίως δεν γίνεται εις βάρος της εκπαίδευσης και της σωματικής και ψυχολογικής υγείας. Η εξέλιξη αυτή ακολουθεί πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα που αφορούν την συναισθηματική ωριμότητα, την ορμονική ανάπτυξη και τη νευρολογική δραστηριότητα του ατόμου.
Σύμφωνα με την dr. Laverne Antrobus, παιδοψυχολόγο στην Κλινική Tavistock του Λονδίνου : «Η ιδέα ότι ξαφνικά στα 18 του κάποιος γίνεται ενήλικας, δεν ακουγόταν ποτέ σωστή. Η πείρα μου με τους νέους ανθρώπους είναι ότι και μετά από αυτή την ηλικία (18 ετών) χρειάζονται μεγάλη στήριξη και βοήθεια. Η νευροεπιστήμη έχει αποδείξει πως ο εγκέφαλος εξακολουθεί να αναπτύσσεται μέχρι τα 25 χρόνια και ότι η νοητική ανάπτυξη συνεχίζεται επί πολύ περισσότερα χρόνια απ’ ότι πίστευαν έως τώρα οι ειδικοί. Στην πραγματικότητα, η αλλαγή παρακολουθεί τις εξελίξεις στην κατανόηση της συναισθηματικής ωριμότητας, της ορμονικής ανάπτυξης και ιδιαίτερα της δραστηριότητας και λειτουργικής ανάπτυξης του εγκεφάλου. Ταυτόχρονα, η ορμονική δραστηριότητα που τυπικά θεωρείται ….προνόμιο και χαρακτηριστικό γνώρισμα «της εφηβείας», τείνει να θεωρείται ότι συνεχίζεται και μετά το 20ο έτος της ηλικίας. Βλέπω πολλούς 16χρονους και 17χρονους εφήβους οι οποίοι βρίσκονται σε τέτοια ορμονική “καταιγίδα” ώστε είναι ουτοπικό να πιστέψει κανείς πως θα την ξεπεράσουν όταν γίνουν 18 ετών».
Έτσι, ειδικοί, όπως η ίδια η dr. Laverne Antrobus, υποστηρίζουν ότι η εφηβεία πρέπει να ταξινομηθεί σε τρία στάδια:
την πρώιμη (ηλικίες 12-14 ετών),
την μέση (ηλικίες 15-17 ετών)
και την προχωρημένη (ηλικίες από 18 ετών και άνω).
Οι νέες οδηγίες, πάντως, έχουν ήδη προκαλέσει επικρίσεις. Ο dr. Frank Furedi,, καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, έχει άλλη άποψη: «Στις δυτικές κοινωνίες υπάρχει η τάση να μην αφήνουμε τα παιδιά να μεγαλώσουν, γι’ αυτό και ολοένα περισσότεροι 20χρονοι ζουν στο σπίτι με τους γονείς τους. Ως δικαιολογία γι’ αυτό προβάλλονται οικονομικοί λόγοι, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι νέοι έχουν χάσει την λαχτάρα για ανεξαρτησία και την αποφασιστικότητα να παλέψουν μόνοι τους. Όταν ήμουν φοιτητής, το να μένει ένας νέος στο ίδιο σπίτι με τους γονείς του ισοδυναμούσε με κοινωνικό θάνατο, ενώ σήμερα είναι ο κανόνας. Έτσι έχουμε αυτό το είδος της πολιτιστικής αλλαγής που ουσιαστικά σημαίνει ότι η εφηβεία εκτείνεται ίσως και μετά τα είκοσι και νομίζω ότι αυτό που η ψυχολογία κάνει είναι να ενισχύει κατά λάθος αυτό το είδος της παθητικότητας, της αδυναμίας και της ανωριμότητας»
«Δεν ωριμάζουν όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο ρυθμό και συνεπώς οι αυστηρές διαχωριστικές γραμμές στην ηλικία είναι λάθος», αντέτεινε η dr. Antrobus.
Η επιστήμη και η ψυχολογία πάντα θα διεξάγουν ατελείωτες έρευνες και πάντα θα κομίζουν νέα συμπεράσματα για κάθε τι που αφορά τον άνθρωπο και την εξέλιξή του.. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η διαπίστωση «Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου» πολύ σωστά και εύστοχα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την εφηβεία.
Άβυσσος η εφηβεία του ανθρώπου λοιπόν……
Από: Νινέττα Φαφούτη
Πηγή: Immomy
