Αέρας ο έρωτας
λες φεύγει;
Σα ρέψιμο ή
σαν κλανιά;
Είναι ο κόμπος
στο στομάχι;
Ή μήπως
βουλωμέν’αυτιά;
Κλάσε πουλί’μ
μη σε νοιάζει
ρέψου και κλάσε
δυνατά
κάνε αυτό
που η μέρα τάζει
και ξεβουλώνει
και τα αυτιά.
(Από τη συλλογή “τα Ερωτικά” – πάω για υπουργός Παιδείας. Λίγα αιδοία και εσοχές ακόμα χρειάζεται)
