Έχω γράψει αλλού τη γνώμη μου για όσους γονείς βγάζουν τους γιούς τους “Αλέξανδρο”. Ψωνάρες και οι μεν και οι δε. Καταντήσαμε 8ο πιο δημοφιλές όνομα. Αλλά πολύ, πολύ χειρότεροι όσοι βγάζουν τις κόρες τους “Αλεξάνδρα”. Σοβαρά τώρα. Πως το σκεφτήκατε; Ο Αλέξανδρος “απωθεί άντρες στη μάχη”. ΟΚ, κάπως ντεμοντέ αλλά το πιάνουμε το νόημα. Δεν είναι θέμα σεξισμού. Είναι όνομα που δεν έπρεπε να έχει θηλυκό. Μπορεί κάλλιστα μια γυναίκα να απωθεί σε μάχες άντρες με ανδρεία αλλά τότε την λέμε XENA:the warrior princess βέβαια! Είναι η διαφορά μεταξύ πρό γάμου φάσης να βρίσκεις ροδοπέταλα στρωμένα στον δρόμο για το κρεβάτι και μετά γάμου φάσης να βρίσκεις κομμένα νύχια στο πάτωμα με την πατούσα και να πονάς. Είναι σα να βγάλεις τον γιο σου “Προμηθέα” και την κόρη “Μεταμηθεά”. Απλά δε γίνεται.
Στην ονοματολογική μου θεωρία περί Αλέξανδρου, εικάζω ότι είναι συγκεκριμένο ψυχολογικό προφίλ όσων γονιών διαλέγουν για τους γιούς τους τέτοιο όνομα. Μεγαλοπιάνονται σε στυλ “ε, μπορεί να μην κατακτήσει τις Ινδίες, αλλά κάνα εξοχικό στην Αίγυπτο το έχουμε σίγουρο”. Προκαταβολικά. Στο μυαλό τους. Οι γονείς όμως που βγάζουν τις κόρες τους Αλεξάνδρες πρέπει να έχουν πολύ πολύ πιο σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Είναι αυτοί που νομίζουν ότι έχουν καταφέρει όλα τα escape room της χώρας με το απλούστατο κόλπο του να μην μπαίνουν ποτέ σε escape room. Κάποια σοβαρά άλυτα θέματα σχετικά με τον αντρισμό και την θηλυκότητα νομίζω παίζουν εδώ. Ή πιθανώς στολίζουν Χριστουγεννιάτικα ταυτόχρονα με την επιστροφή στα σχολεία τον Σεπτέμβρη. Δεν βλέπουν θρίλερ αλλά μένουν ξύπνιοι το βράδυ από την μέρα που βγάζει δίπλωμα οδήγησης το παιδί τους.
Αλλά έχουν πενταετές πρόγραμμα να ζούνε πιο αυθόρμητα. Προτείνω κατάργηση του ονόματος “Αλεξάνδρα”.
