~Αμνησία ημερών.
Δεν θυμάμαι τώρα πια
τη γεύση
των γλυκών σου
δακρύων,
έμαθα χωρίς εσένα
να εισπνέω
όλα τα ανείπωτα βράδια,
να δειπνώ με τοίχους
γεμάτους σκιές,
αόρατα χέρια
σε άρπα ξεκούρδιστη
να παίζουν μελωδίες
των μαλλιών σου.
~Αμνησία μηνών.
Κουρτίνες μόνες τους
να ερωτεύονται,
κεριά δίχως ίχνος σπίθας
σαν μικρά καντήλια
για τη νεκρή σου ανάμνηση,
σαν φωτοστέφανο σε κράτησα
στα σκοτάδια της ζωής μου.
~Αμνησία χρόνων.
Τα μεσάνυχτα είναι
η ειδωλολατρεία της θλίψης
και εσύ το φεγγάρι της.
Εν τούτο θάβω
κάθε λέξη σου
κάθε στίγμα
του προσώπου σου.
Παίξε παλιάτσο,
τα τραγούδια
της χαμένης της νιότης.
~Αμνησία αιώνων,
των αιωνίων
δοξάστε την
και απόψε
μακριά μου.”
ΣτλςΒρς/stlSVrs
(όλοι οι στίχοι είναι
κατοχυρωμένοι ως πνευματικά δικαιώματα
από τον Στέλιο Βέρο)
(all rights reserved by Stelios Veros)