Έσπρωχνα το λάστιχο με ένα ξύλο στον δρόμο. Έχω δει να το κάνουν τα Αφρικανάκια και πάντα οι γκόμενες λένε “α, τι χαριτωμένο” οπότε σκέφτηκα ότι μπορεί έτσι να σταθώ τυχερός στα ερωτικά μου επιτέλους. Ήταν λίγο κατήφορος. Βασικά πήγαινε μόνο του. Απλά με το ξύλο κάθε τόσο το ίσιωνα. Λίγο άβολη ταχύτητα. Μια περπατούσα γρήγορα, μια έτρεχα για να το προλάβω. Μια φορά παραλίγο να σταματήσει, οπότε κι εγώ ξεκουράστηκα. Αλλά φάνηκε να πέφτει προς το πλάι και έτσι ξαναρχίσαμε.
Πέρασα έναν μικρό ανήφορο και είδα το αστυνομικό αυτοκίνητο. Κρατούσε ραντάρ σκυμμένος πίσω από την πόρτα. Σηκώθηκε όρθιος μπερδεμένος και απογοητευμένος. Είναι τέλος του μήνα και χρειάζεται να κόψει κλήσεις. Αυτός ο άδειος επαρχιακός δρόμος δεν είναι το καλύτερο σημείο. Λόγω κρίσης περνάνε λιγότερα αμάξια. Στους ντόπιους δεν λέει τίποτα, βγάλε και ένα 30 τοις εκατό που τις σβήνει ο διοικητής μετά από τηλεφώνημα….είναι δύσκολες εποχές.
Σταμάτησε με το ένα χέρι το λάστιχό μου.
“Τι κάνεις;” διαμαρτυρήθηκα. “Μόλις πέρασα τα εκατόν εικοσιπέντε χιλιόμετρα εκεί στο μεγάλο δέντρο. Είναι προσωπικό ρεκόρ! Αν δεν μου πέσει κάτω η ρόδα και φτάσω ως το χωριό, πάω για Γκίνες.”
-Την μπύρα λέτε; Πίνετε;
“Όχι την μπύρα ηλίθιε! Το ρεκόρ!”
Με κοίταξε με ύφος και άφησε την ρόδα να πέσει. Τρελάθηκα:
-Κύριέ μου, πρέπει να μιλήσουμε.
“Είναι κι άλλος αστυνομικός στο αυτοκίνητο;”
-Ναι, ο συνάδελφος επίσης είδε τι κάνατε.
“Ε, γιατί δεν μιλάτε μεταξύ σας καλύτερα τότε;”
-Πρέπει να σας κόψω κλήση.
“Καλά, ποιος είναι αυτός ο καραγκιόζης;” είπα δυνατά κοιτώντας για έλεος τον συνάδελφό του στο αυτοκίνητο. Με μεγάλη διαφορά η καλύτερη προσβολή. Γιατί όχι μόνο τον λες καραγκιόζη αλλά υπονοείς ότι είναι και κάποιος άγνωστος καραγκιόζης, δευτεράντζα. Ούτε καν Ο καραγκιόζης που ξέρουμε όλοι, ούτε φίλος του Χατζηαβάτη. Ένας τυχαίος καραγκιόζης της σειράς, ένας κοινός καραγκιόζης μόλις μου κατέστρεψε τις ελπίδες για παγκόσμιο ρεκόρ.
-Άδεια και διπλωμα.
“Τι;”
-Άδεια και διπλωμα είπα.
“Να σου πω αγαπούλα μου. Δεν βάζεις το ραντάρ στον κώλο σου;”
-Τι λέτε κύριέ μου; Είμαι όργανο της τάξης! Θέλετε να σας πάω στο τμήμα.
“Αφού είμαι πεζός! Τι άδεια και δίπλωμα ζητάς ρε γελοίε;”
-Και αυτό εδώ τι είναι; Πάτησε με το πόδι του στο πεσμένο λάστιχο, έτσι για να υποφέρω διπλά.
“Ένα λάστιχο. Και όπως σου εξηγούσα πριν το αφήσεις αν πέσει, με αυτό το λάστιχο, πήγαινα για παγκόσμιο ρεκόρ.”
-Άδεια και δίπλωμα.
“Για το λάστιχο;”
-Για το υπόλοιπο αυτοκίνητο. Αυτό το λάστιχο δεν είναι από αυτοκίνητο;
“Προφανώς.”
-Και που είναι το αυτοκίνητο;
“Στο γκαράζ μου.”
-Άδεια και δίπλωμα λοιπόν.
“Μα είναι εδώ μόνο μια από τέσσερις ρόδες του!”
-Δώστε μου τότε το ένα τέταρτο από την άδεια και το δίπλωμα.
“Μου θυμίζεις μια γκόμενά μου.”
-Είμαι όργανο της τάξης και άντρας. Πολύ αμφιβάλλω.
“Όχι, όχι και αυτή έτσι ήταν. Ακόμα κι αν είχε όλα τα στοιχεία στην διάθεσή της, πάλι επέμενε να της τα εξηγώ κι εγώ. Είμαι πεζός. Π-Ε-Ζ-Ο-Σ, καταλαβαίνεις;”
Έβγαλε το μπλοκάκι του και άρχισε να γράφει.
-Τι χρώμα είναι το αυτοκίνητό σας;
“Αυτό που έχω στο γκαράζ στο σπίτι μου, εκατόν είκοσι χιλιόμετρα από εδώ;”
-Αυτό που συνδέεται με το λάστιχο που βλέπω.
“Γκρί.”
-Και ο αριθμός κυκλοφορίας του;
“Δεν φαίνεται.”
-Τι εννοείται, τον έχετε κρύψει;
“Όχι, αλλά το αμάξι το έχω καλύψει. Έχει πολύ γύρη αυτή την εποχή.”
Με κοίταξε σαν να ήμουν καθυστερημένο. Οπότε κι εγώ έκανα φάτσα σαν να ήμουν χαζοχαρούμενος.
-Αν βγάζατε το κάλυμμα λοιπόν από το αυτοκίνητό σας…. μιλούσε αργά για έμφαση…τι αριθμό κυκλοφορίας θα βλέπατε;
“Αααα! Καταρχάς δεν θα ήταν γκρι τότε. Κόκκινο είναι.”
-Κύριέ μου θα σας την κόψω την κλήση έτσι κι αλλιώς.
“Κλίση; Το ξέρω ότι έχει ο δρόμος κλίση! Τόσα χιλιόμετρα σπρώχνω!”
-Όχι τέτοια κλίση!
“Μα, αν έχετε κλείσει, γιατί θέλεις να με γράψεις τώρα;”
-Να έχουμε εμείς κλίση; Κλήση; Κλείσει; Το κεφάλι του έκανε τρεις περιστροφές, βγήκαν ατμοί από τα αυτιά του και εκτοξεύθηκε στον ουρανό. Όπως το φανταζόμουν. Δεν ήταν αληθινός αστυνομικός. Ροδοcop ήταν, αυτά τα νέα ρομπότ που έβγαλε η τροχαία ακριβώς γιατί έχει γίνει τόσο πολύ της μόδας να σπρώχνουμε ρόδες στον δρόμο.
Κοίταξα προσεκτικά το πόδι του. Ήταν κάτω από το λάστιχο. Άρα σύμφωνα με τους κανονισμούς δεν είχε ακουμπήσει ολόκληρο το πλαϊνό της! Μπορώ να συνεχίσω! Έβαλα το ξύλο μου από κάτω από το πόδι του Ροδοcop και την ξεκίνησα και πάλι στον κατήφορο.
