Όσο και να την ψάχνεις ή όσο και να κρύβεσαι από αυτήν, εκείνη θα διαλέξει τη στιγμή που θα σε βρει.
Θα μπει ξαφνικά από εκεί που δεν την περιμένεις, μέσα από τους στίχους ενός τραγουδιού, μέσα από το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου, από την ταινία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ, από τα λόγια ενός ανθρώπου που χωρίς να γνωρίζεις καλά μιλάει στην καρδιά σου ή μέσα από τα όνειρα και τους εφιάλτες σου.
Οι αγγελιαφόροι της είναι τόσοι, όσες και οι μορφές της.
Η στιγμή της συνάντησής σου μαζί της, είναι συγκλονιστική.
Είναι από εκείνες τις στιγμές που σε σημαδεύουν, που σε κάνουν να αισθάνεσαι ρίγος και δέος μαζί.
Που στέκεσαι χωρίς να μιλάς, παραδομένος, με όλες σου τις άμυνες πεσμένες, άχρηστες, σχεδόν σαν να έκανες άσκοπη δουλειά χτίζοντάς τες με τόσο κόπο και όλος ο χρόνος που ξόδεψες, απλά χαμένος χρόνος.
Τώρα πια είσαι μόνος, γυμνός, εσύ και η αλήθεια σου.
Η αλήθεια δεν είναι μία, είναι όμως μοναδική για τον καθένα από εμάς.
Μπορεί να αφορά τον πόνο που έχεις κρύψει βαθιά μέσα σου ή τα όνειρα που έχεις θάψει, μπορεί να είναι οι αδυναμίες σου που δεν αντέχεις να αντικρίσεις ή ο κακός σου εαυτός, ίσως να είναι και οι φόβοι που σε κρατάνε δεμένο μακριά από όλα αυτά που λαχταράς.
Είναι κάτι διαφορετικό από ό,τι έχεις γνωρίσει ως εκείνη τη στιγμή.
Είναι επιβλητική, απόλυτη, δεν την ξεγελάς.
Ξέρει όλα τα παιχνίδια που παίζεις και τα ακυρώνει στη στιγμή.
Δεν είναι έξω από εσένα, είναι μέσα σου.
Τα συναισθήματα που σου προκαλεί, ανάμικτα.
Την ποθείς αλλά και τη μισείς ταυτόχρονα. Την πιστεύεις αλλά και την αμφισβητείς.
Την προκαλείς αλλά και της αφήνεσαι. Τη δέχεσαι και την αρνείσαι ξανά.
Σε θυμώνει, σε πονάει, σκαλίζει ό,τι έχεις κρυμμένο.
Τα αιτήματά που θέτει, απαιτητικά.
Σου ζητάει να αποδεχτείς, να συγχωρέσεις ή να ζητήσεις συγχώρεση, να παραδεχτείς, να κατανοήσεις, να παραιτηθείς από τη βολή σου, να βαδίσεις δρόμους άγνωστους που δεν ξέρεις πού θα σε βγάλουν, να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, να αλλάξεις, να επαναστατήσεις να εξιλεωθείς.
Η διαδικασία είναι επίπονη και κοπιαστική, ζητάει απόλυτη αφοσίωση από εσένα.
Δεν επιτρέπει ούτε μια στιγμή να αφεθείς σε φαντασιώσεις, σε πλάνες, σε εφήμερες απολαύσεις που θα σε απομακρύνουν από την αλήθεια σου.
Τα δώρα της όμως, λυτρωτικά.
Μόνο όταν γίνεις ένα με την αλήθεια σου θα αισθανθείς πραγματικά ελεύθερος.
Μόνο αυτή μπορεί να σπάσει τα δεσμά των ψευδαισθήσεων και των υποκατάστατων που έχεις δημιουργήσει για να μπορείς να επιβιώνεις.
Υποκατάστατα όπως το φαγητό, το σεξ, το ποτό, τα ναρκωτικά, τα φάρμακα, τα χρήματα, τα ωραία ψέματα.
Με την αλήθεια σου, δεν χρειάζεσαι τίποτα από αυτά και τα έχεις όλα.
Μαζί της αρχίζεις να ζεις με νόημα και ουσιαστική αξία.
Γιατί η αλήθεια σου είναι στάση ζωής και η πλάνη σου, στάση επιβίωσης.
Ή και, σταθμός επιβίωσης…
Τι θα κάνεις τελικά μαζί της, είναι δική σου επιλογή.
Αλλά αν δεν της δείξεις σεβασμό, η αλήθεια όχι μόνο πονάει, αλλά δαγκώνει κιόλας και το δάγκωμά της μπορεί να αποβεί μοιραίο για την υπόλοιπη ζωή σου.
Κοίτα τις μικρές πληγές που έχεις ήδη.