εκδόσεις Διόπτρα
Γράφει η Έλια Κουρή
Η στυγερή δολοφονία ενός φαινομενικά φιλήσυχου ανθρώπου σ’ ένα χωριό του Αγρινίου και η εξιχνίαση του κινήτρου της γίνεται η αφορμή να ξεδιπλωθεί το κουβάρι της ζωής τριών γυναικών, που δένονται με συγγενικούς δεσμούς. Γυναίκες διαφορετικές η μία απ’ την άλλη κατά τα φαινόμενα, απλοϊκές, Επαρχιώτισσες – καθεμιά όμως κρύβει τα δικά της επτασφράγιστα μυστικά που έρχονται στο φως σταδιακά, την κατάλληλη στιγμή και ανατρέπουν τα ως εκείνη την ώρα δεδομένα, καθώς τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται…
Η επιτυχία του συγκεκριμένου μυθιστορήματος έγκειται τόσο στην ευρηματική πλοκή του όσο και στην πολύ έξυπνη τεχνική με την οποία έχει δομηθεί. Στην αρχή, ο αναγνώστης έχει την αίσθηση πως θα διαβάσει ένα καθαρά αστυνομικό μυθιστόρημα. Στη συνέχεια, όμως, καθώς σε παράλληλη αφήγηση η συγγραφέας υφαίνει την πορεία της ζωής της Σόνιας, της Φωτεινής και της Καίτης –τρεις διαφορετικοί χαρακτήρες άψογα σκιαγραφημένοι– το πόνημα αποκτά και κοινωνικές διαστάσεις. Μέσα από την πρωτοπρόσωπη άμεση αφήγηση των τριών πρωταγωνιστριών η Γουβέλη τεχνηέντως θίγει κοινωνικά θέματα, όπως το πώς μια κλειστή κοινωνία αντιμετωπίζει μια ανύπαντρη μητέρα, τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις που διακατέχουν τους κατοίκους της, τη δεσποτική κυριαρχία της μάνας σε μια μητριαρχική οικογένεια και το πώς αυτή σμιλεύει το χαρακτήρα των παιδιών καθώς αυτά εξελίσσονται…
Με ευφάνταστο τρόπο σταδιακά μας αποκαλύπτεται η σχέση των τριών γυναικών με τον Σπύρο, τον άντρα που έχει δολοφονηθεί και καταλαβαίνουμε πώς αυτός ο άνθρωπος γίνεται ουσιαστικά ο συνδετικός κρίκος ανάμεσά τους.
Ο ρυθμός της αφήγησης είναι γρήγορος, οι εξελίξεις καταιγιστικές και τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης εναλλάσσονται και ποικίλουν. Η γραφή απλή μα συνάμα εξαιρετικά προσεγμένη και η γλώσσα αποπνέει φρεσκάδα. Όλ’ αυτά συμβάλλουν στο να εντείνεται το ενδιαφέρον του αναγνώστη και το μυθιστόρημα να διαβάζεται απνευστί.