Δεν είναι θέμα ανεξαρτησίας ή αν θα φύγει η Κρήτη να πάει…στην Αφρική κάποτε. Το δημοψήφισμα στην Σκωτία είναι κλασσική περίπτωση καθοδηγούμενης πολιτικής επικοινωνίας. Και το βασικό της όπλο; Η καλλιέργεια της εντύπωσης ότι το αποτέλεσμα θα κριθεί οριακά.
Τυχαίνει να έχω εμπλακεί από την αρχή με αυτό το θέμα. Πριν δυο χρόνια ξέραμε το αποτέλεσμα. Οι αμετακίνητοι, οι σίγουροι ψηφοφόροι ήταν συγκεκριμένοι. Το παιχνίδι δεν κερδιζόταν. Έγραφα μάλιστα πριν δυο χρόνια ότι οι υποστηριχτές της ανεξαρτητοποίησης έμοιαζαν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ανθρώπινη αδράνεια είναι μεγάλο όπλο για συντηρητικές κυβερνήσεις.
Αντίστοιχα παίζει ο Σαμαράς και τα ΜΜΕ που ελέγχει το χαρτί του “ωχ! Θα αποκτήσουμε κυβέρνηση 
ΣΥΡΙΖΑ.” Και θα το παίζει μέχρι τέλους. Όσο ο Τσίπρας παίρνει το …πρωθυπουργικό ύφος και κάνει ταξίδια στο εξωτερικό, απλά χειροτερεύει την κατάσταση. Κάθε δημοσκόπηση που δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ μπροστά απλά τρομοκρατεί όσους τελικά θα ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία. Αρκεί να μην δείχνει μεγάλη η ψαλίδα της διαφοράς και απογοητευτούν ή φύγουν από την χώρα, είναι ο καλύτερος τρόπος για την ΝΔ να συσπειρώσει όσους φοβούνται τον ΣΥΡΙΖΑ.
Παραμένει ιδιαίτερα δύσκολο να αποκτήσουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως στις μεθεπόμενες εκλογές αν κάνει χοντρά λάθη ο Σαμαράς και έχει βαρεθεί ο κόσμος. Στο δικομματικό σύστημα η βαριεστημάρα είναι και αυτή τρόπος αλλαγής άλλωστε…
