Ακου να δεις, λες για τη βρισια. Εχω μια θεωρία. Δεν μπορεις να επικοινωνίσεις χωρις βρισια. Πχ. θες να πεις οτι καποιος ειναι σκληρός και καποιος άλλος πιο σκληρός. Ο σκληρότερος. Πως περιγράφεις κάποιον ακόμα πιο σκληρό? Με τον υπερθετικό? Σκληρότατος. Κι αν ειναι ακόμα πιο σκληρός?
Μπορεις πχ να δωσεις μια μεταφορά. “Ο Μήτσος είναι τόσο σκληρός που τα καταπίνει όλα αμάσητα.”
Αν θες να το κάνεις καλύτερο γιατί είναι πιο σκληρός, πρεπει να βρεις κατι εξαιρετικά σκληρό, που ακόμα κι αυτό το καταπίνει αμάσητο. Ο Μήτσος δεν μασά τα σίδερα!
Εδώ ερχεται η βρισιά και κάνει τον υπερυπερθετικό βαθμό. Σκεψου.. ο Μητσος είναι ο θεοός της σκληρότητας.. το πιο σκληρο πραγμα που μπορεις να σκεφτεις οτι τρωει αμάσητο πιο είναι? Το τιτάνιο? το αδαμαντιο? Μαλακίες. Ο Μήτσος δε μασα τα αρχίδια του.
Πως μπορουσα τωρα να περιγράψω κάποιον τόσο σκληρό χωρίς βρισία? ε?
Η βρισια ειναι επικοινωνία – χωσε