“Λατρεύω τα βιβλία! Μου αρέσει η μυρωδιά τους, τρελαίνομαι να γυρίζω τις σελίδες τους, θέλω να αράζω στην αγαπημένη μου καρέκλα με μια μεγαααάλη κούπα τσάι και να χάνομαι σε ένα βιβλίο…” κάπως έτσι περιγράφουν οι περισσότεροι την σχέση τους με το διάβασμα. Και τώρα το καλοκαίρι άλλο σλόγκαν “για πες κάνα καλό βιβλίο για την παραλία.” (Σαν να είναι ειδική κατηγορία αυτή – προφανώς εξαρτάται πάλι από τα γούστα σου!)
Μερικοί περιγράφουν τα βιβλία ως ‘συσκευές αποθήκευσης πληροφοριών’ . Φτηνός και εύκολος τρόπος να μεταφέρεις κείμενα, δεν απαιτούν μπαταρίες. Οι αντιρρήσεις περί ηλεκτρονικών βιβλίων είναι ανόητες. Το θέμα είναι ξεκάθαρα συναισθηματικό. Δεν μιλάω για την έμμεση φιγούρα-ταυτότητα που σου δίνει ένα ανοιγμένο βιβλίο που έχεις αφήσει στο τραπέζι της ταβέρνας. (“Ω, βλέπω και εσείς 
διαβάζετε Μαντά – πως το βρίσκετε;”) Ούτε για την πιο χυδαία βερσιόν της ίδιας φιγούρας, το βιβλίο σαλονιού. (“Βλέπω σε ενδιαφέρει και εσένα η ασπρόμαυρη φωτογραφία Βουδιστικών μοναστηριών ε;”)
Πρόσφατα φίλος που περνάει διαζύγιο (σαν τις μαγουλάδες ένα πράγμα) για πολλοστή φορά ανάφερε τα βιβλία του. “Πρέπει να περάσω κάποια στιγμή να τα μαζέψω.” Τόσα σοβαρά θέματα τον απασχολούν, τα βιβλία ακούγονται. Ιδού ο πρακτικός οδηγός μου για οποιονδήποτε νομίζει ότι έχει πολλά, δεν έχει αρκετά, ή έχει βαρεθεί να συσκευάζει τα βιβλία που του παίρνουν όλο τον χώρο στο σπίτι:
1. Τακτοποιήστε τα! Όπως και να γίνει αυτό, σου δίνει καλύτερη αίσθηση τι έχεις.
2. Ράφι για τα “αυτά δεν τα δίνω που να με απειλήσεις με περίστροφο”. Άλλοι την λένε “λίστα για ερημονήσι” αλλά σπάνια πάμε σε ερημονήσι και αν ναυαγήσει το πλοίο σχεδόν σίγουρα δεν θα τα έχεις μαζί σου.
3. Ράφι για “αυτά πρέπει να τα διαβάσω κάποτε“. Σημειώστε σε ένα χαρτάκι πότε το είπατε. Αν σε έναν χρόνο ακόμα δεν τα έχετε διαβάσει, μάλλον δεν θα τα διαβάσετε ποτέ! Χάρισμα…
4. Κατηγοριοποίηση κατά θέμα. Όπως το καταλαβαίνετε εσείς όμως το θέμα της κατηγορίας. Όχι όπως τα έχετε δει σε βιβλιοθήκες. Εγώ έχω τα “για όταν θέλω να προβληματιστώ”, τα “δύσκολα, μόνο με καθαρό κεφάλι”, τα “να αρπάξω ένα από αυτά όταν θέλω να φύγω διακοπές” και τέτοιες κατηγορίες.
5. Χάρισμά σου! Κακά τα ψέματα. Υπάρχουν πολλά βιβλία που δεν πρόκειται να ξαναδιαβάσεις ποτέ. Δώσε τα! Βάλε τα όλα σε ένα ράφι και σκέψου φίλους, γνωστούς ή άγνωστους που ίσως τα εκτιμήσουν. (Προσοχή μην τους θίξετε. Εκείνος ο πρακτικός οδηγός “πως να τα καταφέρετε αν και είστε χαζός” ίσως να μην το εκτιμήσει και πολύ ο φίλος που το χρειάζεται”…)
Προτρέχω όμως. Υπάρχει το συναίσθημα. Ακόμα και αν ξεκινήσετε με τις παραπάνω οδηγίες, το πιο πιθανό είναι να χαθείτε στις αναμνήσεις ενός βιβλίου, να ρουφήξετε δέκα σελίδες από παλιό αγαπημένο… και εδώ έρχεται το blog να σας σώσει! Γράψτε πως αισθάνεστε. Κάντε την περίληψη, το σχόλιο, το ερώτημα σχετικά με εκείνο το βιβλίο που ετοιμάζεστε να χαρίσετε. “Ρε παιδιά, γιατί σκατά διαβάζει κανείς Μπουκόβσκι;” (με πιο πλήρη δικαιολόγηση και κριτική) μπορεί να είναι μια κοινοποίηση στο Facebook σας που θα σας βοηθήσει να καταλήξετε. Να κάνει κύκλο η σχέση σας με τον …Τσαρλς και να χαρίσετε και τα δυο που σας είχαν κάνει δώρο κάποτε.
Και σκανάρω αβέρτα. Αποσπάσματα που μου φαίνονται επίκαιρα τα αναρτώ στο Facebook. Μετά από λίγο νιώθω ότι ξεζούμισα ότι είχα να βγάλω από το βιβλίο και το αφήνω πιο εύκολα.
To ιστολόγιο υποκαθιστά το διάβασμα καλύτερα από τα ebooks. Δεν μπορεί να μοιάσει με ένα κιτρινισμένο, πολυδιαβασμένο βιβλίο (έμμεση φιγούρα πάλι!) που αποδεικνύει την σχέση σας με αυτό. Αλλά ένα άρθρο με πολλά σχόλια, με εκτενή συζήτηση, με επόμενο διευκρινιστικό άρθρο, δείχνει μέρος αυτού του πάθους, αυτής της σχέσης, στον ηλεκτρονικό κόσμο.
Με παρόμοιο τρόπο μεταφέρει την φιγούρα στα κοινωνικά δίκτυα. Μπορεί στην Ελλάδα να μην έχουμε πολλά book clubs (δημιούργημα της αστικής τάξης στα μέσα του 18ου αιώνα στην Αγγλία για να διασκεδάζουν οι καλές κυρίες) αλλά ένα προσωπικό ιστολόγιο περί βιβλίων είναι ίσως και καλύτερο από το ανοιχτό βιβλίο/ταυτότητα σε δημόσιο μέρος. Λέει “είμαι βιβλιοφάγος” σχεδόν όσο καλά το κάνει μια γεμάτη βιβλιοθήκη. (Από αυτές με βιβλία να είναι στουμπωμένα σε κάθε ελεύθερο χώρο!)
Κλείσ’τε τον υπολογιστή και πηγαίνετε στην βιβλιοθήκη τώρα. Ώρα για ξεκαθάρισμα!
