Όταν προέκυψε η ευκαιρία να αναβαθμιστώ φωτογραφικά, σκέφτηκα την καλή μου DSLR αντί να την δώσω σε ανήψι να την κληρώσω σε διαγωνισμό. Όπως κάνουμε και στα εμπορικά project χρειαζόμουν ένα θέμα. Κάτι απλό και πιασάρικο:
“Φωτογραφίστε τον τόπο που ζείτε. Μόνος όρος να μην φαίνεται στην φωτογραφία οποιαδήποτε παρανομία.”
Θα είναι εύκολο, σκέφτηκα. Όπως κάνω και για πελάτες, για να σιγουρευτώ ότι θα έχουμε συμμετοχές, βγήκα να πάρω εγώ πρώτος μερικά παραδείγματα. “Ας αρχίσω με ένα θεαματικό τοπίο”, σκέφτηκα, “πιασάρικο και εύκολο.”
Βέβαια διακρίνονται λίγο τα (παράνομα) λατομεία και παρά την σκοτεινή φωτογραφία και μερικά μπάζα και κάπου εκεί στο κέντρο είναι και εκείνο το ανόητο φράγμα που έκαναν χωρίς μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων…. πάμε για κάτι πιο απλό ίσως…..
A, ξέρω τον αγαπημένο μου σκύλο που συναντάω συχνά στην βόλτα. Τα σκυλιά πουλάνε Online οπότε….
Παράνομα μπάζα, παράνομα σπίτια (από την λάθος μεριά της “κόκκινης γραμμής”) και ακόμα και ο σκύλος κακώς είναι (νομικά μιλώντας) έξω μόνος του. Είχε και σημάδια από μάχη με άλλα σκυλιά ο καημένος…
Τοπία κομμένα λοιπόν, δρόμοι κομμένοι. Κανείς δεν έχει πεζοδρόμιο ή πρόσβαση για καροτσάκι. Όλα τα σπίτια έχουν πολεοδομικές παραβάσεις από εδώ ως …την διεφθαρμένη πολεοδομία Καπανδριτίου. Τι να φωτογραφίσω πια;
Έκατσα απελπισμένος στο πεζοδρόμιο και κοίταζα την κάμερα. Έτσι όπως ήταν γυρισμένη προς τον ουρανό, πάτησα το κουμπί. “Αυτή, τουλάχιστον, δεν θα έχει παρανομία!” σκέφτηκα. Μέχρι που την είδα στον υπολογιστή πριν λίγο και παρατήρησα κάτι άσπρο σε μια γωνία: ένα αεροπλάνο. Από αυτά τα οποία παράνομα περνάνε από εδώ πάνω (δεν είναι αεροδιάδρομος) επειδή δεν τους “πιάνει” το ραντάρ και κόβουν δρόμο για να γλιτώσουν ώρα και καύσιμα.
Α, και την κάμερα μου την έκλεψαν. Επόμενος διαγωνισμός μόλις βρω δώρο και θέμα.