Προσπάθησα να βρω με τον φακό του κινητού την τρύπα της κάννης. Θα ήταν μια θεαματική φωτογραφία. Κανείς δεν θα βρει τι είναι. Είναι σαν να κρύβεις ένα πτώμα κάπου στους αναλυτικούς όρους χρήσης του Facebook. Κανείς δεν θα το βρει ποτέ εκεί. Λένε ότι οι μικρές εκπλήξεις κρατάνε μια σχέση ζωντανή. Λουλούδια στη δουλειά μια άσχετη μέρα. Εισιτήρια για το μπαλέτο που λατρεύει κι ας μου μοιάζει εμένα σαν ένα τσούρμο άσχετοι που κάνουν ότι μπορούν για να αποφύγουν μια κουράδα που άφησε κάποιος στο κέντρο της σκηνής. Ή μπορείς απλά να πετάξεις έναν μικρό κροκόδειλο στα πόδια καθώς οδηγάει. Όλα αυτά κάνουν την ζωή πιο ενδιαφέρουσα, αυτό σκεφτόμουν καθώς κοιτούσα το εσωτερικό της κάννης από την οθόνη του κινητού μου.
O συγκεκριμένος είναι και εύστροφος δυστυχώς. Όταν με ρώτησε αν παίζω Minecraft του είπα για τα αρχαία λατομεία στην Πεντέλη και δεν μάσησε. Μια άλλη φορά με ρώτησε τι είναι έρωτας και του εξήγησα ότι είναι όταν σου στέλνουν μήνυμα όλες οι άσχετες φίλες αλλά όχι αυτή που θες και πονάει και πίνεις και βγαίνεις στα στριπτιζάδικα. Είχα καιρό να τον δω μετά από αυτό, δεν με άφηναν. Έχει μανία με τα παιχνίδια, πάντα με ένα tablet στο χέρι. Με είδα μια φορά με βιβλίο και με κορόιδευε που είναι τόσο πιο παχύ και δεν μπορεί να φορτώσει Angry Birds, του το πέταξα στο κεφάλι, ευτυχώς ήταν η ίδια φορά με τον έρωτα και έτσι πήγε όλη μαζί η τιμωρία μου να μην τον βλέπω. Είχε φύγει και το καρούμπαλό του.
Σήμερα με έβαλε σε δύσκολη θέση. Ήρθε με το συνωμοτικό ύφος να του εγκαταστήσω το Friday the 13th, ένα τελείως ακατάλληλο παιχνίδι για την ηλικία του. Πιθανώς ακατάλληλο για όλες τις ηλικίες. Έψαξα λίγο, κάτι βρήκα, αλλά δεν δούλεψε το κόλπο, κατάλαβε ότι δεν ήταν το κανονικό. Είναι πανέξυπνος ο άτιμος. Μια μέρα που μου έλεγε για έναν συμμαθητή του από το Κονγκό, τον ρώτησα αν είναι κοντά στην Γουακάντα αυτό και αν έχει δει τον Μαύρο Πάνθηρα αλλά χωρίς καν να σηκώσει τα μάτια από το παιχνίδι του μου είπε ότι είναι πολύ δυνατό το ενεργειακό πεδίο στα σύνορά. Μετά έβαλα κι αυτόν και τον αδελφό του να παίξουμε κάτι παραδοσιακό. Κρυφτό. Άρχισα να μετράω και έφυγαν. Έπαιξα με το κινητό μου κάνα δίωρο στην ωραία ησυχία, μετά πήγα να τους βρω αλλά είχαν πάρει τα κλειδιά και το αμάξι μου.
Όταν τους βρήκα χρειαζόμουν εκείνο το ποτό που δεν είχα πιει με τον έρωτα που δεν μου είχε στείλει ακόμα μήνυμα.
“Θείο” με κοίταξε με τις ματάρες του.
-Πες ρε Αγγελίνο.
“Στο εκπαιδεύοντας τον Δράκο μου, έβγαζαν φλόγες από το στόμα.”
Κοίταξα το τζάκι, κοίταξα το γεμάτο ποτήρι με το ουίσκι.
-Ώρα να μάθουμε πως γίνεται αυτό ανιψιέ μου…
.
(Ο Αλέκος Γκονζαλεζίδης είναι ΜεξικανοΠόντιος θείος και κάνει ότι μπορεί να Ποντιεύουν και τα ανίψια του.)