Πέρασαν χρόνια μα θα το γράψω να μαθευτεί. Δούλεψα δυο μήνες στα Goody’s και από την αρχή φαινόταν η ευκαιρία. Κάθε φορά που μου ζητούσαν κοτομπουκιές γελούσα μέσα μου. Οι οδηγίες της εταιρείας ήταν σαφέστατες: 6 κοτομπουκιές σε κάθε μερίδα, 8 στις μεγάλες μερίδες τις πιο ακριβές. Ε, εγώ έβαζα ότι να’ναι. 16, 28, ούτε που ξέρω πόσες έριχνα μέσα. Πολλές φορές οριακά κατάφερνα να το κλείσω τόσα που είχα βάλει.
Όλοι γκρινιάζουν για την Κρίση αλλά λίγοι βρίσκουμε τρόπο να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας. Εγώ τουλάχιστον φρόντισα να πεινάνε λιγότερο.
“Είναι νόστιμα;”
Στην κλίμακα ένα ως δέκα που χρησιμοποιούν κάποιοι φαλλοκράτες για να βαθμολογούν την εξωτερική εμφάνιση των γυναικών, αυτή ήταν δωδεκάρι άνετα. Έβαλα το χέρι στο καυτό λάδι και έβγαλα μια χούφτα κοτομπουκιές να δοκιμάσει.
“Εεεε, προτιμώ κανονική μερίδα.”
Το καμένο χέρι μου είχε κολλήσει στις κοτομπουκιές και μύριζε άσχημα. Το έχωσα στα παγάκια κάτω από τα αναψυκτικά και με το άλλο χέρι κατάφερα να ετοιμάσω ένα κλασσικό πακέτο με 6, 8, 16 ή 28 κοτομπουκιές από αυτά που έφτιαχνα συνήθως. Την κοίταξα λάγνα.
-Πίστεψέ με. Αυτές οι κοτομπουκιές είναι καλύτερες από σεξ!
Έπαιζε με το κινητό της και δεν ξέρω αν με άκουσε καν. Γύρισε με άψογο στυλ σε αργή κίνηση σαν όνειρο ακριβώς καθώς έσπρωχνα τον δίσκο με το φαγητό της στον πάγκο. Είχα αφήσει λίγο ανοιχτό το κουτί, σα να ήταν σε διαφήμιση το όλο σκηνικό. Έβαλε μια κοτομπουκιά στο στόμα της, το πανέμορφο στόμα της και μάσησε με αυτόν τον γυναικείο τρόπο, σαν να σκεφτόταν ταυτόχρονα. Είναι λέει καλές στις παράλληλες εργασίες οι γυναίκες.
Πήρα το αυτάρεσκο υφάκι μου αναμένοντας το κοπλιμέντο της για την μαγειρική μου δεινότητα. Αντ’αυτού μου ήρθε μια μισομασημένη κοτομπουκιά σαν ρουκέτα καθώς την έφτυσε σχεδόν ακαριαία.
“Μπλιάχ! Δεν τρώγεται! Απαίσιο! Θα προτιμούσα να φάω τις κάλτσες σου νομίζω!”
Έφυγα τρέχοντας, στεναχωρημένος αλλά ξαναμμένος από το όλο συμβάν. Στο δωμάτιο της καθαρίστριας τράβηξα μια μαλακία με την σφουγγαρίστρα. Δεν αισθάνθηκα καλύτερα. Ίσως είχε δίκιο, δεν ήταν καλύτερες από το σεξ οι κοτομπουκιές μου.
Ο Αλέκος Γκονζαλεζίδης είναι ΜεξικανοΠόντιος συγγραφέας που δεν φοβάται να ασχοληθεί με κοινωνικά θέματα όπως αυτό. Επίσης δεν φοβάται να βάζει το πουλί του σε σφουγγαρίστρες όταν κάνει έρευνα για ένα άρθρο.
