Έκανα πίσω. Όταν κάθεσαι πολύ ώρα βολεύει να τεντώνεις λίγο τα πόδια σου κάθε τόσο. Μάλλον το παράκανα όμως γιατί η καρέκλα έπεσε και βρέθηκα στο πάτωμα. Την έπιασα τσαντισμένος και την πέταξα στον τοίχο. Μερικοί άνθρωποι, όσες βλακείες κι αν κάνουν, προτιμούν να κατηγορήσουν ένα άψυχο αντικείμενο προκειμένου να μην παραδεχτούν το λάθος τους.
Εγώ δεν είμαι έτσι. Προφανώς αυτή είναι προικισμένη καρέκλα. Μάλλον έχει και ικανότητες στην τηλεπάθεια. Θα μου φύτεψε στο μυαλό τη σκέψη να κάνω έτσι πίσω. Όταν ο εγκέφαλός μου ήθελε να πει “σταμάτα εκεί, αν πας άλλο θα πέσεις”, η καρέκλα, σπουδαγμένη στις Ανατολίτικες μαγείες του μυαλού, μου νέκρωσε τα ρεφλέξ.
Δεν θέλω να το παρακάνω με θεωρίες. Μπορεί να μην είστε επιστήμονες και δεν θα τα καταλάβετε. Έκανα ειδικά σεμινάρια αυτοσυγκέντρωσης. Πήγα στο Θιβέτ δέκα χρόνια και στο τέλος ο ΔαΛάι Λάμα ζήτησε να μου δώσει την θέση του. Στη Ρωσία σε μυστικά εργαστήρια ο Πούτιν προσπάθησε να μου τα αποσπάσει τα μυστικά μου με βασανιστήρια φυσικού αερίου. Δεν κατάφεραν τίποτα.
Αλλά αυτή η καρέκλα με νίκησε.
