Κάπου εκεί στα capital controls πρέπει να ήταν που η Τράπεζα της Ελλάδας ζήτησε από τις τράπεζες να κάνουν “επικαιροποίηση των στοιχείων” των πελατών τους. Από την αρχή μου φάνηκε κάπως προβληματική η διαδικασία. Τώρα 2-3 χρόνια αργότερα, ακόμα δεν έχω κάνει επικαιροποίηση και νιώθω σαν …Γαλάτης ταμπουρωμένος στο χωριό μου κατά των Ρωμαίων.
Σήμερα στην Εθνική τράπεζα έπαιξα πάλι λίγο ξύλο σαν σύγχρονος Οβελίξ κατά του παραλογισμού. Ξέμεινε από μπαταρία το (εξ αρχής ανόητο) μηχανάκι που παράγει κλειδάριθμους. Δεν πολυχρησιμοποιώ την Εθνική προφανώς αλλιώς θα το είχα χρειαστεί προ πολλού. Καλώ λοιπόν να ζητήσω να χρησιμοποιώ το κινητό μου (που ήδη ξέρουν επισήμως) για ταυτοποίηση όπως κάνουν όλες οι άλλες τράπεζες.
“Πρέπει να περάσετε από κατάστημα.” Χαλκίδης αρχίζει να βγάζει ατμούς από τα αυτιά, αλλά Εθνική είναι αυτή, τι περιμένεις; Όταν έπεσε ο μετεωρίτης και εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι, η Εθνική σήκωνε το κεφάλι να κοιτάξει τον ουρανό χαμογελώντας σαν βόιδι.
Τυχαίνει να περνάω από κατάστημα.
“Πρέπει να επικαιροποιήσετε τα στοιχεία σας.”
-Όχι δεν πρέπει.
“Ξέρετε εδώ και καιρό…”
-Το ξέρω. Κάθε φορά μου το ζητάτε, κάθε φορά αρνούμαι, κάθε φορά τελικά κάνετε την δουλειά μου.
Η πρώτη θεμελιώδης ένσταση είναι ότι προφανώς είναι στην διακριτική ευχέρεια της τράπεζας. Μιλάω εκ πείρας. Άλλα υποκαταστήματα με αφήνουν να κάνω συναλλαγές, αλλοι πατάνε πόδι. Ότι να’ναι. Κάπως βροντερό σημάδι ότι βρισκόμαστε στο Φαρ Ουέστ τραπεζικού μπάχαλου και ανομίας. Αν κάποιος έχει θέσει χρονικό όριο για την επικαιροποίηση δεν το έχει πει σε κανέναν. Νόμος δεν είναι, άρα τι είναι και γιατί να το ασπαστώ;
“Πρέπει να φέρετε αντίγραφο ταυτότητας…”
-Πλάκα μου κάνετε.
“Κύριέ μου η Τράπεζα της Ελλάδας…”
-Πρώτον έχετε αντίγραφο της ταυτότητάς μου στο σύστημά σας. Να, εδώ είναι, δείτε την αν θέλετε και πατήστε “την είδα σήμερα και είναι ίδια”.
“Καλά, μπορούμε κι εμείς να την βγάλουμε αντίγραφο αν θέλετε…”
Η κοπέλα προσπαθούσε να με βοηθήσει αλλά δεν καταλάβαινε ότι εγώ δεν είμαι μουτζαχεντίν τρελός. Είμαι πολύ πολύ χειρότερος. Δον Κιχώτης κατά της γραφειοκρατίας, της απάτης και της ανοησίας. Συνέχισε τη λίστα της.
“Και ένα αποδεικτικό μισθοδοσίας από την εταιρεία που εργάζεστε…”
-Καταρχάς η μισή Ελλάδα είναι άνεργη.
“Αυτοί φέρνουν βεβαίωση ανεργίας.”
-Δεν μπορεί η Τράπεζα της Ελλάδας να τα έχει αυτά τα στοιχεία απευθείας από τον ΟΑΕΔ;
“Εεεεε…”
-Εγώ που εργάζομαι λοιπόν, έχω μισθοδοσία και πληρώνομαι σε αυτήν εδώ την τράπεζα στο λογαριασμό που βλέπετε μπροστά σας στον υπολογιστή. Ξέρετε εκεί που γράφει με κεφαλαία γράμματα “ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ”. Γιατί να φέρω λοιπόν χαρτί;
“Δεν βγάζουμε εμείς τη λίστα κύριέ μου.”
Τη λυπήθηκα οπότε το συνέχισα με την προϊσταμένη της. Ίδιο στυλ.
“Δεν τα ζητάμε εμείς. Η τράπεζα της Ελλάδας ξέρετε…”
-Ξέρω πολύ καλά ότι έχω έρθει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια σε αυτό το υποκατάστημα αλλά και άλλα και έχω εξυπηρετηθεί.
“Τώρα δεν μπορούμε, λυπάμαι.”
-Γιατί; Άλλαξε κάτι. Υπάρχει προθεσμία κάπου; Δείξ’τε μου την προθεσμία.
“Έχουμε το έντυπο της τράπεζας της Ελλάδας το ενημερωτικό.”
-Γενικόλογες αρλούμπες λέει εκείνο. Νομικά σας μιλάω. Είμαι πελάτης σας, έχετε τα χρήματά μου και δεν μου τα δίνετε τώρα ξαφνικά. Θέλω να τα αποσύρω όλα από την τράπεζά σας.
“Δεν γίνεται. Πρέπει να κάνετε επικαιροποίηση για να γίνει αυτό!”
Οι διάλογοι είναι ταυτόχρονα κωμικοί και τραγικοί. Όλος ο παραλογισμός της χώρας και του Δημοσίου μας στους αέναους κύκλους που κάνει, σαν βιβλίο του Κάφκα απελπιστικά.
-Όταν εγώ άνοιξα εδώ τους λογαριασμούς μου, όταν έβαλα εδώ τα λεφτά μου, δεν υπήρχε τέτοια ρήτρα. Ποτέ μου δεν αποδέχθηκα αυτή την επικαιροποίηση στοιχείων που μου ζητάτε τώρα. Έχω νόμιμο δικαίωμα να σταματήσω να συνεργάζομαι μαζί σας και εσείς νόμιμη υποχρέωση να μου επιστρέψετε στο ακέραιο όλα μου τα χρήματα.
“Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να το κάνω.”
-Αλλά μπορώ να πάω με την κάρτα και να τα βγάζω 800-800 κάθε εβδομάδα.
“Ε, ναι, από εκεί μπορείτε.”
-Και αυτό είναι λογικό.
“Να κάνω συναλλαγές ebanking όσο αντέχει η μπαταρία από το μπλε μηχανάκι που παράγει κλειδάριθμους μπορώ.”
-Βέβαια.
“Να έρθω στο ταμείο και να βάλω λεφτά στην πιστωτική μου μπορώ.”
-Προφανώς.
“Αλλά να δηλώσω κινητό τηλέφωνο δεν μπορώ.”
Δεν απάντησε. Δεν μπορεί να απαντήσει. Όλοι μας μόνοι πολεμάμε από κοινού όσους ανεμόμυλους αντέχουμε μέχρι να μας βγάλουνε τρελούς, οι πιο τρελοί. Αν είμαι μόνος στο Γαλατικό χωριό πείτε μου να ξέρω. Αν είστε κι άλλοι και μπορούμε να τους πολεμήσουμε μαζί, πείτε ιδέες.