Ευτυχία… πολλή ή λίγη, μεγάλη ή μικρή, αληθινή ή εικονική, για μια στιγμή ή για περισσότερο, όχι η κυρα-Ευτυχία της γειτονιάς αλλά Η Ε υ τ υ χ ι α με το Ε κεφαλαίο. Ποιος άραγε είναι εκείνος που δεν την αποζητά; Ποιος δε θέλει να την γευτεί και η γεύση της να κρατήσει για όσο το δυνατόν περισσότερο; Είναι ένα άπιαστο όνειρο, μια ουτοπία ή μια πραγματικότητα; Είναι δώρο που μας χαρίζεται από τους άλλους ή δώρο που κάνουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας;
Πολλές οι ερωτήσεις και θα πρότεινα να τις πάρουμε από την αρχή. Η πολυπόθητη ευτυχία είναι μια κατάσταση που ο καθένας μας επιδιώκει. Δε νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μη θέλει να είναι ευτυχισμένος. Έτσι, λοιπόν, με προορισμό την ευτυχία ξεκινάει ο καθένας μας ένα ταξίδι, με πολλά μπαγκάζια ή με μια χειραποσκευή, οργανωμένα ή με την έμπνευση της στιγμής, με τα πόδια ή με ποδήλατο, με αερόσταστο ή με γαϊδουράκι, συνειδητοποιημένος ή μη, με πυξίδα ή χάρτη, άντε κι οι πιο γκατζετάκηδες με navigator. Άλλος φτάνει γρηγορότερα κι άλλος αργότερα. Η ουσία, όμως, είναι ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον ίδιο προορισμό. Αυτόν της ευτυχίας. Είμαστε σίγουροι;
Λόγω του πολυπόθητου και πολυσυζητημένου της κατάστασης, let alone του πολυδιαφημισμένου του πράγματος κι αφού έχουμε πασχίσει, ιδρώσει να κατακτήσουμε την κορυφή της ευτυχίας, θέλουμε να κρατήσει για πάντα, κι αν όχι για πάντα για όσο γίνεται πιο πολύ. Τελικά, όμως, η ευτυχία είναι μακράς διαρκείας ή είναι απλά στιγμές; Τη διατριβή μου επί του θέματος για σενα που δεν την έχεις διαβάσει, θα την βρεις κάνοντας κλικ εδώ. Υπάρχει, άραγε αυτό το ‘για πάντα’;
Που είχαμε μείνει, α ναι, στην τρίτη μας ερώτηση. Αν η ευτυχία είναι μια ουτοπία ή μια πραγματικότητα. Κατά την ταπεινή μου άποψη, η ευτυχία είναι μια αληθινή πραγματικότητα, τόσο πραγματική που πιο πραγματική πεθαίνεις. Το παραμυθάκι του άπιαστου ονείρου, ίσως είναι δικαιολογία για τους λιγότερο τολμηρούς ή για τους ‘ωχ δε βαριέσαι αδερφέ’. Υπάρχει ευτυχία και είναι μπροστά στα μάτια του καθενός μας. Μπορούμε άραγε να την δούμε;
Κι αυτό το δώρο της ευτυχίας, μπορούμε να το χαρίσουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας ή θα περιμένουμε να το βγάλει από το σάκο του ο διπλανός να μας το χαρίσει στις γιορτές; Μ’άλλα λόγια, η ευτυχία είναι το ξεροκόμματο που θα μας πετάξει ο εκάστοτε σύντροφος, φίλος, συγγενής ή ό,τι άλλο ή είναι ένα πραγματικό δώρο που οφείλει ο καθένας να κάνει στον εαυτό του. Πάρε βαθιά ανάσα και διάβασε παρακάτω…
Η ευτυχία είναι το δώρο που μπορεί και οφείλει να κάνει ο καθένας στον εαυτό του. Η προσωπική ευτυχία είναι αποτέλεσμα δουλειάς με τον εαυτό μας. Είναι ο προορισμός στο ταξίδι της αυτογνωσίας και η γραμμή τερματισμού στον αγώνα να μάθουμε ποιοι είμαστε και τι πραγματικά θέλουμε. Ο δρόμος που θα ακολουθήσει ο καθένας είναι διαφορετικός, δεν είναι copy paste. Η ευτυχία δεν είναι η μεζονέτα και το ακριβό αυτοκίνητο, η θέση του διευθυντή και τα ακριβά κοσμήματα, η ντουλάπα γεμάτη φιρμάτα ρούχα και τα ξενύχτια σε κοσμικά κέντρα, ούτε οι φωτογραφίες και δημοσιεύσεις στις κοσμικές στήλες. Αν μέχρι τώρα ακολουθείς αυτό το μονοπάτι, σταμάτα και γύρνα πίσω όσο προλαβαίνεις. Στην έξοδο από αυτό το τούνελ βρες την αλήθεια σου κι αυτή από μόνη της θα σε οδηγήσει στην ευτυχία.
Ρε συ Χαρά,δε μας αφήνεις στην ησυχία μας; Εμείς θέλουμε τα ευκολάκια κι εσύ μας βάζεις δύσκολα, που λέει και το άσμα. Ναι, μας βάζω δύσκολα (είμαι κι εγώ μέσα σε αυτό μαζί με σένα, με όλους). Δεν υποσχέθηκα ποτέ ότι ο δρόμος προς την ευτυχία είναι στρωμμένος με ροδοπέταλα. Δεν είναι όμως και κατσάβραχο,αν είμαστε αποφασισμένοι να τον περπατήσουμε no matter what.
Από την άλλη μεριά είναι κι αυτό το ‘για πάντα’, που θέλουμε διακαώς να πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας μέχρι το τέλος της ζωής μας. Άλλο παραμύθι κι αυτό. Η ευτυχία είναι στο τώρα, στο σήμερα, είναι στη στιγμή που ζούμε, σε αυτό που κάνουμε, για όσο το κάνουμε και κρατάει τόσο όσο είναι απαραίτητο στον καθένα μας. Όχι για να υπάρχει σασπένς και ακροαματικότητα στα επεισόδια, μα για να πάρουμε το μάθημα που χρειάζεται και να πάμε παρακάτω.
Η ευτυχία, λοιπόν, είναι δώρο που οφείλει ο καθένας να κάνει στον εαυτό του. Και δεν εξαρτάται από κανένα boyfriend/girlfriend, κανένα σύζυγο, παιδί ή φίλο. Αν στηρίξεις την ευτυχία σου πάνω σε κάποιον άλλον, την πάτησες γλυκιά μου, κι εσύ καλέ μου. Ο άλλος κάποια στιγμή μπορεί να ‘την κάνει’ με ελαφρά πηδηματάκια κι εσύ θα κάθεσαι να ψάχνεις που πήγε η ευτυχία και χάθηκε. Όταν εξαρτάς την προσωπική σου ευτυχία από κάποιον άλλο είναι σαν να χτίζεις στην άμμο παλάτια, ‘…ο βορριάς θα τα κάνει συντρίμμια, κομμάτια…’ – άλλο μεγάλο άσμα θυμήθηκα. (όπου βορριάς βλέπε τον οποιονδήποτε εκτός από σενα). Η ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση, που θα μοιραστείς με τους ανθρώπους που αγαπάς, γιατί όταν είσαι αληθινά ευτυχισμένος αυτό θα αντανακλάται στη σχέση σου μαζί τους κάθε στιγμή, κάθε λεπτό.
Την επόμενη φορά που θα κοιταχτείς στον καθρέφτη (φτύσου μη ματιαστείς καλού κακού) δες αν αυτός που βλέπεις είσαι εσύ κι αν είσαι ευτυχισμένος, πραγματικά ευτυχισμένος κι όχι να χαμογελάς ψεύτικα σαν από διαφήμιση οδοντόκρεμας για λεύκανση δοντιών. Αν ναι, keep up the good work! Αν όχι, σήκωσε τα μανίκια και πιάσε δουλειά, με το σημαντικότερο όλων, τον εαυτό σου. Κι όταν τα βρεις μαζί του, η ευτυχία θα κάνει μεταγραφή στην ομάδα σου.
Καλή αντάμωση στο μονοπάτι της ευτυχίας με μοναδικό εφόδιο την αγάπη….
