Το προαύλιο ήταν γεμάτο. Η αποφοίτηση του γιου μου! Μια λαμπρή μέρα και ήρθε η σειρά του να μιλήσει.
“Πρώτα από όλα, θέλω να ευχαριστήσω τον πατέρα μου εκεί πάνω…” Έδειξε με το δάχτυλο τον ουρανό και πολλοί στο κοινό χαμήλωσαν τα μάτια. Μερικοί χειροκρότησαν. Κάνα δυο άρχισαν να κλαίνε συγκινημένοι. Ο γιος μου έδειχνε μπερδεμένος. Το ξαναείπε:
“Θέλω να ευχαριστήσω τον πατέρα μου εκεί πάνω στον ουρανό τώρα…”
Τώρα κι άλλοι άρχισαν να χειροκροτάνε και να κλαίνε. Ήταν εντυπωσιακό. Αλλά ο γιος μου είχε εκνευριστεί πολύ με όλους τους.
“Σας λέω να ευχαριστήσω τον πατέρα μου! Τι δεν καταλαβαίνετε; Είναι εκεί πάνω!” Ξανάδειξε στον ουρανό. Ένα παιδάκι επιτέλους με είδε. Φώναξε. Γύρισαν κι άλλοι τα κεφάλια. Είχε τελειώσει προ πολλού το καπνογόνο που κρατούσα καθώς έκανα φιγούρες με το αλεξίπτωτο. Τρία χρόνια προπόνηση για να καταφέρω το σχήμα της καρδιάς και σήμερα το είχα κάνει τέλειο. Μόνο που τόση ώρα που δεν κοιτούσαν και με τον λίγο παραπάνω αέρα από ότι είχε υπολογίσει, τώρα έμοιαζε σαν δυο παπάρια. Και με μια ριπή ξαφνική βγήκε και στη μέση κάτι σαν ψωλή.
Το πλήθος μπερδεύτηκε. Είχαν συγκινηθεί όταν νόμιζαν ότι ήμουν πεθαμένος, είχαν σοκαριστεί που δεν με κατάλαβαν και τώρα έψαχναν αν υπάρχουν κρυφές κάμερες και τους κάνουμε οικογενειακώς κάποια πλάκα Γκονζαλεζίδη. Μια κυρία άρχισε να βγάζει πράγματα από μια μεγάλη τσάντα ψάχνοντας κάμερα να φωτογραφίσει το αντρικό μόριο στον ουρανό. Πέταγε κραγιόν, τσιμπιδάκια, κρέμες και κλειδιά ώσπου βρήκε…μια δεύτερη τσάντα. Την άνοιξε, βρήκε μια μικρή φωτογραφική στη θήκη της, σαν καινούργια έμοιαζε. Άνοιξε την θήκη, έβγαλε τη μηχανή. Δεν έβλεπε τα μικρά κουμπιά, έπιασε από την ντάνα με πράγματα που είχε πετάξει από την μεγάλη τσάντα να βρει τα άλλα γυαλιά της. Τα έβαλε, κοίταξε προσεκτικά τα κουμπιά, βρήκε το “on” και γύρισε προς τον ουρανό.
Βέβαια είχα ήδη προσγειωθεί πίσω από την σκηνή που γινόταν η αποφοίτηση μέχρι να τα κάνει όλα αυτά. Έλυσα το αλεξίπτωτο, έβγαλα τη στολή και αποκάλυψα το φράκο. Σαν James Bond ο άτιμος αλλά με ουράνια ψωλή. Προσπάθησα να σκεφτώ μια καλή ατάκα να πω στην κυρία μπας και μου κάτσει.
Δεν σκέφτηκα τελικά.
O Αλέκος Γκονζαλεζίδης όταν δεν πέφτει με αλεξίπτωτο, ανάβει καπνογόνα στην κουζίνα του για εξάσκηση.
