Είναι αναμφισβήτητα ο αρχιτέκτονας που σφράγισε την αρχιτεκτονική της περιόδου του Βασιλέως Γεωργίου Α’.
Ο Ερνστ Τσίλερ (Ernst Moritz Theodor Ziller), γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1837 στο κρατίδιο της Σαξωνίας, ένα από τα 16 ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας και πέθανε στην Αθήνα στις 12 Νοεμβρίου 1923.
Μεγάλωσε σε μια οικογένεια που λειτουργούσε την κατασκευαστική εταιρία Gebrüder Ziller στο Ράντεμβοϊλ (Radebeul). Φτάνει στην Αθήνα το 1861, που του φαίνεται σαν ένα “μεγάλο χωριό”.
Ο νέος Αρχιτέκτονας έρχεται στην Αθήνα με μια σημαντική και ιδιαίτερα τιμητική αποστολή: να επιβλέψει τις οικοδομικές εργασίες της Σιναίας Ακαδημίας. Παράλληλα με το πάθος που τον διακατέχει μελετάει τα αρχαία μνημεία, τον Παρθενώνα, το Ερέχθειο, το Θησείο, το ναό της Αφαίας στην Αίγινα. Ο Τσίλερ θα επιβλέψει και άλλα μνημειακά έργα που χτίζονται την εποχή εκείνη στην Αθήνα, το Ζάππειο, την Εθνική Βιβλιοθήκη, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Θα σχεδιάσει και θα χτίσει περισσότερα απο 500 κτίρια.Ένα από τα ωραιότερα κτίρια του Τσίλερ, εκείνο που ο αγαπημένος αρχιτέκτονας των Αθηναίων έχτισε για τον εαυτό του, το μακρινό 1882. Βρίσκεται στο 6 της οδού Μαυρομιχάλη, βυθισμένο εδώ και χρόνια στη σιωπή.
Τώρα, το πανέμορφο διώροφο νεοκλασικό επανέρχεται σταδιακά στη ζωή, καθώς οι εργασίες για την αναστήλωσή του συνεχίζονται πυρετωδώς. H αναστύλωση γίνεται από την BCP perigramma και οι ανυψωτικές εργασίες από την εταιρεία, Γερανοί Αχιλλέας Κονδύλης.
- Όταν η αναστήλωση ολοκληρωθεί, το Μέγαρο Τσίλερ, όπως είναι επίσημα γνωστό, θα στεγάσει μέρος των συλλογών του Βυζαντινού Μουσείου.
Η αρχιτεκτονική στο σπίτι του Αρχιτέκτονα
- Το δυτικό τμήμα του ισογείου περιελάμβανε το αρχιτεκτονικό γραφείο-εργαστήριο του Ε. Τσίλερ και δύο δωμάτια.
- Το ανατολικό τμήμα, βοηθητικούς χώρους και εσωτερική αυλή.
- Στον πρώτο όροφο βρισκόταν η αίθουσα υποδοχής – «πομπηιανό» σαλόνι και τραπεζαρία, WC ξένων, βοηθητικό κλιμακοστάσιο προσωπικού για την επικοινωνία με την κουζίνα και αναβατόριο τροφίμων.
Ο ζωγραφικός διάκοσμος της αίθουσας υποδοχής με τα νεοπομπηιανά θέματα είναι έργο του Σλοβένου ζωγράφου Γιούρι Σούμπιτς, ο οποίος διακόσμησε και το Μέγαρο Σλίμαν
