[tabs type=”vertical”][tabs_head][tab_title]Πες μου ένα Παραμύθι[/tab_title][/tabs_head][tab]Η στήλη αυτή δημιουργήθηκε από τον Χρήστο Δασκαλάκη για όσους γράφουν, διαβάζουν και ακόμα πιστεύουν στα παραμύθια.[/tab][/tabs]
Ως μικρό παιδί, ήταν αρκετές οι φορές που είχα ονειρευτεί να ξυπνούσα ένα πρωί και να ήμουν πρίγκιπας. Νόμιζα έτσι πως όλα τα προβλήματά μου θα λύνονταν δια μαγείας και θα ζούσα μια ζωή κυριολεκτικά παραμυθένια. Όταν μάλιστα έφτασε στα χέρια μου η τρυφερή ιστορία του Μαρκ Τουέιν, νόμιζα ότι οι πιθανότητες είχαν αυξηθεί. Αφού συνέβη στον μικρό Τομ, σκέφτηκα, ίσως τελικά να μπορούσε να συμβεί και σε εμένα…
Τα χρόνια πέρασαν γρήγορα από τότε, εγώ δεν κατάφερα ποτέ να γίνω πρίγκιπας, μα κατάλαβα ότι στη ζωή δεν πρέπει να παίρνουμε τίποτα σαν δεδομένο και τίποτα ως εύκολο.
Κρατώντας σήμερα στα χέρια μου το παραμύθι «Πρίγκιπας και Φτωχός» από την Κέλλυ Σταμουλάκη και τις εκδόσεις Διάπλαση, ένιωσα σαν να γυρνούσα στις ημέρες εκείνες που ευχόμουν να ξυπνήσω με δόξα και τιμές, στις ημέρες που ευχόμουν να καταφέρω να κάνω κάτι μικρό μα σπουδαίο. Τελικά όμως, μεγαλώνοντας κατάλαβα πως το πιο σημαντικό είναι ο πλούτος της γνώσης και της ψυχής, και ακόμα πιο σημαντικό, όπως και η συγγραφέας αναφέρει μέσα από τις λέξεις του Μαιλς Χέντον, είναι ότι «υπάρχω…!».
Μετά την ανάγνωση του τόσο όμορφου και έξυπνα γραμμένου παραμυθιού, εμείς ζητήσαμε από τη συγγραφέα να μας απαντήσει σε τρεις βασικές ερωτήσεις. Και η κυρία Σταμουλάκη, δεν μας χάλασε το χατίρι.
Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη λέξη Παραμύθι;
Συναρπαστικό ταξίδι στο χωροχρόνο, εμπειρία, γνώση, θεραπευτικό μέσο. Είναι αδύνατο να μη συγκινηθεί κανείς όταν δίνοντας «ζωή» στα πλάσματα της φαντασίας του μπορεί μέσα από συμβολισμούς και μεταμορφώσεις να ζήσει αυτό που είναι κι αυτό που μπορεί να γίνει.
Ποια η αφορμή να γράψετε το συγκεκριμένο παραμύθι;
Ο «Πρίγκιπας και Φτωχός» είναι ένα ταξίδι σε μιαν άλλη εποχή που διατηρεί αναλλοίωτη την ονειρική μετάβαση από τον μαγευτικό κόσμο του παραμυθιού στο σήμερα. Ένα σήμερα, όπου βιώνουμε τις κοινωνικές συγκρούσεις, την ανισότητα και τη βία. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, πως οι καρδιές των ανθρώπων είναι ίδιες, παντού και πάντα. Άλλοτε φωτεινές και ευγενικές κι άλλοτε σκληρές και ψυχρές.
Αλλά οι καρδιές των παιδιών, είναι αυτές που πάντα λάμπουν και με εμπνέουν να βλέπω τον κόσμο μέσα από τα μάτια τους.
Τι μπορούμε ως γονείς, ως εκπαιδευτικοί ή ως απλοί συγγενείς ή φίλοι να προσφέρουμε σε ένα παιδί;
Ένα παραμύθι είχα πάντα την πεποίθηση πως είναι μεγάλη προσφορά στο παιδί. Αυτό γιατί είναι πηγή γνώσης, φαντασίας, καλλιέργεια της αισθητικής του και ένα σπουδαίο εργαλείο για να προσεγγίσει κανείς όλα τα ζητήματα και τα προβλήματα τα οποία θα αντιμετωπίσει στην πορεία του. Είναι ένας τρόπος να το προετοιμάσεις για την ίδια τη ζωή, να έρθεις πιο κοντά, να δημιουργήσεις κώδικα επικοινωνίας, να διακρίνεις κρυμμένους φόβους και προβληματισμούς. Διαβάζοντας παραμύθια στα παιδιά χτίζουμε τη μοναδικότητα της σχέσης μας.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”700 ” ]ΚΕΛΛΥ ΣΤΑΜΟΥΛΑΚΗ
Συγγραφέας, σκηνοθέτης, ηθοποιός, στιχουργός. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε θέατρο στη δραματική σχολή «Βεάκη» και σκηνοθεσία κινηματογράφου στο New York College. Ως συγγραφέας έχει γράψει θεατρικά έργα, παραμύθια για παιδιά, σενάρια για ταινίες μικρού μήκους και οδηγό θεατρικού παιχνιδιού και θεατρικής αγωγής. Το 2002 ιδρύει το θίασο «Αβάντι» με τον οποίο ανεβάζει κάθε χρόνο παραστάσεις για παιδιά τις οποίες γράφει και σκηνοθετεί. Φέτος στεγάζεται στο Αβάκιο Παιδικό Στέκι όπου παίζεται το έργο της «Πρίγκιπας και Φτωχός». Το ομώνυμο βιβλίο έχει εκδοθεί από τις Εκδόσεις «Διάπλαση» από όπου έχουν κυκλοφορήσει και τα έργα της «Ακροβάτες της τύχης», «Μουσικό Αλφαβητάρι» και «Μουσικό Αριθμητάρι». [/box]……………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Ο «Πρίγκιπας και Φτωχός» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάπλαση σε εικονογράφηση Νέστωρα Ξουρή και συνοδεύεται από cd με τη μουσική του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τις φωνές, μεταξύ άλλων, της Μελίνας Κανά, της Κωνσταντίνας και του Τάσου Χαλκιά.
[divider]
Διαβάστε για το Νικολύκο στη μακρινή Ντουλαποχώρα, του Χρήστου Δασκαλάκη κάνοντας κλικ εδώ
