«Γιατί σε περιμένουν στην άλλη γωνία, μέσα σε κάθε σπίτι, για να σε βάλουν στα δικά τους καλούπια, για να σε πλάσουν όπως θέλουν»
ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ για πολύ εδώ. Να είσαι πολύ μακριά, έτσι ώστε να μην μπορούν να σε βρουν, να μην μπορούν να σε «πλησιάσουν» για να σε βάλουν στα δικά τους καλούπια, για να σε πλάσουν όπως θέλουν. Να είσαι τόσο μακριά όσο και τα βουνά, όσο ο αμόλυντος αέρας.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΩΣΤΕ να μην έχεις ούτε γονείς ούτε σχέσεις ούτε οικογένεια ούτε χώρα. Να είσαι τόσο μακριά ώστε ούτε εσύ να ξέρεις πού είσαι. Μην τους αφήσεις να σε βρουν. Μην έρχεσαι σε πάρα πολύ κοντινή επαφή μαζί τους. Μένε πολύ μακριά, εκεί όπου ούτε κι εσύ να μην μπορείς να σε βρεις. Κράτα μια απόσταση που να μην μπορεί κανένας να τη διασχίσει.
ΕΧΕ ΠΑΝΤΑ ΑΝΟΙΧΤΟ ΕΝΑ «ΠΕΡΑΣΜΑ» που να μην μπορεί κανείς να έρθει σε σένα απ’ αυτό. Μην κλείσεις την πόρτα γιατί δεν υπάρχει πόρτα, μόνο ένα ανοιχτό, ατελείωτο πέρασμα. Αν κλείσεις οποιαδήποτε πόρτα, εκείνοι θα είναι πολύ κοντά σε σένα, και τότε είσαι χαμένος.
ΜΕΝΕ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ, εκεί όπου δεν μπορεί να σε φτάσει η αναπνοή τους, γιατί η αναπνοή τους ταξιδεύει πολύ μακριά και πολύ βαθιά. Μη μολύνεσαι απ’ αυτούς, από τα λόγια τους, από τις χειρονομίες τους, από τις φοβερές γνώσεις τους. Έχουν φοβερές γνώσεις, αλλά να βρίσκεσαι μακριά τους, εκεί όπου ούτε εσύ θα μπορείς να σε βρεις.
ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΓΩΝΙΑ, μέσα σε κάθε σπίτι, για να σε βάλουν στα δικά τους καλούπια, για να σε πλάσουν όπως θέλουν, για να σε κάνουν κομμάτια κι ύστερα να σε συναρμολογήσουν πάλι σύμφωνα με τη δική τους εικόνα. Οι θεοί τους -οι μικροί και οι μεγάλοι- είναι «κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους», σκαλισμένοι από το νου ή από τα χέρια τους.
ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ: ο άνθρωπος της εκκλησίας και ο κομμουνιστής, ο πιστός και ο άπιστος, γιατί και οι δύο είναι το ίδιο, νομίζουν ότι είναι διαφορετικοί, αλλά δεν είναι γιατί και οι δύο θα σου κάνουν πλύση εγκεφάλου μέχρι να γίνεις ένας απ’ αυτούς, μέχρι να επαναλαμβάνεις τα λόγια τους, μέχρι να λατρέψεις τους θεούς τους, τους παλιούς και τους καινούριους. Έχουν στρατούς στο όνομα των θεών τους και των πατρίδων τους και είναι ειδικοί στο να σκοτώνουν.
ΜΕΙΝΕ ΜΑΚΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ο εκπαιδευτικός και ο επιχειρηματίας. Ο ένας σε εκπαιδεύει για τον άλλο, για να προσαρμοστείς στις απαιτήσεις της κοινωνίας τους, που είναι κάτι θανατερό. Έχουν κατασκευάσει αυτό το πράγμα που το ονομάζουν «κοινωνία και οικογένεια». Αυτά τα δύο είναι οι αληθινοί θεοί τους, το δίχτυ όπου θα μπλεχτείς. Θα σε κάνουν επιστήμονα, μηχανικό ή ειδικό σε κάτι, σχεδόν στα πάντα: από τη μαγειρική και την αρχιτεκτονική έως τη φιλοσοφία.
ΜΕΙΝΕ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ γιατί σε περιμένουν ο πολιτικός και ο μεταρρυθμιστής. Ο ένας σε στέλνει να φωνάζεις στο πεζοδρόμιο και ο άλλος μετά σε «μεταρρυθμίζει», και θα χαθείς στην ερημιά των λόγων τους που μ’ αυτούς ακριβώς σ’ εξαπατούνε.
ΜΕΙΝΕ ΜΑΚΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ σε θέματα του θεού και εκείνοι που ρίχνουν βόμβες: οι πρώτοι πρώτα θα σε πείσουν να ρίχνεις βόμβες και οι άλλοι θα σε μάθουν πώς να το κάνεις. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να βρεις τον θεό, όπως επίσης υπάρχουν και πάρα πολλοί τρόποι να σκοτώνεις.
ΑΛΛΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ που σε περιμένουν, υπάρχουν και ορδές άλλων που είναι έτοιμοι να σου πουν τι να κάνεις και τι να μην κάνεις. Μείνε μακριά από όλους τους, τόσο μακριά που να μην μπορεί κανείς να σε βρει, ούτε εσύ ο ίδιος. Θα σου αρέσει και σένα να παίζεις με όλους αυτούς που σε περιμένουν, αλλά το παιχνίδι γίνεται κάποια στιγμή τόσο πολύπλοκο και διασκεδαστικό που θα χαθείς μέσα σ’ αυτό. Δεν θα πρέπει να μένεις για πάρα πολύ εδώ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ, που ακόμη κι εσύ να μην μπορείς να σε βρεις.