Μια μικρή αλλαγή μπορεί να οδηγήσει σε μια άλλη μεγάλη που φέρνει μαζί της, λύσεις σε πράγματα και καταστάσεις που θεωρούσαμε μέχρι πρότινος ιδανικά.
Μπορεί να ψάχνουμε για πολύτιμα πράγματα στο βυθό της θάλασσας ή στο υπέδαφος γιατί εκεί έχουμε επενδύσει πολλά, ενώ στην πραγματικότητα η λύση να βρίσκεται στον αφρό της θάλασσας ή στην επιφάνεια του εδάφους.
Ίσως να έχουμε μπει στο δίλημμα να διαλέξουμε ανάμεσα στα μεγάλα ψάρια του βυθού ή στα πολύτιμα ορυκτά του υπεδάφους, ενώ μπροστά μας βρίσκονται χιλιάδες «ψάρια» του αφρού ή όμορφες πετρούλες του εδάφους και μάλιστα σε μεγαλύτερη ποικιλία.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με δυσκολίες που συναντάμε στη ζωή μας και οι οποίες μας φέρνουν σε τόσο δύσκολη θέση, που νιώθουμε ότι μπροστά υπάρχει γκρεμός και πίσω ρέμα. Ίσως όμως φταίμε και οι ίδιοι, αφού ψάχνουμε τις λύσεις πολύ βαθιά μέσα μας, αναλύοντας τα πάντα, με αποτέλεσμα να φθειρόμαστε. Έχουμε σκεφτεί ότι η λύση μπορεί να είναι δίπλα μας;
Υπάρχουν γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή μας και μας ταρακουνάνε για τα καλά, πολλά από αυτά μας γκρεμοτσακίζουν, αμφισβητούν όσα θεωρούσαμε μέχρι πρότινος σωστά, μας αποκαλύπτουν χαρακτήρες και ανθρώπους, μας διδάσκουν και μας οδηγούν σε αναθεώρηση της στάσης μας και της συμπεριφοράς μας.
Πολλές φορές όταν αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα μας φαίνεται εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή σαν να είναι ένα «βουνό». Ωστόσο, ας πάρουμε το ενδεχόμενο πως μια μικρή αλλαγή μπορεί να φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι κανένα πρόβλημα δεν λύνεται, αν δεν παραδεχτούμε πρώτα ότι υπάρχει.
Κάπου διάβασα ότι μια τακτική για να αντιμετωπίσουμε επιθετικές συμπεριφορές και άσχημες καταστάσεις είναι η τακτική του «judo». Όταν ο αντίπαλός σου σε σπρώχνει, μην τον σπρώχνεις κι εσύ. Τράβηξέ τον προς την κατεύθυνση που σε σπρώχνει. Μόνο έτσι θα χάσει την ισορροπία του και θα πέσει αυτός. Εσύ θα έχεις παραμείνει όρθιος.
Και αυτό είναι το πιο βασικό. Να καταφέρνουμε να παραμένουμε όρθιοι, όπως και αν μας έρχονται τα πράγματα…