Έχω μια ευαίσθητη καρδιά, που ερωτεύεται με πάθος κι αν στο επιτρέψω μάλλον θα την πληγώσεις…
Έχω ένα χαμόγελο που βγαίνει από μέσα μου κι είναι δύσκολο να το σβήσεις…
Έχω τεράστια υπομονή, μην αποφασίσεις να την δοκιμάσεις γιατί μάλλον θα δοκιμαστείς…
Έχω ένα μυαλό, που καλώς ή κακώς σκέφτεται, ανακαλύπτει, διαισθάνεται και καταλαβαίνει περισσότερα από όσα εσύ νομίζεις…
Είμαι αυθόρμητη,κι αν με λέξεις δε σου πω αυτό που νιώθω, θα στο πει το πρόσωπό μου που δεν κρύβει την αλήθεια του ποτέ…
Λατρεύω την αλήθεια κι είμαι αλλεργική στο ψέμα που θα μου πουλήσεις, οπότε καλύτερα να το πλασάρεις κάπου αλλού…
Κλαίω και φοβάμαι και δεν ντρέπομαι να στο δείξω… Μην το πάρεις σαν αδυναμία, μα φύλαξέ το γιατί είναι ένα πολύτιμο κομμάτι του εαυτού μου.
Φοβάμαι, ναι στο είπα. Κι αν προσωρινά με καθηλώσει ο φόβος, δε θα με φυλακίσει…
Πονάω και γίνομαι ευάλωτη. Πονάω κι ας φαίνεται πως αντέχω. Κάποιες φορές μέσα μου έχω τσακίσει…
Μ’αρέσει να σε φροντίζω, να σε χαιδεύω, να σε μυρίζω όπως μ’αρέσει να με φροντίζεις και να με χαιδεύεις κι εσύ.
Μ’αρέσει να μου κάνεις εκπλήξεις, να μου στείλεις ένα μήνυμα στη μέση της νύχτας κι εγώ να σου απαντήσω.
Δεν παρασύρομαι από τα ακριβά και τη φασαρία. Αγαπώ το απλό, όσο απλή είναι μια βόλτα στη θάλασσα και τα γέλια μας μέχρι το ξημέρωμα, όσο απλό μα πολύτιμο είναι να σου κρατάω το χέρι και να περπατάμε πλάι πλάι…
Είμαι πολυλογού, μέχρι τώρα θα το έχεις καταλάβει… Ο,τι κι αν σου πω είναι αλήθεια, η αλήθεια του εαυτού μου. Αν, όμως, επιλέξω τη σιωπή, αρχίζω σιγά σιγά να απομακρύνομαι…
Μη με θεωρήσεις δεδομένη, γιατί δεν είμαι.
Δεν είμαι παιχνίδι στα χέρια σου, που μόλις βαρεθείς θα το πετάξεις.
Δεν είμαι το ευχάριστο διάλειμμά σου, ούτε η αποσυμπίεσή σου στην φορτωμένη ρουτίνα σου ή στην ήδη προβληματική σου σχέση…
Δεν μου αξίζουν τα μισά και οι κλεμμένες στιγμές. Δεν μου αρκούν δυο στιγμές πάθους και μετά η τιμωρία της απουσίας…
Δεν μου αρκεί
Αν έχεις έρθει μα δε πρόκειται να μείνεις
Αν έχεις μάθει να αρπάζεις και ν’ αφήνεις
Δε θέλω μια ζωή μισή
Δεν μ’ αφορά
Αυτή η ψευδαίσθηση αγάπης που χαρίζεις
Αυτό το πάθος που με δόσεις μου δανείζεις
Ολα για όλα θέλω πια
Μισή χαρά τί να την κάνω
Μισό παιχνίδι χάνω
Ολα μισά για να νικάς
Μισές κουβέντες πια δεν θέλω
Μ’αρέσει να ζω το τώρα και θέλω να το ζήσω μαζί σου, χωρίς όρους, χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς δεύτερες σκέψεις…
Μ’αρέσει να σου γελάω και να ταξιδεύω στα μάτια σου,να χάνομαι στο φιλί σου…
Μ’αρέσει να είμαι ο εαυτός μου δίπλα σου, μέσα σου…
Επιλέγω να είμαι ελεύθερη και να επιλέγω να σου χαρίζω τον εαυτό μου κάθε μέρα, και το επόμενο πρωί πάλι απ΄την αρχή…
Επιλέγω να σου χαρίζω την αγκαλιά μου, κι ας έχει τόσες φορές πληγωθεί…
Επιλέγω να σου δίνω την αγάπη μου, για να ζεστάνεις την καρδιά σου. Για να επουλώσεις τα τραύματά σου…έχω περάσει από κει και ξέρω!
Επιλέγω κάποιες στιγμές να υποχωρώ, κι όχι δεν είναι αδυναμία ούτε στρατηγική. Είναι η ελευθερία σου, για να έχεις χώρο να αισθανθείς, να σκεφτείς, να λειτουργήσεις…
Είμαι ο καθρέφτης της ψυχής σου, μιας ψυχής που άφησες να κρύβεται για να μην πληγωθεί… εκεί κρυβόμουν κι εγώ, πριν αποφασίσω να ζήσω…
Δε με τρομάζει η ήττα πια, και δεν κυνηγάω μια άδεια νίκη…
Θέλω να βλέπω την αλήθεια στα μάτια σου, να ανασαίνω απ’την ανάσα σου, να κολυμπάω στη θάλασσα σου…
Μαζί σου θ’ανατέλλω…αρκεί να ξέρεις να πετάς!
