Οι Πέρσες στον Μαραθώνα μετά από λίγο άλλαξαν γνώμη. Φόρτωσαν λοιπόν στα καράβια τα άλογα και τον στρατό και μόνο μια μονάδα έμεινε να φυλάει την οπισθοχώρηση. Εκείνη τη στιγμή διάλεξε ο Μιλτιάδης, έτσι για το γαμώτο, να κάνει ντου. Ακόμα δεν έχουμε βρει που θάφτηκαν αν θάφτηκαν οι Πέρσες. Ίσως ήταν τόσο λίγοι που δεν ήθελε κανείς να τους βρει, να μπορούν να κάνουν φιγούρα στους υπόλοιπους Έλληνες για πάντα.
Αυτή τη βερσιόν της ιστορίας θα την βρείτε σε πολλούς σύγχρονους ιστορικούς. Όχι στα ελληνικά σχολικά βιβλία βέβαια, ούτε στα blog των απανταχού ψεκασμένων εθνικιστών και Ελληνομανιακών. Δεν με νοιάζει που δεν την ξέρετε. Με νοιάζει που δεν την έχετε ακούσει και που δεν την έχετε σκεφτεί. Τόσες μέρες περίμενε ο Μιλτιάδης να έρθουν οι Σπαρτιάτες. Τι του ήρθε να κάνει ξαφνικά επίθεση αν ήταν ακόμα τόσο υπεράριθμοι οι Πέρσες; Όπως δεν έχετε σκεφτεί ότι οι Πέρσες μια χαρά ήξεραν το πέρασμα στις Θερμοπύλες και χωρίς τον Εφιάλτη.
Ο Μιλτιάδης ήταν ιστορικό πρόσωπο. Μετά τον θάνατό του πολλά βιβλία γράφτηκαν για τα καλά και τα άσχημά του. Οι περισσότεροι άλλωστε ήρωές μας από εκείνη την εποχή βρήκαν άσχημο τέλος. Εξορίες και χειρότερα συνήθως, έτσι πήγαινε τότε.
Αλλά και τώρα. Πιάνει η μια Γαλλίδα την ζωή του έτσι, πιάνει ο Γερμανός ιστορικός τις αποφάσεις του γιουβέτσι. Αν τον βγάλεις γκέι παιδεραστή σε 400 σελίδες είναι “ιστορική μελέτη”, αν κάνει το ίδιο το Ciao είναι σαβούρα. Ο Μιλτιάδης, όπως και ο Στάθης Ψάλτης ή ο κάθε πεθαμένος ήταν ένας άνθρωπος σε μια κοινωνία. Ως άνθρωπος είχε ελαττώματα και προτερήματα. Ως κοινωνία τον κρίνουμε. Κάθε μέρα. Και την ημέρα που πεθαίνει και τα χρόνια και τις χιλιετίες μετά.
Αυτό δεν είναι χούι, ούτε κακία. Δεν είναι μικροπρέπεια, ούτε έλλειψη κατανόησης προς την οικογένειά και τους δικούς του ανθρώπους. Στην δημόσια σφαίρα, γίνεται δημόσια συζήτηση. Οι ίδιοι άνθρωποι που μας πρήζουν πόσο κακό είναι το Survivor βγήκαν να μας πούνε ότι ήταν μεγάλο ταλέντο που χαραμίστηκε ο Ψάλτης. Και τι έφταιξε για αυτό ρε παιδιά; Τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα για να μην χαραμιστεί και άλλος; Προτιμάτε να δείτε 2.5 ώρες Survivor μήπως;
Μια κοινωνία που δεν αναρωτιέται γιατί είναι 9 στα 10 top στο YouTube περί Survivor, δεν αναρωτιέται και γιατί πεθαίνει από καρκίνο του πνεύμονα ένα δημόσιο πρόσωπο ή γιατί χαραμίστηκε το ταλέντο του. Δεν αναρωτιέται γιατί βγάζει πιο πολλά λεφτά μια πουτάνα από έναν δάσκαλο. Δεν αναρωτιέται τίποτα.
Γιατί είναι ταμπού; Επιλεκτικά και όποτε δεν θέλετε να σκέφτεστε, αυθαίρετα και με το έτσι θέλω λήγει η συζήτηση. Κριτική σκέψη γιοκ. Ο ίδιος άνθρωπος που εκθειάζει το υπέροχο άρθρο του Τάκη Θεοδωρόπουλου για την έλλειψη παιδείας του πρωθυπουργού μας, δεν καταλαβαίνει την υποχρέωσή μας να απαιτούμε καλύτερα και από τον Στάθη Ψάλτη.
Δεν διαφέρει σε τίποτα ο Μιλτιάδης από τον κάθε νεκρό. Θα τον κριτικάρω όσο θέλω δημοσίως και ιδιωτικά, θα λέω πράγματα που δεν ισχύουν και – αν θέλω – θα μαθαίνω κάτι καινούργιο και θα αλλάξω θέση. Αυτό είναι προσωπική μου υπόθεση. Αλλά όλοι μαζί σαν κοινωνία έχουμε υποχρέωση, τώρα πιο επείγουσα από ποτέ, να βρούμε κάποια κοινά σημεία. Survivor θέλετε να συζητήσουμε ως παράδειγμα σαβούρας; ΟΚ. Ψάλτη δεν θέλετε γιατί μόλις πέθανε; ΟΚ. Δεν έχει τελικά σημασία. Δεν συζητάμε για αυτούς, για εμάς συζητάμε.
ΥΓ Ρε, σίγουρα ο Μιλτιάδης ήταν στην μάχη του Μαραθώνα; Μήπως ήταν ο Περικλής ή ένας από αυτούς με τα περίεργα ονόματα που όλο ξεχνάμε; Πόσοι είστε σίγουροι χωρίς να το ψάξετε;
ΥΓ2 Ίσως ποτέ να μην μάθουμε τι έγινε πραγματικά στον Μαραθώνα. Σίγουρα θα βοηθούσε μια ανάλυση υπεδάφους με τα νέα εργαλεία της τεχνολογίας όπως έγινε εδώ πχ: