Σκυφτά πρόσωπα, μουρτζουφλιά, γκρίνια, μιζέρια και καθόλου χαμόγελα… Και περιμένεις σε τέτοιο σκηνικό να έρθει ο Αη-Βασίλης; Δεν τον αφήνεις καλύτερα να πάει Αυστραλία μεριά να κάνει και τα μπανάκια του και τίποτα κολπάκια με το τζετ σκι του; Πού να έρθει εδώ μανίτσα μου, που έχεις ξεχάσει πώς είναι να χαμογελάς με την ψυχή σου; Που αντί να ασχολείσαι με το να βρεις την ευτυχία σου, κάθεσαι κι ασχολείσαι με τις ζωές των άλλων και τιγκάρεις την ψυχή σου στις τοξίνες; Που θα βάλεις το παπιόν και το επίσημο προσωπείο σου και θα ρεβεγιονάρεις ανιαρά και βαρετά, δείχνοντας σε όλους πόσο επιτυχημένος – μα κατά τα άλλα άδειος- είσαι; Που προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι περνάς καλά, ενώ έχεις βαλτώσει; Και ξαναρωτώ: Περιμένεις σε τέτοιο σκηνικό να έρθει ο Αη-Βασίλης;
Ε, όχι σε τέτοιο σκηνικό, ούτε κι εγώ θα ερχόμουνα. Ωστόσο, επειδή η Αυστραλία μου πέφτει μακριά, λέω να κάνω μια προσπάθεια μπας και σου αλλάξω τη γνώμη, αλλάξεις τη διάθεσή σου και στο παρά πέντε ο Αη Βασίλης αντί για τζετ σκι πάρει τον Ρούντολφ και τους υπόλοιπους και μας επισκεφθεί after all.
Θα σου μιλήσω απ’την καρδιά, απλά κι αληθινά…
Είμαι η Χαρά, ετών 22 (έχω αφήσει έξω κάτι βαρετά καλοκαίρια και κάτι σιβηρικούς χειμώνες) και πιστεύω ακόμα στον Άγιο Βασίλη! Αθεράπευτα ρομαντική; Μπορείς να το πεις κι έτσι. Η ουσία είναι πως νιώθω ακόμα παιδί και κάθε χρόνο λαχταρώ τις μέρες των Χριστουγέννων, γιατί ξέρω πως ο Άγιος θα μου φέρει ένα ξεχωριστό δώρο, αυτό που λαχταρά η ψυχή… Το σακούλι του δικού μου Αγίου δεν ξεχειλίζει από κοσμήματα, ρούχα, γκάτζετ, κι ό,τι άλλο επιφανειακό ή ματαιόδοξο υπάρχει. Αντίθετα, είναι γεμάτο από αγάπη, αλήθεια, υγεία, χαρά, χαμόγελα, καλούς φίλους, έρωτα, θετική σκέψη και αισιοδοξία, αγκαλιές, ευγνωμοσύνη!
Ξέρεις, κάθε χρονιά δεν ήταν εύκολο να καταλάβω από την αρχή το δώρο που μου έστελνε. Καμιά φορά γκρίνιαζα κι έλεγα πως με ξέχασε ή πως μου έφερε ό,τι περίσσεψε από το σάκο του. Δεν ήταν έτσι… ποτέ! Ακόμα κι όταν μου πήρε από κοντά αγαπημένα πρόσωπα ή όταν με έστειλε σε ένα μονοπάτι μοναξιάς. Ή εκείνες τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς που ανάμεσα σε τόσο κόσμο πονούσα γιατί η ψυχή λαχταρούσε αγάπη κι αλήθεια μα έπαιρνε περιφρόνηση και δηθενιά. Μπορεί το δώρο να μην είχε πάντα το πιο εντυπωσιακό περιτύλιγμα, ήταν όμως αυτό που πραγματικά χρειαζόμουνα! Κι επειδή μέρες που είναι, δε θέλω να σε μελαγχολήσω, έζησα και Πρωτοχρονιές με τζακ ποτ δώρου, χωρίς στενάχωρες σκέψεις και με περιτυλίγματα που ξεδιπλώνονταν πιο εύκολα… αλλά between you and me… πάντα μου άρεσαν τα δύσκολα!
Τέσπα, το θέμα μας είναι ο Αη Βασίλης. Εξακολουθώ, λοιπόν. Για μένα αυτός ο Άγιος με την κόκκινη στολή και τα άσπρα γένεια, δεν είναι ο παππούς Coca-Colas, αλλά μια ιδέα, μια όμορφη σκέψη, το φως στην καρδιά μας και τα φτερά στην ψυχή μας. Είναι η αλήθεια που οφείλουμε στον εαυτό μας και η αισιδοξία που συντροφεύει κάθε μας σκέψη. Είναι η αγκαλιά που θα κάνουμε, είναι το χέρι που θα δώσουμε στην ηλικιωμένη γιαγιά να περάσει απέναντι στο δρόμο. Είναι ο καλός λόγος που θα πούμε στη μάνα – που μπορεί να μην κατάλαβε ποτέ τις επιλογές μας, κι ούτε πρόκειται δηλαδή γιατί πόσα θαύματα να γίνουν σε αυτό τον κόσμο – και το χτύπημα στην πλάτη του πατέρα. Είναι το χαμόγελο που θα χαρίσεις σε ένα περαστικό που φορτωμένος από τις σκοτούρες του θα πέσει επάνω σου. Είναι ο ζεστός καφές που θα φτιάξεις στον αγαπημένο σου σήμερα το πρωί και το ‘σ’αγαπώ’ που θα της πεις γιατί έχεις καιρό να το εκφράσεις. Είναι η κλεφτή ματιά που θα του δώσεις χωρίς να σας βλέπουν οι άλλοι (αχ μην ξεφεύγουμε από το θέμα…) Είναι το τραγούδι που θα χορέψω με την κόρη μου μέχρι να κοπεί η ανάσα σας. Είναι η βόλτα με την αδερφή μου ένα ηλιόλουστο πρωινό Σαββάτου. Είναι η ευγνωμοσύνη που νιώθω για τους ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή μου. Είναι τα ξεκαρδιστικά γέλια με τη Μαριλένα και το ‘Αϊ λάγιου’ της μικρής μας Μάρθας. Είναι το λυτρωτικό δάκρυ της συγγνώμης. Είναι το γύρισμα της νέας σελίδας. Είναι το ευχαριστώ για όσα έχουμε, γιατί αυτά μας είναι αρκετά! Είναι η ίδια η αγάπη!
Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο. It’s now or never darling! Ανασυγκροτήσου και βρες αυτό που σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο. Ασε τις δικαιολογίες κατά μέρος, καθάρισε την καμινάδα ή άσε ανοιχτό το παράθυρο να έρθει ο Άη Βασίλης….είπαμε η Αυστραλία πέφτει μακριά!
Κλείσε τα μάτια, πάρε βαθιά ανάσα, στην εισπνοή καλωσόρισε την αγάπη και στην εκπνοή διώξε όποια αρνητική σκέψη. Καλωσόρισε τον Αη-Βασίλη στην καρδιά σου, όχι μόνο την Πρωτοχρονιά, μα κάθε ώρα, κάθε στιγμή, κάθε μέρα!
Πάω κι εγώ να ξετυλίξω στο δικό μου δώρο… 😉 φιλούρες!
Photo by Kostas Markesinis
https://el-gr.facebook.com/kmarkesinis
