Όταν έκανα την ανάλυση των δημοτικών εκλογών, το μνημόνιο είχε μόλις “σκάσει”. Είδαμε πως προσπάθησαν κάποιοι να το κάνουν πρώτο θέμα με το ζόρι και πως ήταν κάδρο για τα debate. Τόσο καιρό αργότερα είναι πλέον δύσκολο να βρει κάποιος πρωτότυπη στάση σχετικά με το Μνημόνιο. Έξυπνη για παράδειγμα θεωρώ την στάση της “Δημιουργία Ξανά” με φράσεις όπως “το 80% από όσα προβλέπει το Μνημόνιο υπάρχουν στα προεκλογικά προγράμματα και των 2 κομμάτων” και άρθρα όπως το “Από αυτές τις 63 πολιτικές προτάσεις, ποιες θεωρείτε θετικές;” όπου διαβάζεις πολλές σχεδόν αυτονόητες προτάσεις και στο τέλος σου ρίχνει την βόμβα:
“Για να έχεις γνώμη για ένα πράγμα, πρέπει και να ξέρεις για τι μιλάει. Αν τα περισσότερα από όσα διάβασες σου φάνηκαν λογικά και απαιτήσεις δεκαετιών, θα παραξενευτείς. Πρόκειται για το νέο Μνημόνιο.”
Εμένα μπορεί να μου φαίνονται πιασάρικα βέβαια αλλά σε επίπεδο social media δεν περπάτησαν καθόλου! Σίγουρα η αντιμνημονιακή γραμμή είναι πολύ πιο εύκολη και ξεκάθαρη επικοινωνιακά.
Σε επίπεδο αναζητήσεων το μνημόνιο έχει περάσει διάφορα στάδια. Μπήκε στην ζωή μας (Googlικά μιλώντας) τον Απρίλιο του 2010 κυρίως με αναζητήσεις όπως “τι ειναι μνημονιο;” και “μνημονιο βικιπαιδεια” μπας και μας εξηγήσει η εγκυκλοπαίδεια καλύτερα αυτό που δεν εξηγούσαν πειστικά τα media. Τον Νοέμβριο του 2010 ήρθε πάλι στο προσκήνιο λόγω δημοτικών εκλογών. Τον Ιούνιο του 2011 έγιναν πιο σοβαρά τα πράγματα για όσους μέχρι τότε το αγνοούσαν και μερικοί έψαχναν το “μνημονιο κειμενο” ή και “μνημονιο pdf” για να στρωθούν στο διάβασμα όπως και αρκετοί που ψάχνουν την ετυμολογία της λέξης. Άλλοι ψάχνουν το μνημόνιο του 1843… Και τον Φεβρουάριο του 2012 πήρε φωτιά διαδικτυακά σαν αναζήτηση.
Στα social media είναι πολύ πιο γρήγορες οι αλλαγές. Για παράδειγμα μια εικόνα των πιο πρόσφατων αναφορών στο Twitter που περιέχουν την λέξη “μνημόνιο” αντικατοπτρίζει σημερινά θέματα:
Έχει ενδιαφέρον ότι οι ειδήσεις που κολλάει το Google σε σχέση με το μνημόνιο στα κομβικά σημεία της εξέλιξης των αναζητήσεων είναι σχεδόν όλες από ΚΚΕ – Σύριζα.