Μοναξιά είναι:
- Μια δημιουργική ιδέα που χαμογελά ξεσηκωτικά σ’ ένα απαισιόδοξο μυαλό.
- Ένας πάλαι ποτέ ενθουσιώδης έρωτας που λάμπει σε ψηφιακή κορνίζα, τιμής ένεκεν του χαμένου ενθουσιασμού.
- Ένα λουλούδι που πασχίζει να κρατήσει τη ζωή μέσα του, ακρωτηριασμένο και υποβοηθούμενο στο υδάτινο περιβάλλον μινιμαλιστικού βάζου.
- Ένας καλλιτέχνης στη σκηνή που αναζητά την αναγνώριση από τυχόν ακαλλιέργητους κακοποιητές του θεάματος.
- Μία κραυγή αγωνίας που τρέχει πανικόβλητη στους λαβύρινθους του ψυχισμού και δραπετεύει από τη λάθος πόρτα.
- Μία διαίσθηση που αυτο-σαμποτάρεται, μέχρι να επιβεβαιωθεί πανηγυρικά.
- Ένα όραμα που γίνεται αντικείμενο κακομεταχείρισης του ρεαλισμού.
- Ένα απερίγραπτα όμορφο τοπίο σκονισμένου πίνακα που ψάχνει “την ανεξίτηλη σφραγίδα” κρεμασμένο στον τοίχο ταξιδιωτικού γραφείου.
- Ένα φιλόδοξο πορτρέτο προς αναζήτηση χαρακτήρα στα άδυτα ενός λευκού τοίχου.
- Ένα EXIT που μεθοδεύει την παραμονή του με την ελπίδα της μονιμότητας.
Αυτό που ξέρω είναι ότι, όταν ονειρεύομαι, κάθε μοναξιά συρρικνώνεται και τη χρειάζομαι, για να μου δείχνει τα αναπόδραστα και εκτιμητέα αντίθετα…
