Εδώ και ένα μήνα διάγουμε την περίοδο της προπαρασκευής για το ελληνικό Πάσχα. Από τη Μεγάλη Δευτέρα, μπαίνουμε στην τελική ευθεία, και η νηστεία κορυφώνεται. Η αλήθεια είναι ότι όπως σε πολλά πράγματα και σε αυτό έχω την έντονη αίσθηση ότι έχουμε χάσει το νόημα, εκτός από τα αυγά και τα πασχάλια.
Η νηστεία υποτίθεται ότι αποτελεί μια διαδικασία κάθαρσης για το σώμα. Έτσι κρέας, ψάρι, τυρί και λοιπές αμαρτίες εξαιρούνται του διαιτολογίου και το όσπριο με το φασολάκι και το χταπόδι κάνουν πάρτυ αποτοξίνωσης.
Πόσο «καθαρό» είναι όμως ένα αποτοξινωμένο σώμα που κουβαλάει μια ψυχή μέσα στη σκόνη και το χνούδι; Πόσο θα μας ενθουσίαζε ένα όμορφο κουτί, υπερπαραγωγή πάστρας, που μέσα του κρύβει ένα δώρο γεμάτο μούχλα και μαυρίλα;
Αυτό με τα θρησκοληπτικά δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες της γιαγιάς μου. Σκεπτικισμός στο έπακρο και ερωτήσεις ολούθε. Για ένα πράγμα είμαι μόνο σίγουρη. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να καθαρίσεις για να γίνεις κοινωνός της δικής σου ανάστασης, είναι η ψυχή σου.
Πώς αναστηθούν τα σώψυχα όταν κόβουν το λάδι, αλλά λαδώνουν με τη λίγδα της μικροψυχίας και της κακίας τους ό,τι αγγίζουν. Πώς να κάνουμε την πνευματική υπέρβαση όταν κόβουμε μεν το κρέας, αλλά είμαστε σαρκοβόρα έτοιμα να λιανίσουμε τις σάρκες όποιου μπαίνει εμπόδιο στο δρόμο μας. Μην καταναλώνετε, λέει ό,τι έχει αίμα. Ενώ η οδηγία επί της ουσίας, είναι μην πίνετε το αίμα των άλλων, αλλά δώστε τους και το δικό σας αν χρειάζεται. Να απέχετε από τα ζωικά παράγωγα, αλλά τα ένστικτα να παραμένουν ακόμα πιο ζωώδη και πιο επιθετικά από εκείνα της ύαινας. Κάτι έχουμε μπερδέψει, με τρόπο τέτοιο, που να μας βολεύει και να μας διευκολύνει.
Άλλη μια φορά κολλήσαμε στο δένδρο και χάσαμε το δάσος. Επιλέξαμε τα εύκολα και απλουστεύσαμε τα δύσκολα. Αυτό που εγώ καταλαβαίνω ως νηστεία με στόχο την ανάσταση, είναι η νηστεία της ψυχής.
Αυτή η νηστεία θα έπρεπε να ήταν δια βίου. Να ήταν τρόπος ζωής. Όχι σαράντα μέρες και μετά επιστροφή στα ίδια. Τα λάθη και τα πάθη δεν εξαγνίζονται με αλάδωτες φακές. Ο καθαρισμός του σώματος γίνεται και με αφρόλουτρο. Η κακία της ψυχής όμως θέλει αρετή και τόλμη για έχει την καθαρότητα που θα σε κάνει να αναστήσεις, ό,τι έχεις σκοτώσει.
Μετανοείτε. Η Δευτέρα παρουσία, δεν ξέρω αν έρχεται. Αυτό που έχει έρθει σίγουρα είναι η απουσία καθαρών ανθρώπων με το…Ψ (ψυχή) κεφαλαίο.
